Второзаконие 21
1 Аще же обрящется убиеный на земли, юже Господь Бог дает тебе наследити, лежащь на поли, и не ведят убившаго и:
"Jos siinä maassa, jonka Herra, sinun Jumalasi, sinulle antaa, että ottaisit sen omaksesi, löydetään murhattu virumassa kedolla, eikä tiedetä, kuka hänet tappoi,
2 да изыдут старцы и судии твои и да измерят до градов, иже окрест убиенаго:
niin lähtekööt sinun vanhimpasi ja tuomarisi mittaamaan välimatkan niihin kaupunkeihin, jotka ovat murhatun ympärillä.
3 и будет град приближаяйся убиеному, и да возмут старейшины града того юницу от говяд, еюже не делано, и яже ярма не понесе:
Sen kaupungin vanhimmat, joka on murhattua lähinnä, ottakoot hiehon, jolla ei ole työtä tehty ja joka ei ole ollut vetojuhtana ikeen alla,
4 и да изведут старейшины града того юницу в дебрь суху, яже не оранна, ниже насеяна, и да пресекут жилы юницы в дебри:
ja sen kaupungin vanhimmat viekööt hiehon alas ehtymättömän puron notkoon, jossa ei ole kynnetty eikä kylvetty; ja he taittakoot hieholta niskan siinä notkossa.
5 и да приступят жерцы Левити: яко сих избра Господь Бог твой предстояти Ему и благословляти во имя Его: и во устех их да будет всякое прекословие и всякая язва:
Ja papit, leeviläiset, astukoot esiin, sillä heidät on Herra, sinun Jumalasi, valinnut palvelemaan häntä ja Herran nimeen siunaamaan, ja heidän sanansa mukaan ratkaistakoon jokainen riita ja pahoinpitely.
6 и вси старейшины града того, приближающиися убиеному, да омыют руце над главою юницы, ейже пресечены суть жилы в дебри,
Ja kaikki sen kaupungin vanhimmat, he kun asuvat murhattua lähinnä, peskööt kätensä pitäen niitä hiehon päällä, jolta niska taitettiin siinä notkossa;
7 и отвещавше да рекут: руце наши не пролияша крове сея, и очи наши не видеша:
ja he lausukoot sanoen: 'Meidän kätemme eivät ole tätä verta vuodattaneet, eivätkä silmämme tapausta nähneet.
8 милостив буди людем Твоим Израилю, ихже извел еси, Господи, из земли Египетския, да не будет кровь неповинна на людех Твоих Израили: и очистится им кровь:
Anna anteeksi, Herra, kansallesi Israelille, jonka vapahdit, äläkä lue viatonta verta kansallesi Israelille.' Ja niin se verivelka annetaan heille anteeksi.
9 ты же отимеши кровь неповинну от среды себе, аще сотвориши доброе и угодное пред Господем Богом твоим.
Poista keskuudestasi viattoman veren velka, sillä sinun on tehtävä se, mikä on oikeata Herran silmissä.
10 Аще же изыдеши на брань противу врагом твоим, и предаст я Господь Бог твой в руце твои, и плениши плен от них,
Kun lähdet sotaan vihollisiasi vastaan ja Herra, sinun Jumalasi, antaa heidät sinun käsiisi ja sinä otat heistä vankeja
11 и узриши в плене добру обличием, и возлюбиши ю, и поймеши ю себе в жену,
ja vankien joukossa näet kaunisvartaloisen naisen ja mielistyt häneen ja tahdot ottaa hänet vaimoksesi,
12 и введеши ю внутрь в дом твой, и да обриеши главу ея, и да обрежеши ногти ея,
niin vie hänet kotiisi, ja hän ajattakoon hiuksensa ja leikatkoon kyntensä.
13 и да совлечеши ризы пленныя ея с нея: и да сядет в дому твоем, и да плачется отца своего и матере своея месяц дний: и но сем внидеши к ней, и совокупишися с нею, и будет тебе жена.
