< Бытие 14 >

1 Бысть же в царство Амарфала царя Сеннаарска, и Ариох царь Елласарск, и Ходоллогомор царь Еламск, и Фаргал царь языческий
Шинарниң падишаси Амрафәл, Әлласарниң падишаси Ариоқ, Еламниң падишаси Кедорлайомәр вә Гойимниң падишаси Тидалниң күнлиридә шу вақиә болдики,
2 сотвориша рать с Валлою царем Содомским и с Варсою царем Гоморрским, и с Сеннааром царем Адамы и с симовором царем Севоимским, и с царем Валаки: сия есть Сигор.
улар бирлишип Содомниң падишаси Бера, Гоморраниң падишаси Бирша, Адмаһниң падишаси Шинаб, Зәбоимниң падишаси Шәмъебәр вә Бела (йәни Зоар)ниң падишасиға қарши һуҗумға атланди.
3 Вси сии совещашася на юдоль Сланую: сие есть море Сланое.
Бу [бәшиниң] һәммиси келишип Сиддим вадисиға, йәни «Шор Деңизи» вадисиға жиғилди.
4 Дванадесять лет тии работаша Ходоллогомору: третияго же надесять лета отступиша.
Улар он икки жил Кедорлайомәргә беқинди болди, он үчинчи жилға кәлгәндә, Кедорлайомәргә қарши исян көтәрди.
5 И в четвертое надесять лето, прииде Ходоллогомор, и цари иже с ним, и изсекоша Исполинов сущих во Астарофе и в Карнаине, и языки крепки вкупе с ними, и омеов, иже в Сави граде,
Он төртинчи жили Кедорлайомәр вә униңға иттипақдаш болған падишалар һәммиси жиғилип, Аштарот-Карнаим дегән йәрдә рәфайийларға, шундақла Һам дегән йәрдә зузийларға, Шавәһ-Кириатайимда Емийларға һуҗум қилип уларни йәңди;
6 и Хорреов, иже в горах Сиирских, даже до Теревинфа Фарана, иже есть в пустыни.
андин улар Һорийларни уларниң Сеир теғида мәғлуп қилип, чөлниң йенидики Әл-Паранғичә сүрүп-тоқай қилди.
7 И возвратившеся приидоша ко источнику Судному, иже есть Кадис: и ссекоша вся князи Амаликовы, и Аморреов живущих во Асасанфамаре.
Арқидинла, улар Ән-Мишпатқа (йәни Қадәшкә) йенип келип, Амаләкләрниң пүткүл жутини булаң-талаң қилди; Һазазон-Тамарда олтиришлиқ Аморийларниму һуҗум қилип мәғлуп қилди.
8 Изыде же царь Содомский и царь Гоморрский, и царь Адаманский и царь Севоимский, и царь Валаки, сия есть Сигор: и ополчишася противу их на брань во юдоли Сланой,
Шуниң билән Содомниң падишаси, Гоморраниң падишаси, Адмаһниң падишаси, Зәбоимниң падишаси вә Беланиң (йәни Зоарниң) падишаси чиқип, Сиддим вадисида уларға қарши җәң қилишқа сәп тизди;
9 на Ходоллогомора царя Еламска и Фаргала царя языческа, и Амарфала царя Сеннаарска и Ариоха царя Елласарска: четыри цари на пять.
мошу [бәшәйлән] Еламниң падишаси Кедорлайомәр, Гойимниң падишаси Тидал, Шинарниң падишаси Амрафәл, Әлласарниң падишаси Ариоқ қатарлиқлар билән соқушти; йәни төрт падиша билән бәш падиша өз ара соқушти.
10 Юдоль же Сланая имяше кладязи смоляныя. И побеже царь Содомский и царь Гоморрский, и падоша тамо: оставшиися же бежаша в горняя (и одержаша я).
Сиддим вадисидики һәммила йәрдә қаримай [орәклири] бар еди. Содом вә Гоморраниң падишалири қечип, орәкләргә чүшүп кәтти. Амма қалғанлар болса таққа қечип кәтти.
11 Взяша же вся конныя Содомския и Гоморрския и вся брашна их, и отидоша.
[Ғалип кәлгән төрт падиша болса] Содом билән Гоморраниң һәммә мал-мүлкини вә барлиқ озуқ-түлүгини елип кәтти.
12 Взяша же и Лота сына брата Аврамова и имение его, и отидоша: бе бо в Содомех живый.
Улар йәнә Абрамниң җийәни Лутниму маллири билән қошуп елип кәтти; чүнки у Содомда олтирақлашқан еди.
