Книга Иова 17
1 Тлею духом носимь, прошу же гроба и не улучаю.
Mój oddech jest skażony, moje dni gasną, groby na mnie [czekają].
2 Молю болезнуя, и что сотворю? Украдоша же ми имение чуждии.
Czy nie szydercy są przy mnie? Czy moje oko nie czuwa przez ich zniewagi?
3 Кто есть сей? Рукою моею связан да будет.
Złóż więc zastaw za mnie u siebie. Któż jest ten, który za mnie poręczy?
4 Яко сердце их сокрыл еси от мудрости, сего ради да не вознесеши их.
Ich serce bowiem ukryłeś przed zrozumieniem, dlatego [ich] nie wywyższysz.
5 Части возвестит злобы: очи же на сынех истаяста.
Kto pochlebia przyjaciołom, tego dzieciom zgasną oczy.
6 Положил же мя еси в притчу во языцех, смех же бых им.
Uczynił mnie tematem przysłowia wśród ludzi i pośmiewiskiem przed nimi.
7 Ослепоста бо от гнева очи мои, повоеван бых вельми от всех:
Moje oko zaćmiło się od smutku, a wszystkie moje członki są jak cień.
8 чудо объя истинных о сем, праведник же на беззаконника да востанет:
Prawi zdumieją się nad tym, a niewinny powstanie przeciwko obłudnikowi.
9 да содержит же верный путь свой, чистый же рукама да приимет дерзость.
Sprawiedliwy będzie trwał przy swojej drodze, a kto ma czyste ręce, nabierze siły.
10 Но обаче вси належите и приидите, не бо обретаю в вас истины.
Lecz wy wszyscy zawróćcie i przyjdźcie; bo mądrego wśród was nie znajduję.
11 Дние мои преидоша в течении, расторгошася же удове сердца моего.
Moje dni przeminęły, rozwiały się moje zamiary, myśli mego serca.
12 Нощь в день преложих: свет близ от лица тмы.
Noc zamieniają w dzień, światłość skraca się z powodu ciemności.
Gdybym czegoś oczekiwał, grób [będzie] moim domem, w ciemności rozłożyłem swoje posłanie. (Sheol h7585)
14 Смерть назвах отца моего быти, матерь же и сестру ми гной.
Powiedziałem do zniszczenia: Jesteś moim ojcem, a robactwu: Moja matko i moja siostro.
15 Где убо еще есть ми надежда, или благая моя узрю?
Gdzie jest więc teraz moja nadzieja? Kto zobaczy moją nadzieję?
