Исход 3
1 Моисей же бяше пасый овцы Иофора тестя своего, священника Мадиамска: и гнаше овцы в пустыню, и прииде в гору Божию Хорив.
Муса болса қейинатиси Мидиянниң каһини Йәтрониң қой падисини бақатти. У қойларни башлап чөлниң әң четигә Худаниң теғи, йәни Һорәб теғиниң бағриға кәлди.
2 Явися же ему Ангел Господнь в пламени огненне из купины: и видит, яко купина горит огнем, купина же не сгараше.
Шу йәрдә бир азғанлиқтин өрләп чиқиватқан от ялқуни ичидин Пәрвәрдигарниң Пәриштиси униңға көрүнди. Мана, азғанлиқ отта көйүватқан болсиму, лекин азған өзи көйүп кәтмигән еди.
3 Рече же Моисей: мимошед увижду видение великое сие, яко не сгарает купина.
Муса: — Мән берип, бу әҗайип мәнзирини көрүп бақай; азғанлиқ немишкә көйүп кәтмәйдиғанду? — дәп ойлиди.
4 Егда же виде Господь, яко приступает видети, воззва его Господь из купины, глаголя: Моисее, Моисее. Он же рече: что есть, Господи?
Пәрвәрдигар униң буни көргили йолдин чәтнәп [азғанлиққа] кәлгинини көрди; Худа азғанлиқ ичидин уни: — Муса! Муса! — дәп чақирди. У: Мана мән! — дәп җавап бәрди.
5 Он же рече: не приближайся семо: изуй сапоги от ног твоих: место бо, на немже ты стоиши, земля свята есть.
У униңға: — Бу йәргә йеқин кәлмә; путлириңдин кәшиңни салғин; чүнки сән турған бу йәр муқәддәс җайдур.
6 И рече ему: Аз есмь Бог отца твоего, Бог Авраамов и Бог Исааков и Бог Иаковль. Отврати же Моисей лице свое: благоговеяше бо воззрети пред Бога.
Мән атаңниң Худаси, Ибраһимниң Худаси, Исһақниң Худаси вә Яқупниң Худасидурмән, — деди. Буни аңлап Муса Худаға қараштин қорқуп, йүзини етивалди.
7 Рече же Господь к Моисею: видя видех озлобление людий Моих, иже во Египте, и вопль их услышах от дел приставников: уведех болезнь их,
Пәрвәрдигар униңға мундақ деди: — Бәрһәқ, Мән Мисирда туруватқан қовмимниң тартиватқан азап-оқубәтлирини көрдум, назарәтчиләрниң уларни [харлаватқанлиғидин] қилған пәрядини аңлидим; чүнки Мән уларниң дәрдлирини билимән.
8 и снидох изяти их от руку Египетску, и извести я из земли тоя, и ввести их в землю благу и многу, в землю кипящую млеком и медом, в место Хананейско и Хеттейско, и Аморрейско и Ферезейско, и Гергесейско и Евейско и Иевусейско:
Шуңа Мән уларни мисирлиқларниң қолидин қутқузуп, шу зиминдин чиқирип, яхши һәм кәң бир зиминға, сүт билән һәсәл еқип туридиған бир зиминға, йәни Ⱪананий, Һиттий, Аморий, Пәриззий, Һивий вә Йәбусийларниң жутиға елип беришқа чүштүм.
9 и се, ныне вопль сынов Израилевых прииде ко Мне, и Аз видех тугу, еюже Египтяне стужают им:
Мана әнди Исраилларниң налә-пәряди Маңа йәтти, мисирлиқларниң уларға қандақ зулум қилғанлиғиниму көрдүм.
10 и ныне гряди, да послю тя к фараону царю Египетскому, и изведеши люди Моя, сыны Израилевы из земли Египетския.
Әнди сән кәл, Мән сени хәлқим Исраилларни Мисирдин елип чиқириш үчүн Пирәвнниң алдиға әвәтимән, — деди.
11 И рече Моисей к Богу: кто есмь аз, яко да пойду к фараону царю Египетскому, и яко да изведу сыны Израилевы от земли Египетския?
Лекин Муса Худаға: — Мән ким едим, Пирәвнниң алдиға берип Исраилларни Мисирдин чиқиралиғидәк? — деди.
12 Рече же Бог к Моисею, глаголя: яко буду с тобою: и сие тебе знамение, яко Аз тя посылаю: внегда извести тебе люди Моя из Египта, и помолитеся Богу в горе сей.
У җавап берип: — Бәрһәқ, Мән сән билән биллә болимән; сән қовмни Мисирдин елип чиққандин кейин бу тағда Худаға ибадәт қилисиләр; бу иш мана өзәңгә Мениң сени әвәткинимниң испат-бәлгүси болиду, — деди.
13 И рече Моисей к Богу: се, аз пойду к сыном Израилевым и реку к ним: Бог отец наших посла мя к вам: и аще вопросят мя, что имя Ему, что реку к ним?
