Книга Екклезиаста 1
1 Глаголы Екклесиаста, сына Давидова, царя Израилева во Иерусалиме.
Inilah perkataan Pengkhotbah, anak Daud, raja di Yerusalem.
2 Суета суетствий, рече Екклесиаст, суета суетствий, всяческая суета.
Kesia-siaan belaka, kata Pengkhotbah, kesia-siaan belaka, segala sesuatu adalah sia-sia.
3 Кое изюбилие человеку во всем труде его, имже трудится под солнцем?
Apakah gunanya manusia berusaha dengan jerih payah di bawah matahari?
4 Род преходит и род приходит, а земля во век стоит.
Keturunan yang satu pergi dan keturunan yang lain datang, tetapi bumi tetap ada.
5 И восходит солнце и заходит солнце и в место свое влечется, сие возсиявая тамо.
Matahari terbit, matahari terbenam, lalu terburu-buru menuju tempat ia terbit kembali.
6 Идет к югу и обходит к северу, обходит окрест, идет дух и на круги своя обращается дух.
Angin bertiup ke selatan, lalu berputar ke utara, terus-menerus ia berputar, dan dalam putarannya angin itu kembali.
7 Вси потоцы идут в море, и море несть насыщаемо: на место, аможе потоцы идут, тамо тии возвращаются ити.
Semua sungai mengalir ke laut, tetapi laut tidak juga menjadi penuh; ke mana sungai mengalir, ke situ sungai mengalir selalu.
8 Вся словеса трудна, не возможет муж глаголати: и не насытится око зрети, ни исполнится ухо слышания.
Segala sesuatu menjemukan, sehingga tak terkatakan oleh manusia; mata tidak kenyang melihat, telinga tidak puas mendengar.
9 Что было, тожде есть, еже будет: и что было сотвореное, тожде имать сотворитися:
Apa yang pernah ada akan ada lagi, dan apa yang pernah dibuat akan dibuat lagi; tak ada sesuatu yang baru di bawah matahari.
10 и ничтоже ново под солнцем. Иже возглаголет и речет: се, сие ново есть: уже бысть в вецех бывших прежде нас.
Adakah sesuatu yang dapat dikatakan: "Lihatlah, ini baru!"? Tetapi itu sudah ada dulu, lama sebelum kita ada.
11 Несть память первых, и последним бывшым не будет их память с будущими на последок.
Kenang-kenangan dari masa lampau tidak ada, dan dari masa depan yang masih akan datangpun tidak akan ada kenang-kenangan pada mereka yang hidup sesudahnya.
12 Аз Екклесиаст бых царь над Израилем во Иерусалиме
Aku, Pengkhotbah, adalah raja atas Israel di Yerusalem.
13 и вдах сердце мое, еже взыскати и разсмотрити в мудрости о всех бывающих под небесем: яко попечение лукаво даде Бог сыном человеческим, еже упражднятися в нем.
Aku membulatkan hatiku untuk memeriksa dan menyelidiki dengan hikmat segala yang terjadi di bawah langit. Itu pekerjaan yang menyusahkan yang diberikan Allah kepada anak-anak manusia untuk melelahkan diri.
14 Видех всяческая сотворения сотворенная под солнцем: и се, вся суетство и произволение духа.
Aku telah melihat segala perbuatan yang dilakukan orang di bawah matahari, tetapi lihatlah, segala sesuatu adalah kesia-siaan dan usaha menjaring angin.
15 Развращенное не может исправитися, и лишение не может изчислитися.
Yang bongkok tak dapat diluruskan, dan yang tidak ada tak dapat dihitung.
16 Глаголах аз в сердцы моем, еже рещи: се, аз возвеличихся и умножих мудрость паче всех, иже быша прежде мене во Иерусалиме,
Aku berkata dalam hati: "Lihatlah, aku telah memperbesar dan menambah hikmat lebih dari pada semua orang yang memerintah atas Yerusalem sebelum aku, dan hatiku telah memperoleh banyak hikmat dan pengetahuan."
17 и сердце мое вдах, еже ведети премудрость и разум: и сердце мое виде многая, премудрость и разум, притчи и хитрость: уразумех аз, яко и сие есть произволение духа:
Aku telah membulatkan hatiku untuk memahami hikmat dan pengetahuan, kebodohan dan kebebalan. Tetapi aku menyadari bahwa hal inipun adalah usaha menjaring angin,
18 яко во множестве мудрости множество разума, и приложивый разум приложит болезнь.
karena di dalam banyak hikmat ada banyak susah hati, dan siapa memperbanyak pengetahuan, memperbanyak kesedihan.
