< Книга Екклезиаста 4 >

1 И обратихся аз и видех вся оклеветания бывающая под солнцем: и се, слезы оклеветанных, и несть им утешающаго, и от руки клевещущих на ня крепость, и несть им утешающаго.
Depois me virei, e atentei em todas as opressões que se fazem debaixo do sol; e eis que vi as lágrimas dos que foram oprimidos e dos que não tem consolador; e a força estava da banda dos seus opressores; porém eles não tinham consolador.
2 И похвалих аз всех умерших, иже умроша уже, паче живых, елицы живи суть доселе:
Pelo que eu louvei os mortos que já morreram, mais do que os vivos que vivem ainda,
3 и благ паче обоих сих, иже еще не бысть, иже не виде всякаго сотворения лукаваго сотвореннаго под солнцем.
E melhor que uns e outros é aquele que ainda não é; que não viu as más obras que se fazem debaixo do sol.
4 И видех аз весь труд и всяко мужество сотворения, яко сие ревность мужа от подруга своего. И сие суета и произволение духа.
Também vi eu que todo o trabalho, e toda a destreza em obras, attrahe ao homem a inveja do seu próximo. também isto é vaidade e aflição de espírito.
5 Безумный объят руце свои и снеде плоти своя.
O tolo cruza as suas mãos, e come a sua própria carne.
6 Благо есть исполнение горсти покоя, паче исполнения двою горстию труда и произволения духа.
Melhor é uma mão cheia com descanço do que ambos os punhos cheios com trabalho, e aflição de espírito.
7 И обратихся аз и видех суетство под солнцем:
Outra vez me tornei a virar, e vi uma vaidade debaixo do sol.
8 есть един, и несть втораго, ни сына, ниже брата несть ему, и несть конца всему труду его, ниже око его насыщается богатства. И кому аз труждаюся и лишаю душу мою от благостыни? И сие суета и попечение лукавно есть.
Há um tal que é só, e não tem segundo, nem tão pouco filho nem irmã; e de todo o seu trabalho não há fim, nem o seu olho se farta de riquezas; nem diz: Para quem trabalho eu, e privo a minha alma do bem? também isto é vaidade e enfadonha ocupação.
9 Блази два паче единаго, имже есть мзда блага в труде их:
Melhores são dois do que um, porque tem melhor paga do seu trabalho.
10 яко аще падется един от них, воздвигнет другий причастника своего: и горе тому единому, егда падет и не будет втораго воздвигнути его.
Porque se vierem a cair, um levanta ao seu companheiro: mas ai do que estiver só; pois, caindo, não haverá outro que o levante.
11 И аще уснета два, тепло има будет, а един како согреется?
Também, se dois dormirem juntos, eles se aquentarão; mas um só como se aquentará?
12 И аще укрепится един, два станета противу ему: и вервь треплетена не скоро расторгнется.
E, se alguém prevalecer contra um, os dois lhe resistirão; e o cordão de três dobras não se quebra tão depressa.
13 Благ отрок нищь и мудр, паче стара царя и безумна, иже не разуме внимати еще:
Melhor é o mancebo pobre e sábio do que o rei velho e insensato, que se não deixa mais admoestar.
14 яко из дому юзников изыдет царствовати, понеже и в царстве своем родися нищь.
Porque um sai do cárcere para reinar; sim, um que nasceu pobre no seu reino.
15 Видех всех живущих, ходящих под солнцем, с юным вторым, иже востанет вместо его.
Vi a todos os viventes andarem debaixo do sol com o mancebo, o sucessor que estará no seu lugar.
16 Несть конца всем людем, всем, иже пред ними быша, ибо последнии не возвеселятся о нем: яко и сие суета и произволение духа.
Não tem fim todo o povo, todo o que houve antes dele; tão pouco os descendentes se alegrarão dele. Na verdade que também isto é vaidade e aflição de espírito.

< Книга Екклезиаста 4 >