Шуниң билән Муса Худаға: — Мән Исраилларниң қешиға берип уларға: «Ата-бовилириңларниң Худаси мени қешиңларға әвәтти» десәм, улар мәндин: «Униң нами немә?» — дәп сориса, уларға немә дәп җавап беримән? — деди.
14 И рече Бог к Моисею, глаголя: Аз есмь Сый. И рече: тако речеши сыном Израилевым: Сый посла мя к вам.
Худа Мусаға: — Мән «Әзәлдин бар Болғучи»дурмән — деди. Андин У: — Берип, Исраилларға: ««Әзәлдин бар Болғучи» мени қешиңларға әвәтти» дәп ейтқин, деди.
15 И рече Бог паки к Моисею: тако речеши сыном Израилевым: Господь Бог отец наших, Бог Авраамов и Бог Исааков и Бог Иаковль, посла мя к вам: сие Мое есть имя вечное и память родов родом:
Худа Мусаға йәнә: — Исраилларға: — «Ата-бовилириңларниң Худаси, Ибраһимниң Худаси, Исһақниң Худаси вә Яқупниң Худаси болған «Яһвәһ» мени қешиңларға әвәтти; У: [Яһвәһ дегән] бу нам әбәткичә Мениң намим болиду, дәвирдин-дәвиргичә Мән шу нам билән әскә елинимән, дәйду» — дегин.
16 пришед убо собери старцы сынов Израилевых и рцы к ним: Господь Бог отец наших явися мне, Бог Авраамов и Бог Исааков и Бог Иаковль, глаголя: присещением присетих вас, и елика случишася вам во Египте:
— Берип, Исраилниң ақсақаллирини жиғип уларға: — «Ата-бовилириңларниң Худаси, йәни Ибраһим, Исһақ вә Яқупниң Худаси болған Пәрвәрдигар маңа көрүнүп: — Мән силәрни йоқлап кәлдим, Мисирда силәргә қандақ муамилә қилиниватқанлиғини көрдүм;
17 и рече: изведу вас от озлобления Египетскаго в землю Хананейску и Хеттейску, и Аморрейску и Ферезейску, и Гергесейску и Евейску и Иевусейску, в землю кипящую млеком и медом:
шуниң үчүн сөзүм шудурки, Мән силәрни Мисирниң зулумидин чиқирип, Ⱪананийлар, Һиттийлар, Аморийлар, Пәриззийләр, Һивийлар вә Йәбусийларниң зимини, йәни сүт билән һәсәл еқип туридиған зиминға елип баримән, деди, — дегин, деди.
18 и послушают гласа твоего, и внидеши ты и старейшины Израилевы к фараону царю Египетскому, и речеши к нему: Господь Бог Еврейский воззва нас: да пойдем убо путем трех дний в пустыню, да пожрем Господу Богу нашему:
— Шуниң билән улар сениң сөзүңгә қулақ салидиған болиду. У вақитта сән, өзүң вә Исраилниң ақсақаллири билән биргә Мисир падишасиниң алдиға берип, униңға: «Ибранийларниң Худаси Пәрвәрдигар биз билән көрүшти. Әнди сиздин өтүнимизки, бизгә үч күнлүк йолни бесип, чөлгә берип, Худайимиз Пәрвәрдигарға қурбанлиқ қилишқа иҗазәт бәргәйсиз» — дәңлар.
19 Аз же вем, яко не отпустит вас фараон царь Египетский пойти, аще не рукою крепкою:
Лекин Мисир падишасиниң һәтта қудрәтлик бир қолниң астида турупму, силәрни йәнила қоюп бәрмәйдиғинини билимән.
20 и простер руку Мою, поражу Египтяны всеми чудесы Моими, яже сотворю в них: и по сих отпустит вы,
Шуңа қолумни узитип, мисирлиқларни Мән өз зимини ичидә көрсәтмәкчи болған һәр хил карамәт-мөҗизилирим билән уримән; андин [Пирәвн] силәрни қоюп бериду.
21 и дам благодать людем сим пред Египтяны: егда же пойдете, не отидете тщы:
Бу қовмни мисирлиқларниң алдида илтипат таптуримән вә шуниң билән шундақ болидуки, силәр шу йәрдин чиққиниңларда, қуруқ қол чиқмайсиләр.
22 но да испросит жена от соседы и подруги своея сосуды сребряны и златы, и ризы: и украсите сыны вашя и дщери вашя, и оберите Египтян.
Бәлки һәр бир аял киши өз хошнисидин вә өз өйидә олтиришлиқ ят аялдин күмүч зиннәт буюмлири, алтун зиннәт буюмлири вә кийим-кечәкләрни тәләп қилиду. Бу нәрсиләрни оғул-қизлириңларға тақайсиләр, кийдүрисиләр; шу тәриқидә мисирлиқлардин олҗа алған болисиләр, — деди.
