Исход 14
1 И рече Господь к Моисею глаголя:
Пәрвәрдигар Мусаға:
2 рцы сыном Израилевым, и обратившеся да ополчатся прямо придворию, между Магдолом и между Морем, прямо Веельсепфону: пред ними ополчишися при мори:
— Сән Исраилларға: «Силәр бурулуп Мигдол билән деңизниң арилиғидики Пи-Һаһиротниң алдиға берип чедир тикиңлар; Баал-Зефонниң удулидики деңизниң бойида чедир тикиңлар», дегин.
3 и речет фараон людем своим о сынех Израилевых: заблуждают сии по земли, затвори бо их пустыня:
Шуниң билән Пирәвн: «Исраиллар зиминда езип қалди, чөлниң ичидә қамилип қалди» дәп ойлайду;
4 Аз же ожесточу сердце фараоново, и поженет созади их, и прославлюся в фараоне и во всем воинстве его: и уразумеют вси Египтяне, яко Аз есмь Господь. И сотвориша тако.
Исраилларни қоғлисун дәп Мән Пирәвнниң көңлини қаттиқ қилимән; шундақ қилип, Мән Пирәвн вә униң пүткүл қошунлири арқилиқ Өз улуқлуғумни аян қилимән; вә мисирлиқлар Мениң Пәрвәрдигар екәнлигимни билиду, — деди. Исраиллар Худаниң сөзи бойичә қилди.
5 И возвещено бысть царю Египетскому, яко бежаша людие, и превратися сердце фараоново и рабов его на люди, и рекоша: что сие сотворихом, отпустивше сыны Израилевы, да не работают нам?
«У хәлиқ қечип кәтти» дәп Мисирниң падишасиға хәвәр бериливиди, Пирәвн билән әмәлдарлири хәлиқ тоғрисидики қараридин йенип: «Исраилларни қуллуқтин қоювәткинимиз, бу зади немә қилғинимиз?!» — дейишти.
6 Впряже убо фараон колесницы своя, и вся люди своя собра с собою:
[Пирәвн] дәрһал җәң һарвусини қоштуруп, өз хәлқини башлап йолға чиқти.
7 и поят шесть сот колесниц избранных, и вся кони Египетския, и тристаты над всеми.
У йәнә алтә йүз хилланған җәң һарвуси, шундақла Мисирдики барлиқ җәң һарвулирини жиғдуруп, уларниң һәр биригә ләшкәр башлиқлирини олтарғузуп елип маңди.
8 И ожесточи Господь сердце фараона царя Египетскаго и рабов его, и погна созади сынов Израилевых. Сынове же Израилевы исхождаху рукою высокою.
Пәрвәрдигар Мисирниң падишаси Пирәвнниң көңлини қаттиқ қилғини үчүн, у Исраилларни қоғлиди. Бу чағда Исраиллар қоллирини егиз көтиришкән һалда Мисирдин чиқип болған еди.
9 И погнаша Египтяне вслед их, и обретоша их ополчившихся при мори: и вся кони и колесницы фараоновы, и конницы, и воинство его прямо придворию, противу Веельсепфона.
Мисирлиқларниң [һәммиси] йәни Пирәвнниң барлиқ атлири билән җәң һарвулири, атлиқ ләшкәрлири билән пүткүл қошуни уларни қоғлап, Исраиллар деңиз бойиға чедир тиккән җайда, йәни Пи-Һаһиротниң йенида, Баал-Зефонниң удулида уларға йетишти.
10 И фараон приближашеся. Воззревше же сынове Израилевы очима, видеша: и се, Египтяне ополчишася вслед их: и убояшася зело, и возопиша сынове Израилевы ко Господу
Пирәвн йеқинлашқанда, Исраиллар бешини көтирип қаривиди, мана, мисирлиқлар уларниң арқисидин жүрүш қилип қоғлап келивататти! Шуни көргәндә Исраиллар толиму қорқушуп, Пәрвәрдигарға нида-пәряд көтәрди.
11 и рекоша к Моисею: за еже не быти гробом во Египте, извел еси нас умертвити в пустыни: что сие сотворил еси нам, извед нас из Египта?
