Второзаконие 12
1 И сия заповеди и суды, яже снабдите творити на земли, юже Господь Бог отец ваших дает вам в жребий во вся дни, в няже вы жити будете на земли:
Ταύτα είναι τα διατάγματα και αι κρίσεις, τα οποία θέλετε προσέχει να εκτελήτε, εν τη γη την οποίαν Κύριος ο Θεός των πατέρων σου δίδει εις σε διά να κληρονομήσης αυτήν, πάσας τας ημέρας τας οποίας ζήτε επί της γης.
2 пагубою погубите вся места, в нихже служиша тамо языцы богом своим, яже вы приимете, на горах высоких и холмех и под древом сеновным:
Θέλετε καταστρέψει πάντας τους τόπους, όπου τα έθνη, τα οποία θέλετε κυριεύσει, ελάτρευον τους θεούς αυτών, επί τα υψηλά όρη και επί τους λόφους και υποκάτω παντός δένδρου δασέος.
3 и да раскопаете требища их и сокрушите столпы их, и дубравы их ссечете, и ваяние богов их сожжете огнем, и погубите имя их от места того.
Και θέλετε κατεδαφίσει τους βωμούς αυτών και συντρίψει τας στήλας αυτών, και κατακαύσει εν πυρί τα άλση αυτών, και κατακόψει τα είδωλα των θεών αυτών, και εξαλείψει τα ονόματα αυτών εκ του τόπου εκείνου.
4 Да не сотворите тако Господу Богу вашему,
Δεν θέλετε κάμει ούτως εις Κύριον τον Θεόν σας·
5 токмо на месте, идеже изберет Господь Бог ваш, во единем от племен ваших, нарещи имя Его тамо и призвати, и взыщете, и внидете тамо:
αλλ' εν τω τόπω, όντινα Κύριος ο Θεός σας εκλέξη εκ πασών των φυλών σας, διά να θέση το όνομα αυτού εκεί, προς την κατοικίαν αυτού θέλετε ζητήσει αυτόν και εκεί θέλετε ελθεί·
6 и принесете тамо всесожжения ваша, и жертвы вашя, и начатки ваши, и обеты ваши, и вольная ваша, и исповедания ваша, первенцы волов ваших и овец ваших,
και εκεί θέλετε φέρει τα ολοκαυτώματά σας και τας θυσίας σας, και τα δέκατά σας και τας υψουμένας προσφοράς των χειρών σας και τας ευχάς σας και τας αυτοπροαιρέτους προσφοράς σας, και τα πρωτότοκα των βοών σας και των προβάτων σας·
7 и ясти будете тамо пред Господем Богом вашим и возвеселитеся о всех, на няже возложите руки вашя вы и домове ваши, якоже тя благословил есть Господь Бог твой.
και εκεί θέλετε τρώγει ενώπιον Κυρίου του Θεού σας, και θέλετε ευφραίνεσθαι, σεις και οι οίκοί σας, εις όσα επιβάλετε τας χείρας σας, εις ό, τι Κύριος ο Θεός σου σε ηυλόγησε.
8 Да не сотворите тамо всех, елика вы творите зде днесь, кийждо угодное пред собою:
Δεν θέλετε κάμνει κατά πάντα όσα ημείς κάμνομεν ενταύθα σήμερον, έκαστος ό, τι φανή αρεστόν εις τους οφθαλμούς αυτού.
9 не приидосте бо до ныне в покой и в наследие, еже Господь Бог ваш дает вам.
Διότι δεν ήλθετε έτι εις την ανάπαυσιν και εις την κληρονομίαν, την οποίαν δίδει εις εσάς Κύριος ο Θεός σας.
10 И егда прейдете Иордан и вселитеся на земли, юже Господь Бог ваш даст в наследие вам, и упокоит вас от всех враг ваших, иже окрест вас, и вселитеся со утверждением:
Αλλ' όταν διαβήτε τον Ιορδάνην, και κατοικήσητε επί της γης, την οποίαν Κύριος ο Θεός σας δίδει εις εσάς να κληρονομήσητε, και δώση εις εσάς ανάπαυσιν από πάντων των εχθρών σας κύκλω, ώστε να κατοικήσητε μετά ασφαλείας,
11 и будет место, иже изберет Господь Бог ваш призвати има Его тамо, ту принесете вся, елика аз заповедаю вам днесь: всесожжения ваша и жертвы вашя, и десятины вашя и начатки рук ваших, и всяк избран дар ваш, елика обещаете Господеви Богу вашему:
τότε εις τον τόπον, όντινα εκλέξη Κύριος ο Θεός σας, διά να κατοικίση εκεί το όνομα αυτού, εκεί θέλετε φέρει πάντα όσα εγώ προστάζω εις εσάς· τα ολοκαυτώματά σας, και τας θυσίας σας, τα δέκατά σας, και τας υψουμένας προσφοράς των χειρών σας, και πάσας τας εκλεκτάς ευχάς σας, όσας ευχηθήτε εις τον Κύριον·
12 и возвеселитеся пред Господем Богом вашим вы и сынове ваши и дщери ваши, и рабы ваши и рабыни ваши, и левити, иже у врат ваших: яко несть им части ни жребия с вами.
