< Бытие 45 >
1 И не можаше Иосиф удержатися всем предстоящым ему, но рече: отослите всех от мене. И не предстояше ни един Иосифу, егда познавашеся братии своей.
Non se poterat ultra cohibere Joseph multis coram astantibus: unde præcepit ut egrederentur cuncti foras, et nullus interesset alienus agnitioni mutuæ.
2 И испусти глас с плачем: слышаша же вси Египтяне, и слышано бысть в дому фараонове.
Elevavitque vocem cum fletu, quam audierunt Ægyptii, omnisque domus Pharaonis.
3 Рече же Иосиф братии своей: аз есмь Иосиф: еще ли отец мой жив есть? И не могоша братия отвещати ему: смутишася бо.
Et dixit fratribus suis: Ego sum Joseph: adhuc pater meus vivit? Non poterant respondere fratres nimio terrore perterriti.
4 Рече же Иосиф братии своей: приближитеся ко мне. И приближишася. И рече: аз есмь Иосиф, брат ваш, егоже продасте во Египет:
Ad quos ille clementer: Accedite, inquit, ad me. Et cum accessissent prope: Ego sum, ait, Joseph, frater vester, quem vendidistis in Ægyptum.
5 ныне убо не скорбите, ниже жестоко вам да явится, яко продасте мя семо: на жизнь бо посла мя Бог пред вами:
Nolite pavere, neque vobis durum esse videatur quod vendidistis me in his regionibus: pro salute enim vestra misit me Deus ante vos in Ægyptum.
6 сие бо второе лето глад на земли, и еще пять лет оста, в нихже не будет орания, ни жатвы:
Biennium est enim quod cœpit fames esse in terra: et adhuc quinque anni restant, quibus nec arari poterit, nec meti.
7 посла бо мя Бог пред вами оставити вам останок на земли и препитати ваш останок велий:
Præmisitque me Deus ut reservemini super terram, et escas ad vivendum habere possitis.
8 ныне убо не вы посласте мя семо, но Бог: и сотвори мя яко отца фараону и господина всему дому его и князя всей земли Египетстей:
Non vestro consilio, sed Dei voluntate huc missus sum: qui fecit me quasi patrem Pharaonis, et dominum universæ domus ejus, ac principem in omni terra Ægypti.
9 потщавшеся убо, взыдите ко отцу моему и рцыте ему: сия глаголет сын твой Иосиф: сотвори мя Бог господина всей земли Египетстей: сниди убо ко мне и не умедли:
Festinate, et ascendite ad patrem meum, et dicetis ei: Hæc mandat filius tuus Joseph: Deus fecit me dominum universæ terræ Ægypti: descende ad me, ne moreris,
10 и вселишися в земли Гесемли аравийстей, и будеши близ мене ты и сынове твои, и сынове сынов твоих, овцы твоя и волове твои, и елика суть твоя:
et habitabis in terra Gessen: erisque juxta me tu, et filii tui, et filii filiorum tuorum, oves tuæ, et armenta tua, et universa quæ possides:
11 и препитаю тя тамо, еще бо пять лет будет глад на земли, да не погибнеши ты и сынове твои, и вся имения твоя.
ibique te pascam (adhuc enim quinque anni residui sunt famis) ne et tu pereas, et domus tua, et omnia quæ possides.
12 Се, очи ваши видят, и очи Вениамина брата моего, яко уста моя глаголющая к вам:
En oculi vestri, et oculi fratris mei Benjamin, vident quod os meum loquatur ad vos.
13 возвестите убо отцу моему всю славу мою сущую во Египте, и елика видите: и ускоривше, приведите отца моего семо.
Nuntiate patri meo universam gloriam meam, et cuncta quæ vidistis in Ægypto: festinate, et adducite eum ad me.
14 И напад на выю Вениамина, брата своего, плакася над ним, и Вениамин плакася на выи его.
