< Книга Екклезиаста 1 >

1 Глаголы Екклесиаста, сына Давидова, царя Израилева во Иерусалиме.
Palavras do Pregador, filho de Davi, rei em Jerusalém.
2 Суета суетствий, рече Екклесиаст, суета суетствий, всяческая суета.
Futilidade das futilidades! - diz o Pregador - futilidade das futilidades! Tudo é fútil!
3 Кое изюбилие человеку во всем труде его, имже трудится под солнцем?
Que proveito tem o homem de todo o seu trabalho que ele trabalha abaixo do sol?
4 Род преходит и род приходит, а земля во век стоит.
Geração vai, e geração vem; porém a terra permanece para sempre.
5 И восходит солнце и заходит солнце и в место свое влечется, сие возсиявая тамо.
O sol nasce, e o sol se põe; e se apressa ao seu lugar onde nasceu.
6 Идет к югу и обходит к северу, обходит окрест, идет дух и на круги своя обращается дух.
O vento vai ao sul, e rodeia para o norte; continuamente o vento vai rodeando e voltando aos lugares onde circulou.
7 Вси потоцы идут в море, и море несть насыщаемо: на место, аможе потоцы идут, тамо тии возвращаются ити.
Todos os rios vão para o mar, e contudo o mar não se enche; ao lugar onde os ribeiros correm, para ali eles voltam a correr.
8 Вся словеса трудна, не возможет муж глаголати: и не насытится око зрети, ни исполнится ухо слышания.
Todas [estas] coisas são [tão] cansativas, que ninguém consegue descrever; os olhos não ficam satisfeitos de ver, nem os ouvidos se enchem de ouvir.
9 Что было, тожде есть, еже будет: и что было сотвореное, тожде имать сотворитися:
O que foi, isso será; e o que se fez, isso será feito; de modo que nada há de novo abaixo do sol.
10 и ничтоже ново под солнцем. Иже возглаголет и речет: се, сие ново есть: уже бысть в вецех бывших прежде нас.
Existe algo que se possa dizer: Vê isto, que é novo? Isso já existia nos tempos passados, que foram antes de nós.
11 Несть память первых, и последним бывшым не будет их память с будущими на последок.
Não há lembrança das coisas que já aconteceram; e das coisas que vão acontecer, também delas não haverá lembrança entre aqueles que vierem depois.
12 Аз Екклесиаст бых царь над Израилем во Иерусалиме
Eu o Pregador, me tornei rei sobre Israel em Jerusalém.
13 и вдах сердце мое, еже взыскати и разсмотрити в мудрости о всех бывающих под небесем: яко попечение лукаво даде Бог сыном человеческим, еже упражднятися в нем.
E dei meu coração a investigar e pesquisar com sabedoria sobre tudo o que acontece abaixo do céu; esta cansativa ocupação Deus deu aos filhos dos homens, para que nela fossem forçados.
14 Видех всяческая сотворения сотворенная под солнцем: и се, вся суетство и произволение духа.
Vi todas as obras que são feitas abaixo do sol, e eis que tudo é futilidade e aflição de espírito.
15 Развращенное не может исправитися, и лишение не может изчислитися.
O que é torto não pode ser endireitado; o que está em falta não pode ser contado.
16 Глаголах аз в сердцы моем, еже рещи: се, аз возвеличихся и умножих мудрость паче всех, иже быша прежде мене во Иерусалиме,
Eu falei ao meu coração, dizendo: Eis que eu me tornei grande, e aumentei em sabedoria, sobre todos os que tinham sido antes de mim em Jerusalém; e meu coração experimentou uma abundância de sabedoria e conhecimento.
17 и сердце мое вдах, еже ведети премудрость и разум: и сердце мое виде многая, премудрость и разум, притчи и хитрость: уразумех аз, яко и сие есть произволение духа:
E dei meu coração para entender sabedoria, e para entender loucuras e tolices; e percebi que também isto era aflição.
18 яко во множестве мудрости множество разума, и приложивый разум приложит болезнь.
Porque na muita sabedoria há muito aborrecimento, e aquele que aumenta em conhecimento aumenta em angústia.

< Книга Екклезиаста 1 >