Улар Мусаға: — Мисирда гөристан тепилмасмиди, сән бизни чөлдә өлсун дәп мошу йәргә елип кәлдиңғу?! Бизни Мисирдин елип чиқип, бизгә мундақ қилғиниң немиси?!
12 Не сей ли бяше глагол, егоже рекохом к тебе во Египте, глаголюще: остави нас, да работаем Египтяном: лучше бо бяше нам работати Египтяном, нежели умрети в пустыни сей.
Мисирда турған вақтимизда биз саңа: «Бизни мисирлиқларниң қуллуғида болушимизға қойғин, биз билән кариң болмисун» дәп ейтмиғанмидуқ? Мисирлиқларниң қуллуғида болғинимиз чөлгә келип өлгинимиздин әвзәл болатти! — деди.
13 Рече же Моисей к людем: дерзайте, стойте и зрите спасение еже от Господа, еже сотворит нам днесь: имже бо образом видесте Египтян днесь, не приложите ктому видети их в вечное время:
Буниң билән Муса хәлиққә: — Қорқмай, тик туруңлар, Пәрвәрдигарниң бүгүн силәргә жүргүзидиған ниҗатини көрисиләр; чүнки силәр бүгүн көргән мисирлиқларни иккинчи көрмәйсиләр.
14 Господь поборет по вас, вы же умолкните.
Пәрвәрдигар силәр үчүн җәң қилиду, лекин силәр болсаңлар җим турсаңларла болди, деди.
15 И рече Господь к Моисею: что вопиеши ко Мне? Рцы сыном Израилевым, и да путешествуют,
Андин Пәрвәрдигар Мусаға: — Немишкә сән Маңа пәряд көтирисән? Исраилларға: «Алдиға меңиңлар» дәп буйруғин.
16 ты же возми жезл твой и простри руку твою на море, и расторгни е: и да внидут сынове Израилевы посреде моря по суху:
Лекин сән һасаңни көтирип қолуңни деңизға узитип, уни иккигә бөлгин; шундақта, Исраиллар деңизниң оттурисидин қуруқ йәр билән өтүп кетиду.
17 и се, Аз ожесточу сердце фараоново и всех Египтян, и внидут вслед их: и прославлюся в фараоне и во всем воинстве его, и в колесницах и в конех его,
Мана, Мән уларни қоғлисун дәп мисирлиқларниң көңүллирини қаттиқ қилимән, шуниң билән Мән Пирәвн вә униң пүткүл қошуни, җәң һарвулири вә атлиқлири арқилиқ Өз улуқлуғимни аян қилимән.
18 и уведят вси Египтяне, яко Аз есмь Господь, егда прославляюся в фараоне и в колесницах и в конех его.
Шундақ қилип, Мән Пирәвн вә униң җәң һарвулири вә атлиқлири арқилиқ Өз улуқлуғимни аян қилғинимда, мисирлиқлар Мениң Пәрвәрдигар екәнлигимни билиду, деди.
19 Взятся же Ангел Божий ходяй пред полком сынов Израилевых и пойде созади их, взятся же и столп облачный от лица их и ста созади их.
Исраилниң қошуниниң алдида жүрүватқан Худаниң Пәриштиси әнди уларниң кәйнигә өтти; шуниңдәк уларниң алдида маңған булут түврүгиму уларниң кәйнигә йөткилип,
20 И вниде посреде полка Египетска и посреде полка сынов Израилевых и ста: и бысть тма и мрак, и прииде нощь, и не смесишася друг с другом во всю нощь.
мисирлиқларниң чедиргаһи билән Исраилниң чедиргаһиниң арилиғида тохтиди; бу булут бир тәрәптә қараңғулуқ чүшүрүп, йәнә бир тәрәптә кечини йорутти. Буниң билән пүтүн бир кечә бир қошун йәнә бир қошунға йеқин келәлмиди.
21 Простре же Моисей руку на море, и возгна Господь море ветром южным сильным всю нощь, и сотвори море сушу, и разступися вода.
