Книга Иова 23
1 Отвещав же Иов, рече:
| پس ایوب در جواب گفت: | ۱ |
2 вем убо, яко из руки моея обличение мое есть, и рука Его тяжка бысть паче моего воздыхания.
| «امروز نیز شکایت من تلخ است، وضرب من از ناله من سنگینتر. | ۲ |
3 Кто убо увесть, яко обрящу Его и прииду ко кончине?
| کاش می‌دانستم که او را کجا یابم، تا آنکه نزد کرسی او بیایم. | ۳ |
4 И реку мой суд, уста же моя исполню обличения,
| آنگاه دعوی خود را به حضور وی ترتیب می‌دادم، ودهان خود را از حجت‌ها پر می‌ساختم. | ۴ |
5 уразумею же изцеления, яже ми речет, и ощущу, что ми возвестит.
| سخنانی را که در جواب من می‌گفت می‌دانستم، و آنچه راکه به من می‌گفت می‌فهمیدم. | ۵ |
6 И аще со многою крепостию найдет на мя, посем же не воспретит ми.
| آیا به عظمت قوت خود با من مخاصمه می‌نمود؟ حاشا! بلکه به من التفات می‌کرد. | ۶ |
7 Истина бо и обличение от Него: да изведет же в конец суд мой.
| آنگاه مرد راست با اومحاجه می‌نمود و از داور خود تا به ابد نجات می‌یافتم. | ۷ |
8 Аще бо во первых пойду, ктому несмь: в последних же, како вем Его?
| اینک به طرف مشرق می‌روم و اویافت نمی شود و به طرف مغرب و او را نمی بینم. | ۸ |
9 Ошуюю творящу Ему, и не разумех: обложит одесную, и не узрю.
| به طرف شمال جایی که او عمل می‌کند، و او رامشاهده نمی کنم. و او خود را به طرف جنوب می‌پوشاند و او را نمی بینم، | ۹ |
10 Весть бо уже путь мой, искуси же мя яко злато.
| زیرا او طریقی راکه می‌روم می‌داند و چون مرا می‌آزماید، مثل طلابیرون می‌آیم. | ۱۰ |
11 Изыду же в заповедех Его, пути бо Его сохраних, и не уклонюся от заповедий Его
| پایم اثر اقدام او را گرفته است وطریق او را نگاه داشته، از آن تجاوز نمی کنم. | ۱۱ |
12 и не преступлю, в недрех же моих сокрых глаголголы Его.
| از فرمان لبهای وی برنگشتم و سخنان دهان اورا زیاده از رزق خود ذخیره کردم. | ۱۲ |
13 Аще же и Сам судил тако, кто есть рекий противу Ему? Сам бо восхоте и сотвори.
| لیکن اوواحد است و کیست که او را برگرداند؟ و آنچه دل او می‌خواهد، به عمل می‌آورد. | ۱۳ |
14 Сего ради о Нем трепетен бых, наказуемь же попекохся о Нем:
| زیرا آنچه را که بر من مقدر شده است بجا می‌آورد، و چیزهای بسیار مثل این نزد وی است. | ۱۴ |
15 сего ради от лица Его потщуся, поучуся и убоюся от Него.
| از این جهت ازحضور او هراسان هستم، و چون تفکر می‌نمایم از او می‌ترسم، | ۱۵ |
16 И Господь умягчил сердце мое, и Вседержитель потщася о мне:
| زیرا خدا دل مرا ضعیف کرده است، و قادرمطلق مرا هراسان گردانیده. | ۱۶ |
17 не ведех бо, яко найдет на мя тма, пред лицем же моим покрыет мрак.
| چونکه پیش از تاریکی منقطع نشدم، و ظلمت غلیظ را از نزد من نپوشانید. | ۱۷ |
