Книга Иова 19
1 Отвещав же Иов, рече:
Entonces Job respondió:
2 доколе притрудну творите душу мою и низлагаете мя словесы? Уразумейте токмо, яко Господь сотвори мя сице.
¿Hasta cuándo afligen mi alma y me muelen con palabras?
3 Клевещете на мя, не стыдящеся мене належите ми.
Ya me insultaron diez veces. ¿No se avergüenzan de ultrajarme?
4 Буди, яко воистинну аз прельстихся, и у мене водворяется погрешение, глаголати словеса, яже не подобаше, словеса же моя погрешают, и не во время:
Si en verdad yo erré, mi error recae sobre mí.
5 буди же, яко на мя величаетеся, наскакаете же ми поношением:
Pero si ustedes se engrandecen contra mí, y alegan mi oprobio contra mí,
6 разумейте убо, яко Господь есть иже смяте мя и ограду Свою на мя вознесе.
sepan que ʼElohim me trastornó y me envolvió en su red.
7 Се, смеюся поношению, не возглаголю: возопию, и нигдеже суд.
Ciertamente grito: ¡Violencia! Y no se me escucha. Doy voces, y no hay justicia.
8 Окрест огражден есмь и не могу прейти: пред лицем моим тму положи,
Él bloqueó mi camino para que no pase. Puso oscuridad sobre mi senda.
9 славу же с мене совлече и отя венец от главы моея:
Me despojó de mi honor y quitó la corona de mi cabeza.
10 растерза мя окрест, и отидох: посече же яко древо надежду мою.
Me destroza por todos lados y perezco. Arrancó mi esperanza como un árbol.
11 Люте же гнева употреби на мя и возмне мя яко врага.
Su ira se encendió contra mí. Me considera su enemigo.
12 Вкупе же приидоша искушения Его на мя, на путех же моих обыдоша мя наветницы.
Llegaron sus tropas unidas, se atrincheran contra mí y acamparon alrededor de mi vivienda.
13 Братия моя отступиша от мене, познаша чуждих паче мене, и друзие мои немилостиви быша:
Alejó a mis hermanos de mí. Mis conocidos, como extraños, se apartaron de mí.
14 не снабдеша мя ближнии мои, и ведящии имя мое забыша мя.
Me fallaron mis parientes, me olvidan mis amigos.
15 Соседи дому и рабыни моя, (яко) иноплеменник бых пред ними:
Los que viven en mi casa y mis esclavas me miran como extraño. Soy forastero ante ellos.
16 раба моего звах, и не послуша, уста же моя моляхуся:
Llamo a mi esclavo, y no responde. Con mi propia boca tengo que rogarle.
17 и просих жену мою, призывах же лаская сыны подложниц моих:
Mi aliento fue repulsivo a mi esposa y odioso ante mis propios hermanos.
18 они же мене в век отринуша, егда востану, на мя глаголют.
Hasta los niños me desprecian, y al levantarme hablan contra mí.
19 Гнушахуся мене видящии мя, и ихже любих, восташа на мя.
Todos mis amigos íntimos me aborrecen. Los que yo amaba se volvieron contra mí.
20 В кожи моей согниша плоти моя, кости же моя в зубех содержатся.
Mi piel y mi carne se pegan a mis huesos, y quedé solo con la piel de mis dientes.
21 Помилуйте мя, помилуйте мя, о, друзие! Рука бо Господня коснувшаяся ми есть.
Ustedes, amigos míos, tengan compasión de mí. Porque me golpeó la mano de ʼElohim.
22 Почто мя гоните якоже и Господь? От плотей же моих не насыщаетеся?
¿Por qué me persiguen como ʼElohim, y no se sacian de escarnecerme?
23 Кто бо дал бы, да напишутся словеса моя, и положатся оная в книзе во век?
¡Ojalá mis palabras fueran escritas! ¡Ojalá fueran escritas en un rollo!
24 И на дщице железне и олове, или на камениих изваяются?
¡Que fueran talladas con cincel de hierro y plomo para siempre en la roca!
25 Вем бо, яко присносущен есть, иже имать искупити мя,
Yo sé que mi Redentor vive, y al fin se levantará sobre el polvo,
26 (и) на земли воскресити кожу мою терпящую сия, от Господа бо ми сия совершишася,
Después de deshecha mi piel, en mi carne veré a ʼElohim,
27 яже аз в себе свем, яже очи мои видеста, а не ин: вся же ми совершишася в недре.
a Quien veré por mí mismo. Mis ojos lo verán, y no los de otro. Mi corazón desfallece dentro de mí.
28 Аще же и речете: что речем противу ему? И корень словесе обрящем в нем.
Porque si la raíz de mi situación está en mí mismo, entonces, ¿por qué dicen ustedes: Persigámoslo?
29 Убойтеся же и вы от меча: ярость бо на беззаконныя найдет, и тогда увидят, где есть их вещество.
¡Teman ustedes ante la espada! Porque llenos de ira están los castigos de la espada, para que sepan que hay un juicio.