Муса қолини деңизниң үстигә узатти; Пәрвәрдигар пүтүн кечә шәриқтин күчлүк бир шамал чиқирип, деңизниң сүйини кәйнигә яндурди; У суни яндуруп деңизни қуруқ йәр қилди, сулар иккигә бөлүнди.
22 И внидоша сынове Израилевы посреде моря по суху, и вода им стена бысть одесную и стена ошуюю.
Шу тәриқидә Исраиллар деңизниң оттурисидики қуруқ йәрдин меңип, өтүп кәтти; сулар болса уларниң оң вә сол йенида көтирилип тамдәк туратти.
23 Погнаша же Египтяне и внидоша вслед их, и всяк конь фараонов, и колесницы, и всадники посреде моря.
Амма мисирлиқлар уларни қоғлап келивататти — Пирәвнниң барлиқ атлири, җәң һарвулири вә атлиқ ләшкәрлири уларниң кәйнидин деңизниң оттурисиғичә кәлди.
24 Бысть же в стражу утреннюю, и воззре Господь на полк Египетский в столпе огненнем и облачнем, и смяте полк Египетский,
Таң атқанда шундақ болдики, Пәрвәрдигар от билән булут түврүгидә туруп мисирлиқларниң қошуниға қариди вә мисирлиқларниң қошуниға паракәндичилик чүшүрди.
25 и связа оси колесниц их, и ведяше их с нуждею. И рекоша Египтяне: бежим от лица Израилева, Господь бо поборает по них на Египтяны.
У уларниң һарвулириниң чақлирини патқузуп, һайдап меңишини мүшкүл қилди. Мисирлиқлар: — Жүрүңлар, Исраилниң алдидин қачайли, чүнки Пәрвәрдигар улар үчүн мисирлиқларға қарши җәң қиливатиду, — дейишти.
26 И рече Господь к Моисею: простри руку твою на море, и да совокупится вода и да покрыет Египтяны, колесницы же и всадники.
Пәрвәрдигар Мусаға: — Сулар йенип мисирлиқларниң үстигә, уларниң җәң һарвулириниң үстигә вә атлиқлириниң үстигә еқип берип, уларни чөктүрүвәтсун дәп қолуңни деңизниң үстигә узатқин, — деди.
27 Простре же Моисей руку на море, и устроися вода ко дню на место: Египтяне же бежаша под водою, и истрясе Господь Египтяны посреде моря:
Муса қолини деңизниң үстигә узитивиди, таң атқанда деңизниң сүйи йәнә әслий һалитигә йенип кәлди. Қечиватқан мисирлиқлар еқинға қарши жүгүрүшти, Пәрвәрдигар уларни деңизниң оттурисида моллақ атқузди.
28 и обратившися вода покры колесницы и всадники и всю силу фараонову, вшедши вслед их в море: и не оста от них ни един.
Су әслигә йенип келип, җәң һарвулири билән атлиқларни, йәни Исраилларниң арқидин қоғлап деңизға киргән Пирәвнниң пүткүл қошунини ғәриқ қиливәтти; улардин бириму сақ қалмиди.
29 Сынове же Израилевы проидоша по суху посреде моря: вода же им стена (бысть) одесную и стена ошуюю,
Лекин Исраиллар деңизниң оттурисидики қуруқ йәр билән меңип өтүп кәтти; сулар уларниң оң вә сол йенида көтирилип тамдәк туратти.
30 и избави Господь Израиля в день он из руки Египетския: и видеша сынове Израилевы Египтян измерших при краи моря.
Шу тәриқидә Пәрвәрдигар у күни Исраилларни мисирлиқларниң қолидин қутқузди; Исраиллар мисирлиқларниң деңизниң бойида өлүк ятқинини көрди.
31 Виде же Израиль руку великую, яже сотвори Господь Египтяном, и убояшася людие Господа и вероваша Богу и Моисею угоднику Его. Тогда воспе Моисей и сынове Израилевы песнь сию Господви, и рекоша глаголюще:
Исраил хәлқи Пәрвәрдигарниң мисирлиқларға ишләткән зор қудритини көрүп, Пәрвәрдигардин қорқти; улар Пәрвәрдигарға вә униң қули Мусаға ишәнди.