Cumque amplexatus recidisset in collum Benjamin fratris sui, flevit: illo quoque similiter flente super collum ejus.
15 И облобызав всю братию свою, плакася над ними: и по сих глаголаша к нему братия его.
Osculatusque est Joseph omnes fratres suos, et ploravit super singulos: post quæ ausi sunt loqui ad eum.
16 И пронесеся глас в дому фараонове, глаголюще: приидоша братия Иосифова. Возрадовася же фараон и раби его.
Auditumque est, et celebri sermone vulgatum in aula regis: Venerunt fratres Joseph: et gavisus est Pharao, atque omnis familia ejus.
17 Рече же фараон ко Иосифу: рцы братии своей: сие сотворите: наполните сосуды вашя (пшеницы) и идите в землю Ханааню,
Dixitque ad Joseph ut imperaret fratribus suis, dicens: Onerantes jumenta, ite in terram Chanaan,
18 и вземше отца вашего и имения ваша, приидите ко мне: и дам вам от всех благ Египетских, и снесте тук земли:
et tollite inde patrem vestrum et cognationem, et venite ad me: et ego dabo vobis omnia bona Ægypti, ut comedatis medullam terræ.
19 ты же заповеждь сия: взяти им колесницы от земли Египетския, детем их и женам их: и поимше отца своего, приидите:
Præcipe etiam ut tollant plaustra de terra Ægypti, ad subvectionem parvulorum suorum ac conjugum: et dicito: Tollite patrem vestrum, et properate quantocius venientes.
20 и не пощадите очима сосудов ваших: вся бо благая Египетская вам будут.
Nec dimittatis quidquam de supellectili vestra: quia omnes opes Ægypti vestræ erunt.
21 Сотвориша же тако сынове Израилевы: даде же им Иосиф колесницы по повелению фараона царя (Египетска), и даде им брашно на путь:
Feceruntque filii Israël ut eis mandatum fuerat. Quibus dedit Joseph plaustra, secundum Pharaonis imperium, et cibaria in itinere.
22 и всем даде сугубы ризы, Вениамину же даде триста златниц и пятеры ризы пременныя:
Singulis quoque proferri jussit binas stolas: Benjamin vero dedit trecentos argenteos cum quinque stolis optimis:
23 и отцу своему посла такожде, и десять ослов везущих от всех благ Египетских, и десять мсков везущих хлебы на путь отцу его.
tantumdem pecuniæ et vestium mittens patri suo, addens et asinos decem, qui subveherent ex omnibus divitiis Ægypti, et totidem asinas, triticum in itinere, panesque portantes.
24 И отпусти братию свою. И отидоша. И рече им: не гневайтеся на пути.
Dimisit ergo fratres suos, et proficiscentibus ait: Ne irascamini in via.
25 Изыдоша же из Египта и приидоша в землю Ханааню ко Иакову отцу своему
Qui ascendentes ex Ægypto, venerunt in terram Chanaan ad patrem suum Jacob.
26 и поведаша ему глаголюще: яко сын твой Иосиф жив есть, и он владеет над всею землею Египетскою. И ужасеся в мысли Иаков: не вероваше бо им.
Et nuntiaverunt ei, dicentes: Joseph filius tuus vivit: et ipse dominatur in omni terra Ægypti. Quo audito Jacob, quasi de gravi somno evigilans, tamen non credebat eis.
27 Глаголаша же ему вся реченная от Иосифа, елика рече им. Узрев же колесницы, яже посла Иосиф, еже взяти его, оживе дух Иакова, отца их,
Illi e contra referebant omnem ordinem rei. Cumque vidisset plaustra et universa quæ miserat, revixit spiritus ejus,
28 и рече Израиль: велико ми есть (сие), аще еще Иосиф сын мой жив есть: шед узрю его, прежде неже умрети ми.
et ait: Sufficit mihi si adhuc Joseph filius meus vivit: vadam, et videbo illum antequam moriar.