Книга Иова 24
1 Почто же Господа утаишася часы,
Mengapa Allah tak menetapkan hari penghakiman, supaya orang-orang yang mengenal-Nya mendapat keadilan?
2 нечестивии же предел преидоша, стадо с пастырем разграбивше?
Ada orang-orang yang menggeser tanda batas, supaya tanahnya menjadi luas. Mereka mencuri kawanan domba, dan mengandangnya di kandang domba mereka.
3 Подяремника сирых отведоша и вола вдовича в залог взяша:
Keledai milik yatim piatu, mereka larikan; sapi seorang janda, mereka sita sebagai jaminan.
4 уклониша немощных от пути праведнаго, вкупе же скрышася кротцыи земли:
Mereka menghalangi orang miskin mendapat haknya, maka terpaksa bersembunyilah orang yang papa.
5 изыдоша же, яко осли на село, на мя, изступивше своего чина: сладок бысть хлеб им ради юных.
Jadi, si miskin itu seperti keledai liar yang mencari makan di padang belukar; hanya di tempat-tempat itu saja ada makanan untuk anak-anaknya.
6 Ниву прежде времене не свою сущу пожаша, немощнии же виноград нечестивых без мзды и без брашна возделаша:
Ladang orang lain terpaksa ia kerjakan; buah anggur orang jahat harus ia kumpulkan.
7 нагих многих успиша без риз, одежду же души их отяша:
Ia tak punya selimut dan pakaian penghangat tubuh di waktu malam.
8 каплями горскими мокнут, занеже не имеяху покрова, в камение облекошася:
Ia basah oleh hujan lebat di gunung, lalu merapat pada gunung batu untuk berlindung.
9 восхитиша сироту от сосца, падшаго же смириша:
Orang jahat memperbudak anak yang tak beribu bapa, dan mengambil bayi orang miskin yang berhutang kepadanya.
10 нагия же успиша неправедно, от алчущих же хлеб отяша:
Orang miskin pergi tanpa sandang; ia lapar selagi ia menuai gandum di ladang.
11 в теснинах неправедно заседоша, пути же праведнаго не ведеша.
Dari zaitun ia membuat minyak dan dari buah anggur, minuman, tetapi ia sendiri sangat kehausan.
12 Уже из града и из домов своих изгоними бываху, душа же младенцев стеняше вельми: Бог же почто сих посещения не сотвори?
Di kota-kota terdengar rintihan orang sekarat, orang-orang luka berseru minta dirawat, tetapi Allah tak mendengarkan doa mereka; Ia tak mau mengindahkannya.
13 На земли сущым им, и не разумеша, пути же праведнаго не ведеша, ни по стезям его ходиша.
Ada orang-orang yang menolak terang dan memusuhinya, mereka tak mengenal dan tak mengikuti jalannya.
14 Разумев же их дела, предаде их во тму, и в нощи будет яко тать.
Di waktu subuh si pembunuh bangun dari tidurnya, lalu keluar membunuh orang yang papa, dan selagi hari belum pagi, ia mengendap-endap seperti pencuri.
15 И око прелюбодея сохрани тму, глаголя: не узрит мя око: и покрывало лицу наложи.
Si pezinah menunggu datangnya senja; dipakainya tudung muka agar orang tak mengenalnya.
16 Прокопа в нощи храмины, во днех же запечатлеша себе, не познаша света:
Pencuri membongkar rumah pada malam hari; di waktu siang ia menghindari terang dan bersembunyi.
17 яко абие заутра им сень смерти, понеже познает мятеж сени смертныя.
Baginya, pagi sangat menakutkan, tapi gelap yang dahsyat, menyenangkan."
18 Легок есть на лицы воды: проклята буди часть их на земли, да явятся же садовия их на земли суха:
Lalu kata Zofar, "Orang jahat hanyut oleh air bah, tanah miliknya terkutuk oleh Allah; kebun anggurnya kini sepi; tak ada yang bekerja di situ lagi.
Seperti salju lenyap kena kemarau dan matahari, demikianlah orang berdosa ditelan ke dalam dunia orang mati. (Sheol h7585)
20 Потом воспомянен бысть ему грех, и якоже мгла росы изчезе: воздано же буди ему, еже содея, сокрушен же буди всяк неправдив яко древо неизцельно:
Ibunya sendiri melupakan dia, dan cacing-cacing makan tubuhnya. Namanya tak akan lagi dikenang; ia dimusnahkan seperti pohon yang tumbang.
21 неплодней бо не добро сотвори и жены не помилова.
Semua itu terjadi karena ia menindas para janda, dan berlaku kejam kepada ibu yang tak berputra.
22 Яростию же низврати немощныя: востав убо не имать веры яти о своем житии.
Tapi Allah, dengan kuasa-Nya, menghalau orang perkasa. Allah bertindak, maka matilah orang durhaka.
23 Егда же разболится, да не надеется здрав быти, но падет недугом.
Allah memberi dia hidup sentosa, tetapi mengawasinya tak henti-hentinya.
24 Многи бо озлоби высота его: увяде же яко злак в знои, или якоже клас от стебла сам отпад.
Hanya sebentar ia hidup bahagia, tapi kemudian pergi untuk selama-lamanya. Ia layu seperti rumput yang tak berguna; seperti bulir padi yang dipotong dari batangnya.
25 Аще же ни, кто есть глаголяй лжу ми глаголати, и положит ни во чтоже глаголы моя?
Siapakah dapat menyangkal kenyataan itu, atau menyanggah kebenaran perkataanku?"
