Книга Иова 19
1 Отвещав же Иов, рече:
Giobbe allora rispose:
2 доколе притрудну творите душу мою и низлагаете мя словесы? Уразумейте токмо, яко Господь сотвори мя сице.
Fino a quando mi tormenterete e mi opprimerete con le vostre parole?
3 Клевещете на мя, не стыдящеся мене належите ми.
Son dieci volte che mi insultate e mi maltrattate senza pudore.
4 Буди, яко воистинну аз прельстихся, и у мене водворяется погрешение, глаголати словеса, яже не подобаше, словеса же моя погрешают, и не во время:
E' poi vero che io abbia mancato e che persista nel mio errore?
5 буди же, яко на мя величаетеся, наскакаете же ми поношением:
Non è forse vero che credete di vincere contro di me, rinfacciandomi la mia abiezione?
6 разумейте убо, яко Господь есть иже смяте мя и ограду Свою на мя вознесе.
Sappiate dunque che Dio mi ha piegato e mi ha avviluppato nella sua rete.
7 Се, смеюся поношению, не возглаголю: возопию, и нигдеже суд.
Ecco, grido contro la violenza, ma non ho risposta, chiedo aiuto, ma non c'è giustizia!
8 Окрест огражден есмь и не могу прейти: пред лицем моим тму положи,
Mi ha sbarrato la strada perché non passi e sul mio sentiero ha disteso le tenebre.
9 славу же с мене совлече и отя венец от главы моея:
Mi ha spogliato della mia gloria e mi ha tolto dal capo la corona.
10 растерза мя окрест, и отидох: посече же яко древо надежду мою.
Mi ha disfatto da ogni parte e io sparisco, mi ha strappato, come un albero, la speranza.
11 Люте же гнева употреби на мя и возмне мя яко врага.
Ha acceso contro di me la sua ira e mi considera come suo nemico.
12 Вкупе же приидоша искушения Его на мя, на путех же моих обыдоша мя наветницы.
Insieme sono accorse le sue schiere e si sono spianata la strada contro di me; hanno posto l'assedio intorno alla mia tenda.
13 Братия моя отступиша от мене, познаша чуждих паче мене, и друзие мои немилостиви быша:
I miei fratelli si sono allontanati da me, persino gli amici mi si sono fatti stranieri.
14 не снабдеша мя ближнии мои, и ведящии имя мое забыша мя.
Scomparsi sono vicini e conoscenti, mi hanno dimenticato gli ospiti di casa;
15 Соседи дому и рабыни моя, (яко) иноплеменник бых пред ними:
da estraneo mi trattano le mie ancelle, un forestiero sono ai loro occhi.
16 раба моего звах, и не послуша, уста же моя моляхуся:
Chiamo il mio servo ed egli non risponde, devo supplicarlo con la mia bocca.
17 и просих жену мою, призывах же лаская сыны подложниц моих:
Il mio fiato è ripugnante per mia moglie e faccio schifo ai figli di mia madre.
18 они же мене в век отринуша, егда востану, на мя глаголют.
Anche i monelli hanno ribrezzo di me: se tento d'alzarmi, mi danno la baia.
19 Гнушахуся мене видящии мя, и ихже любих, восташа на мя.
Mi hanno in orrore tutti i miei confidenti: quelli che amavo si rivoltano contro di me.
20 В кожи моей согниша плоти моя, кости же моя в зубех содержатся.
Alla pelle si attaccano le mie ossa e non è salva che la pelle dei miei denti.
21 Помилуйте мя, помилуйте мя, о, друзие! Рука бо Господня коснувшаяся ми есть.
Pietà, pietà di me, almeno voi miei amici, perché la mano di Dio mi ha percosso!
22 Почто мя гоните якоже и Господь? От плотей же моих не насыщаетеся?
Perché vi accanite contro di me, come Dio, e non siete mai sazi della mia carne?
23 Кто бо дал бы, да напишутся словеса моя, и положатся оная в книзе во век?
Oh, se le mie parole si scrivessero, se si fissassero in un libro,
24 И на дщице железне и олове, или на камениих изваяются?
fossero impresse con stilo di ferro sul piombo, per sempre s'incidessero sulla roccia!
25 Вем бо, яко присносущен есть, иже имать искупити мя,
Io lo so che il mio Vendicatore è vivo e che, ultimo, si ergerà sulla polvere!
26 (и) на земли воскресити кожу мою терпящую сия, от Господа бо ми сия совершишася,
Dopo che questa mia pelle sarà distrutta, senza la mia carne, vedrò Dio.
27 яже аз в себе свем, яже очи мои видеста, а не ин: вся же ми совершишася в недре.
Io lo vedrò, io stesso, e i miei occhi lo contempleranno non da straniero. Le mie viscere si consumano dentro di me.
28 Аще же и речете: что речем противу ему? И корень словесе обрящем в нем.
Poiché dite: «Come lo perseguitiamo noi, se la radice del suo danno è in lui?»,
29 Убойтеся же и вы от меча: ярость бо на беззаконныя найдет, и тогда увидят, где есть их вещество.
temete per voi la spada, poiché punitrice d'iniquità è la spada, affinchè sappiate che c'è un giudice.