και θέλετε ευφραίνεσθαι ενώπιον Κυρίου του Θεού σας, σεις και οι υιοί σας και αι θυγατέρες σας και οι δούλοί σας και αι δούλαί σας, και ο Λευΐτης ο εντός των πυλών σας· διότι αυτός δεν έχει μερίδα ούτε κληρονομίαν με σας.
13 Внемли себе, да не принесеши всесожжений твоих на всяком месте, еже аще узриши,
Πρόσεχε εις σεαυτόν, μήποτε προσφέρης το ολοκαύτωμά σου εις πάντα τόπον, όντινα ίδης·
14 токмо на месте, еже изберет Господь Бог твой, в единем от племен твоих, тамо да принесеши всесожжения твоя и тамо сотвориши вся, елика аз заповедаю тебе днесь.
αλλ' εις τον τόπον, όντινα εκλέξη ο Κύριος εν μιά των φυλών σου, εκεί θέλεις προσφέρει τα ολοκαυτώματά σου και εκεί θέλεις κάμνει πάντα όσα εγώ σε προστάζω.
15 Но токмо всем желанием души твоея да пожреши, и снеси мяса по благословению Господа Бога твоего, еже даде тебе во всяком граде: нечистый при тебе и чистый вкупе да яст я, яко серну, или еленя.
Δύνασαι όμως να σφάζης και να τρώγης κρέας εντός πασών των πυλών σου, κατά πάσαν την επιθυμίαν της ψυχής σου, κατά την ευλογίαν Κυρίου του Θεού σου την οποίαν σοι έδωκεν· ο ακάθαρτος και ο καθαρός δύνανται να τρώγωσιν εξ αυτού, καθώς την δορκάδα και καθώς την έλαφον.
16 Токмо крове да не снесте: на землю пролиете ю, аки воду.
Πλην το αίμα δεν θέλετε τρώγει· επί την γην θέλετε χύνει αυτό ως ύδωρ.
17 Не возможеши ясти в градех твоих десятины пшеницы твоея и вина твоего и елеа твоего, первенцов волов твоих и овец твоих, и всех обетове, елики обещаете, и исповеданий ваших, и начатков рук ваших:
Δεν δύνασαι να τρώγης εντός των πυλών σου το δέκατον του σίτου σου ή του οίνου σου ή του ελαίου σου, ή τα πρωτότοκα των βοών σου ή των προβάτων σου, ουδέ καμμίαν των ευχών σου όσας ευχηθής, ουδέ τας αυτοπροαιρέτους προσφοράς σου, ή τας υψουμένας προσφοράς των χειρών σου.
18 токмо пред Господем Богом твоим да снеси я на месте, еже изберет Господь Бог твой Себе, ты и сын твой и дщерь твоя, и раб твой и раба твоя, и левит, и пришлец иже во градех твоих, и возвеселишися пред Господем Богом твоим во всех, на няже возложиши руку твою.
Αλλά πρέπει να τρώγης ταύτα ενώπιον Κυρίου του Θεού σου, εν τω τόπω όντινα εκλέξη Κύριος ο Θεός σου, συ, και ο υιός σου και η θυγάτηρ σου και ο δούλός σου και η δούλη σου και ο Λευΐτης ο εντός των πυλών σου· και θέλεις ευφραίνεσθαι ενώπιον Κυρίου του Θεού σου, εις όσα επιβάλης την χείρα σου.
19 Внемли себе, да не оставиши левитина во все время, дондеже еси жив на земли.
Πρόσεχε εις σεαυτόν, μήποτε εγκαταλίπης τον Λευΐτην, όσον χρόνον ζης επί της γης σου.
20 Аще же разширит Господь Бог твой пределы твоя, якоже глагола тебе, и речеши: снем мяса, аще вожделеет душа твоя, яко ясти мяса, во всем желании души твоея да снеси мяса.
Όταν Κύριος ο Θεός σου πλατύνη τα όριά σου, καθώς υπεσχέθη προς σε, και είπης, Θέλω φάγει κρέας, διότι επιθυμεί η ψυχή σου να φάγη κρέας, δύνασαι να τρώγης κρέας, κατά πάσαν την επιθυμίαν της ψυχής σου.
21 Аще же далече отстоит место от тебе, иже изберет Господь Бог твой призывати имя Его тамо, и заколеши от волов твоих и от овец твоих, яже даст тебе Бог твой, якоже заповедах тебе, и снеси во градех твоих по желанию души твоея.
