< Послание Иакова 3 >

1 Не мнози учителие бывайте, братие моя, ведяще, яко болшее осуждение приимем,
μη πολλοι διδασκαλοι γινεσθε αδελφοι μου ειδοτες οτι μειζον κριμα λημψομεθα
2 много бо согрешаем вси. Аще кто в слове не согрешает, сей совершен муж, силен обуздати и все тело.
πολλα γαρ πταιομεν απαντες ει τις εν λογω ου πταιει ουτος τελειος ανηρ δυνατος χαλιναγωγησαι και ολον το σωμα
3 Се бо и конем узды во уста влагаем, да повинуются нам, и все тело их обращаем:
ει δε των ιππων τους χαλινους εις τα στοματα βαλλομεν εις το πειθεσθαι αυτους ημιν και ολον το σωμα αυτων μεταγομεν
4 се, и корабли велицы суще и от жестоких ветров заточаеми, обращаются малым кормилцем, аможе стремление правящаго хощет:
ιδου και τα πλοια τηλικαυτα οντα και υπο ανεμων σκληρων ελαυνομενα μεταγεται υπο ελαχιστου πηδαλιου οπου η ορμη του ευθυνοντος βουλεται
5 такожде же и язык мал уд есть, и вельми хвалится. Се мал огнь, и коль велики вещи сожигает.
ουτως και η γλωσσα μικρον μελος εστιν και μεγαλα αυχει ιδου ηλικον πυρ ηλικην υλην αναπτει
6 И язык огнь, лепота неправды: сице и язык водворяется во удех наших, скверня все тело, и паля коло рождения нашего, и опаляяся от геенны: (Geenna g1067)
και η γλωσσα πυρ ο κοσμος της αδικιας η γλωσσα καθισταται εν τοις μελεσιν ημων η σπιλουσα ολον το σωμα και φλογιζουσα τον τροχον της γενεσεως και φλογιζομενη υπο της γεεννης (Geenna g1067)
7 всяко бо естество зверей же и птиц, гад же и рыб, укрощается и укротится естеством человеческим,
πασα γαρ φυσις θηριων τε και πετεινων ερπετων τε και εναλιων δαμαζεται και δεδαμασται τη φυσει τη ανθρωπινη
8 языка же никтоже может от человек укротити: не удержимо бо зло, исполнь яда смертоносна.
την δε γλωσσαν ουδεις δαμασαι δυναται ανθρωπων ακαταστατον κακον μεστη ιου θανατηφορου
9 Тем благословляем Бога и Отца, и тем кленем человеки бывшыя по подобию Божию:
εν αυτη ευλογουμεν τον κυριον και πατερα και εν αυτη καταρωμεθα τους ανθρωπους τους καθ ομοιωσιν θεου γεγονοτας
10 от техже уст исходит благословение и клятва. Не подобает, братие моя возлюбленная, сим тако бывати.
εκ του αυτου στοματος εξερχεται ευλογια και καταρα ου χρη αδελφοι μου ταυτα ουτως γινεσθαι
11 Еда ли источник от единаго устия источает сладкое и горькое?
μητι η πηγη εκ της αυτης οπης βρυει το γλυκυ και το πικρον
12 Еда может, братие моя, смоковница маслины творити, или виноградная лоза смоквы? Такожде ни един источник слану и сладку творит воду.
μη δυναται αδελφοι μου συκη ελαιας ποιησαι η αμπελος συκα ουτε αλυκον γλυκυ ποιησαι υδωρ
13 Кто премудр и худог в вас, да покажет от добраго жития дела своя в кротости и премудрости.
τις σοφος και επιστημων εν υμιν δειξατω εκ της καλης αναστροφης τα εργα αυτου εν πραυτητι σοφιας
14 Аще же зависть горьку имате и рвение в сердцах ваших, не хвалитеся, ни лжите на истину:
ει δε ζηλον πικρον εχετε και εριθειαν εν τη καρδια υμων μη κατακαυχασθε και ψευδεσθε κατα της αληθειας
15 несть сия премудрость свыше низходящи, но земна, душевна, бесовска:
ουκ εστιν αυτη η σοφια ανωθεν κατερχομενη αλλα επιγειος ψυχικη δαιμονιωδης
16 идеже бо зависть и рвение, ту нестроение и всяка зла вещь.
οπου γαρ ζηλος και εριθεια εκει ακαταστασια και παν φαυλον πραγμα
17 А яже свыше премудрость, первее убо чиста есть, потом же мирна, кротка, благопокорлива, исполнь милости и плодов благих, несуменна и нелицемерна.
η δε ανωθεν σοφια πρωτον μεν αγνη εστιν επειτα ειρηνικη επιεικης ευπειθης μεστη ελεους και καρπων αγαθων αδιακριτος ανυποκριτος
18 Плод же правды в мире сеется творящым мир.
καρπος δε δικαιοσυνης εν ειρηνη σπειρεται τοις ποιουσιν ειρηνην

< Послание Иакова 3 >