13 Пришед же един от уцелевших, возвести Авраму пришелцу, иже живяше у дуба Мамврийскаго, Аморреа брата Есхоля и брата Авнаня, иже беша союзницы Аврамовы.
Һалбуки, қутулуп қалған бириси берип бу ишларни ибраний Абрамға ейтти. Шу чағда у Аморий Мамрәниң дубзарлиғиниң йенида туратти. Мамрә болса Әшкол вә Анәрниң акиси еди; бу үчәйлән Абрам билән иттипақдаш еди.
14 Слышав же Аврам, яко пленен бысть Лот братаничь его, сочте домочадцы своя триста и осмьнадесять, и погна вслед их даже до Дана.
Абрам қериндишиниң әсир болуп қалғанлиғини аңлап, өз өйидә туғулған, алаһидә тәрбийиләнгән үч йүз он сәккиз адәмни башлап чиқип, [төрт падишани] қоғлап данғичә барди.
15 И нападе на ня нощию сам и отроцы его (с ним): и порази их и гони их даже до Ховала, иже есть ошуюю Дамаска:
Кечиси у адәмлирини гуруппиларға бөлүп, улар билән бирликтә һуҗум қилип уларни мәғлуп қилип, уларни Дәмәшқниң шимал тәрипидики Һобаһ дегән җайғичә қоғлап берип,
16 и возврати вся конныя Содомския, и Лота сына брата своего возврати, и вся имения его, и жены, и люди.
пүткүл [олҗа алған] мал-мүлүкни қайтурувалди; өз қериндиши Лутни, униң мал-мүлки вә хотун-қизлирини, шундақла [барлиқ қалған] адәмләрни яндуруп кәлди.
17 Изыде же царь Содомский в сретение ему, повнегда возвратитися ему от сеча Ходоллогоморскаго, и царей сущих с ним, в юдоль Савину: сие же бяше поле царево:
Абрам Кедорлайомәр вә униң билән иттипақдаш падишаларни мәғлуп қилип, қайтип кәлгәндә, Содомниң падишаси Шавәһ вадиси (йәни Хан вадиси)ға униң алдиға чиқти.
18 и Мелхиседек царь Салимский изнесе хлебы и вино: бяше же священник Бога Вышняго.
Салемниң падишаси Мәлкизәдәкму нан билән шарап елип алдиға чиқти. У зат болса, Һәммидин Алий Тәңриниң каһини еди;
19 И благослови Аврама, и рече: благословен Аврам Богом Вышним, иже созда небо и землю:
у [Абрамни] бәхит-бәрикәтләп: — «Абрам асман билән зиминниң Егиси болған Һәммидин Алий Тәңри тәрипидин бәрикәтләнсун!
20 и благословен Бог Вышний, Иже предаде враги твоя под руки тебе. И даде ему десятину Аврам от всего.
Шундақла дүшмәнлириңни өз қолуңға тапшурған Һәммидин Алий Тәңригә Һәмдусана оқулғай!» — деди. Абрам болса ғәниймәт алған нәрсиләрниң ондин бирини униңға бәрди.
21 Рече же царь Содомский ко Авраму: даждь ми мужы, а кони возми себе.
Андин Содомниң падишаси Абрамға: — Адәмләрни маңа бәргәйла, ғәниймәтләрни өзлиригә алғайла, — деди.
22 Рече же Аврам к царю Содомску: воздвигну руку мою ко Господу Богу Вышнему, иже сотвори небо и землю:
Лекин Абрам Содомниң падишасиға җавап берип: — Мән болсам асман билән зиминниң Егиси болған Һәммидин Алий Тәңри Пәрвәрдигарға қол көтирип қәсәм қилғанмәнки,
23 аще от нити до ременя сапожнаго возму от всего твоего, да не речеши, яко аз обогатих Аврама:
мән сәндин һәтта бир тал жип нә бир тал боқучиниму нә сениң башқа һәр қандақ нәрсәңни алмаймән; болмиса, сән кейин: «мән Абрамни бай қилип қойдом» дейишиң мүмкин.
24 кроме сих, яже снедоша отроцы, и части мужей, иже ходиша со мною, Есхол, Авнан, Мамврий: сии да возмут части (своя).
Шуңа жигитлиримниң йегән-ичкини, шундақла маңа һәмраһ болғанлар, йәни Анәр, Әшкол вә Мамрәләргә тегишлик үлүштин башқа, мән [ғәниймәттин] һеч нәрсә алмаймән; шулар өзлиригә тегишлик үлүшини алсун, — деди.

< Бытие 14 >