< Бытие 23 >

1 Бысть же житие Саррино лет сто двадесять седмь.
وقتی سارا صد و بیست و هفت سال داشت،
2 И умре Сарра во граде Арвоце, иже есть в раздолии: сей есть Хеврон в земли Ханаанстей. Прииде же Авраам рыдати по Сарре и плакати.
در حبرون واقع در سرزمین کنعان درگذشت و ابراهیم در آنجا برای او سوگواری کرد.
3 И воста Авраам от мертвеца своего и рече сыном Хеттеовым, глаголя:
سپس ابراهیم از کنار بدن بی‌جان سارا برخاسته، به بزرگان حیتّی گفت:
4 преселник и пришлец аз есмь у вас, дадите ми убо стяжание гроба между вами, да погребу мертвеца моего от мене.
«من در این سرزمین غریب و مهمانم و جایی ندارم که همسر خود را دفن کنم. خواهش می‌کنم قطعه زمینی به من بفروشید تا زن خود را در آن به خاک بسپارم.»
5 Отвещаша же сынове Хеттеовы ко Аврааму, глаголюще: ни, господине:
حیتی‌ها به ابراهیم جواب دادند:
6 послушай же нас: царь от Бога ты еси в нас: во избранных гробех наших погреби мертвеца твоего: никтоже бо от нас возбранит гроба своего от тебе, еже погребсти мертвеца твоего тамо.
«شما سَروَر ما هستید و می‌توانید همسر خود را در بهترین مقبرهٔ ما دفن کنید. هیچ‌یک از ما مقبرهٔ خود را از شما دریغ نخواهیم داشت.»
7 Востав же Авраам поклонися народу земли, сыном Хеттеовым,
ابراهیم در برابر آنها تعظیم نموده،
8 и рече к ним Авраам, глаголя: аще имате в души вашей, яко погребсти мертвеца моего от лица моего, послушайте мене и рцыте о мне Ефрону Саарову:
گفت: «حال که اجازه می‌دهید همسر خود را در اینجا دفن کنم، تمنا دارم به عفرون پسر صوحار بگویید
9 и да даст ми пещеру Сугубую, яже есть его, сущую на части села его: сребром достойным да даст ми ю у вас в стяжание гроба.
غار مکفیله را که در انتهای مزرعهٔ اوست، به من بفروشد. البته قیمت آن را تمام و کمال در حضور شاهدان خواهم پرداخت تا آن غار مقبرهٔ خانوادگی من بشود.»
10 Ефрон же седяше посреде сынов Хеттеовых. Отвещав же Ефрон Хеттейский ко Аврааму, рече слышащым сыном Хеттеовым и всем приходящым во град, глаголя:
عفرون در حضور بزرگان حیتّی که در دروازهٔ شهر جمع شده بودند گفت:
11 у мене буди, господине, и послушай мене: село и пещеру яже в нем, тебе даю: пред всеми гражданы моими дах тебе, погреби мертвеца твоего.
«ای سَروَرم، من آن غار و مزرعه را در حضور این مردم به شما می‌بخشم. بروید و همسر خود را در آن دفن کنید.»
12 И поклонися Авраам пред народом земли
ابراهیم بار دیگر در برابر حیتّی‌ها سر تعظیم فرود آورد،
13 и рече Ефрону во ушеса пред всем народом земли: понеже по мне еси, послушай мене: сребро села возми у мене, и погребу мертвеца моего тамо.
و در حضور همه به عفرون گفت: «اجازه بده آن را از تو خریداری نمایم. من تمام بهای مزرعه را می‌پردازم و بعد همسر خود را در آن دفن می‌کنم.»
14 Отвеща же Ефрон Аврааму, глаголя:
عفرون در پاسخ گفت:
15 ни, господине: слышах бо, яко земля четырех сот дидрахм сребра: но что было бы сие между мною и тобою? Ты же мертвеца твоего погреби.
«ای سرورم، قیمت آن چهارصد مثقال نقره است؛ ولی این مبلغ در مقابل دوستی ما چه ارزشی دارد؟ بروید و همسر خود را در آن دفن کنید.»
16 И послуша Авраам Ефрона, и даде Авраам Ефрону сребро, еже глагола во ушеса сынов Хеттеовых, четыре ста дидрахм сребра искушена купцами.
پس ابراهیم چهارصد مثقال نقره، یعنی بهایی را که عفرون در حضور همه پیشنهاد کرده بود، تمام و کمال به وی پرداخت.
17 И бысть село Ефроново, еже бе в Сугубей пещере, еже есть лицем к Мамврии, село и пещера яже бе в нем, и всякое древо, иже бе на селе, и все еже есть в пределех его окрест,
این است مشخصات زمینی که ابراهیم خرید: مزرعه عفرون واقع در مکفیله نزدیک مِلک ممری با غاری که در انتهای مزرعه قرار داشت و تمامی درختان آن.
18 Аврааму (бысть) в стяжание пред сыны Хеттеовыми и пред всеми приходящими во град.
این مزرعه و غاری که در آن بود در حضور بزرگان حیتّی که در دروازهٔ شهر نشسته بودند، به ملکیت ابراهیم درآمد.
19 По сих погребе Авраам Сарру жену свою в пещере селней Сугубей, яже есть противу Мамврии: сия есть Хеврон в земли Ханаанстей.
پس ابراهیم همسرش سارا را در غار زمین مکفیله در نزدیکی ممری، که همان حبرون است، در سرزمین کنعان دفن کرد.
20 И утверждено есть село и пещера, яже бе на нем, Аврааму в стяжание гроба от сынов Хеттеовых.
به این ترتیب، مالکیت آن زمین و غار به ابراهیم واگذار شد تا به عنوان مقبرهٔ خانوادگی از آن استفاده کند.

< Бытие 23 >