Ja hän riisukoon vaatteensa, joissa hänet vangittiin, ja asukoon sinun kodissasi ja saakoon itkeä kuukauden päivät isäänsä ja äitiänsä; sitten saat yhtyä häneen ja naida hänet, niin että hän tulee vaimoksesi.
14 И будет аще не восхощеши ея, да отпустиши ю свободну, продажею же да не продаси ея на цене: да не отринеши ея, понеже смирил еси ю.
Mutta jos hän ei sitten enää sinua miellytä, niin päästä hänet menemään vapaana äläkä myy häntä rahasta. Älä kohtele häntä tylysti, koska olet häntä alentavasti kohdellut.
15 Аще же будут мужу две жены, едина от них люба, и другая не люба, и породят ему любая и нелюбая, и будет сын перворожденный от нелюбимыя:
Jos jollakin miehellä on kaksi vaimoa, toinen, jota hän rakastaa, ja toinen, jota hän hylkii, ja he synnyttävät hänelle lapsia, sekä se, jota hän rakastaa, että se, jota hän hylkii, ja esikoinen on hyljityn poika,
16 и будет в оньже день разделит сыном своим имение свое, не возможет первенцем быти сын любимыя, презрев сына нелюбимыя первенца:
Älköön hän, kun jakaa pojilleen omaisuutensa perinnöksi, antako esikoisoikeutta rakastetun pojalle syrjäyttämällä hyljityn vaimon pojan, joka on esikoinen;
17 но сына нелюбимыя за первенца да признает, и даст ему сугубо от всего, еже обрящется ему, яко сей есть начало чад его, и сему достоит первенство.
vaan hän tunnustakoon esikoisekseen hyljityn vaimon pojan ja antakoon hänelle kaksinkertaisen osan kaikesta, minkä omistaa. Sillä hän on hänen miehuutensa parhain; hänen on esikoisoikeus.
18 Аще же кому будет сын непокорив и грубитель, не послушаяй гласа отца своего и гласа матере своея, и накажут его, и не послушает их,
Jos jollakin on uppiniskainen ja kovakorvainen poika, joka ei ota kuullakseen, mitä hänen isänsä ja äitinsä sanovat, eikä tottele heitä, vaikka he kurittavat häntä,
19 да возмут его отец его и мати его, и да изведут его пред старейшины града своего и пред врата места своего,
niin hänen isänsä ja äitinsä ottakoot hänet ja viekööt kaupunkinsa vanhinten eteen, asuinpaikkansa porttiin,
20 и да рекут к мужем града своего: сын наш сей непокорив есть и грубитель и не слушает речи нашея, сластолюбствуя пиянствует:
ja sanokoot kaupunkinsa vanhimmille: 'Tämä meidän poikamme on uppiniskainen ja kovakorvainen, hän ei ota kuullakseen, mitä me sanomme, vaan on irstailija ja juomari'.
21 и да побиют его мужие града того камением, и да умрет: и измите злое от себе самих, да и прочии слышавше убоятся.
Silloin kaikki hänen kaupunkinsa miehet kivittäkööt hänet kuoliaaksi. Poista paha keskuudestasi, ja koko Israel kuulkoon sen ja peljätköön.
22 Аще же будет на ком грех, суд смертный, и да умрет, и повесите его на древе,
Jos joku on tehnyt itsensä syypääksi rikkomukseen, josta rangaistaan kuolemalla, ja hänet surmataan, ja sinä ripustat hänet hirteen,
23 да не пренощует тело его на древе, но во гробе погребите его в тойже день: яко проклят есть от Бога всяк висяй на древе: и да не оскверните земли, юже Господь Бог твой дает тебе во жребий.
niin älköön hänen ruumiinsa jääkö hirteen yöksi, vaan hautaa hänet samana päivänä, sillä Jumalan kiroama on se, joka on hirteen ripustettu; älä saastuta sitä maata, jonka Herra, sinun Jumalasi, antaa sinulle perintöosaksi."