Εάν ο τόπος, τον οποίον Κύριος ο Θεός σου εξέλεξε διά να θέση εκεί το όνομα αυτού, απέχη πολύ από σου, τότε θέλεις σφάζει εκ των βοών σου και εκ των προβάτων σου, τα οποία σοι έδωκεν ο Κύριος, καθώς εγώ προσέταξα εις εσάς, και θέλεις τρώγει εντός των πυλών σου κατά πάσαν την επιθυμίαν της ψυχής σου.
22 Якоже ястся серна и елень, тако да снеси е: нечистый при тебе, и чистый такожде да снест.
Καθώς τρώγεται η δορκάς και η έλαφος, ούτω θέλεις τρώγει αυτά· ο ακάθαρτος και ο καθαρός θέλουσι τρώγει απ' αυτών εξ ίσου.
23 Вонми крепце, еже не ясти крове: кровь бо есть душа его: да на снестся душа с мясы:
Μόνον άπεχε ισχυρώς από του να φάγης το αίμα· διότι το αίμα είναι η ζωή· και δεν δύνασαι να φάγης την ζωήν μετά του κρέατος.
24 да не снесте ея, на землю пролиете ю аки воду:
Δεν θέλεις τρώγει αυτό· επί την γην θέλεις χύνει αυτό ως ύδωρ.
25 да не снеси ю, да благо тебе будет и сыном твоим по тебе во веки, аще сотвориши се, еже добро и угодно есть пред Господем Богом твоим.
Δεν θέλεις τρώγει αυτό· διά να ευημερής, συ και τα τέκνα σου μετά σε, όταν πράττης το αρεστόν ενώπιον του Κυρίου.
26 Разве святая твоя, яже аще будут тебе, и обеты твоя взем да приидеши на место, еже изберет Господь Бог твой оное себе призвати имя Его тамо:
Πλην τα αφιερώματά σου, όσα αν έχης, και τας ευχάς σου θέλεις λάβει και θέλεις υπάγει εις τον τόπον, όντινα εκλέξη ο Κύριος.
27 и сотвориши всесожжения твоя: мяса да вознесеши на олтарь Господа Бога твоего, кровь же жертв твоих да пролиеши пред степени олтаря Господа Бога твоего, мяса же да снеси.
Και θέλεις προσφέρει τα ολοκαυτώματά σου, το κρέας και το αίμα, επί του θυσιαστηρίου Κυρίου του Θεού σου· και το αίμα των θυσιών σου θέλει χυθή εις το θυσιαστήριον Κυρίου του Θεού σου, το δε κρέας θέλεις φάγει.
28 Снабди и послушай, и да сотвориши вся словеса, яже Аз заповедаю тебе, да благо тебе будет и сыном твоим во веки, аще сотвориши добро и угодно пред Господем Богом твоим.
Πρόσεχε και άκουε πάντας τους λόγους τούτους, τους οποίους εγώ προστάζω εις σέ· διά να ευημερής, συ και τα τέκνα σου μετά σε εις τον αιώνα, όταν πράττης το καλόν και το αρεστόν ενώπιον Κυρίου του Θεού σου.
29 Аще же потребит Господь Бог твой языки, в няже входиши ты тамо, наследити землю их, от лица твоего, и приимеши ю в наследие, и вселишися в земли их:
Όταν Κύριος ο Θεός σου εξολοθρεύση τα έθνη απ' έμπροσθέν σου, όπου υπάγεις διά να κληρονομήσης αυτά, και κληρονομήσης αυτά και κατοικήσης εν τη γη αυτών,
30 внемли себе, да не взыщеши последовати им, по потреблении их от лица твоего, не взыщи богов их, глаголя: якоже творят языцы сии богом своим, сотворю и аз:
πρόσεχε εις σεαυτόν, μήποτε παγιδευθής και ακολουθήσης αυτούς, αφού εξολοθρευθώσιν απ' έμπροσθέν σου· και μήποτε εξετάσης περί των θεών αυτών, λέγων, Πως ελάτρευον τα έθνη ταύτα τους θεούς αυτών; ούτω θέλω κάμει και εγώ.
31 да не сотвориши Господу Богу твоему тако: мерзостна бо Господеви, яже возненавиде, сотвориша богом своим, яко сыны своя и дщери своя жгут огнем богом своим.
Δεν θέλεις κάμει ούτως εις Κύριον τον Θεόν σου· διότι παν βδέλυγμα, το οποίον ο Κύριος μισεί, έκαμον εις τους θεούς αυτών· επειδή και τους υιούς αυτών και τας θυγατέρας αυτών καίουσιν εν πυρί προς τους θεούς αυτών.
32 Всяко слово, еже аз заповедаю тебе днесь, сие снабди творити: да не приложиши к сему, ни отимеши от него.
Παν ό, τι προστάζω εγώ εις εσάς, τούτο προσέχετε να κάμνητε· δεν θέλεις προσθέσει εις αυτό ουδέ θέλεις αφαιρέσει απ' αυτού.
