Книга Иова 17
1 Тлею духом носимь, прошу же гроба и не улучаю.
Ajalku sudah dekat, hampir putuslah napasku; hanyalah kuburan yang tinggal bagiku.
2 Молю болезнуя, и что сотворю? Украдоша же ми имение чуждии.
Orang menjadikan aku bahan ejekan; kulihat betapa mereka melontarkan sindiran.
3 Кто есть сей? Рукою моею связан да будет.
Aku ini jujur, ya Allah. Percayalah padaku! Siapa lagi yang dapat menyokong perkataanku?
4 Яко сердце их сокрыл еси от мудрости, сего ради да не вознесеши их.
Kaututup hati mereka sehingga tak mengerti; jangan sampai mereka menundukkan aku kini.
5 Части возвестит злобы: очи же на сынех истаяста.
Menurut pepatah, siapa mengadukan teman demi keuntungan, anak-anaknya sendiri akan menerima pembalasan.
6 Положил же мя еси в притчу во языцех, смех же бых им.
Kini aku disindir dengan pepatah itu; mereka datang untuk meludahi mukaku.
7 Ослепоста бо от гнева очи мои, повоеван бых вельми от всех:
Mataku kabur karena dukacita; seluruh tubuhku kurus merana.
8 чудо объя истинных о сем, праведник же на беззаконника да востанет:
Orang yang saleh, terkejut dan heran; orang yang tak bersalah, menganggap aku tidak bertuhan.
9 да содержит же верный путь свой, чистый же рукама да приимет дерзость.
Orang yang baik dan yang tidak bersalah, makin yakin cara hidupnya berkenan kepada Allah.
10 Но обаче вси належите и приидите, не бо обретаю в вас истины.
Tapi seandainya kamu semua datang ke mari, tak seorang bijaksana pun yang akan kudapati.
11 Дние мои преидоша в течении, расторгошася же удове сердца моего.
Hari-hariku telah lalu, gagallah segala rencanaku; hilang pula semua cita-cita hatiku.
12 Нощь в день преложих: свет близ от лица тмы.
Tetapi sahabat-sahabatku berkata, 'Malam itu siang dan terang hampir tiba.' Namun aku tahu dalam hatiku bahwa tetap gelaplah keadaanku.
Hanya dunia mautlah yang kuharapkan, di sanalah aku akan tidur dalam kegelapan. (Sheol h7585)
14 Смерть назвах отца моего быти, матерь же и сестру ми гной.
Kuburku kunamakan "Ayahku", dan cacing-cacing pemakan tubuhku kusebut "Ibu" dan "Saudara perempuanku".
15 Где убо еще есть ми надежда, или благая моя узрю?
Di manakah harapan bagiku; siapa melihat adanya bahagia untukku?
