< Деяния святых апостолов 8 >

1 Савл же бе соизволяя убийству его. Бысть же в той день гонение велие на церковь Иерусалимскую: вси же разсеяшася по странам Иудейским и Самарийским, кроме Апостол:
E Saulo aprovou a morte de Estêvão. Naquele mesmo dia, começou a acontecer uma terrível perseguição contra a igreja em Jerusalém, e todos, exceto os apóstolos, foram espalhados pelas regiões da Judeia e de Samaria.
2 погребоша же Стефана мужие благоговейнии и сотвориша плачь велий над ним.
(Alguns seguidores fiéis de Deus sepultaram Estêvão, com grande tristeza.)
3 Савл же озлобляше церковь, в домы входя, и влачя мужы и жены, предаяше в темницу.
Mas Saulo se lançou à destruição da igreja, indo de casa em casa e arrastando tanto homens quanto mulheres para a prisão.
4 Разсеявшиися же прохождаху, благовествующе слово.
Os seguidores, que foram espalhados, anunciavam o evangelho por onde quer que fossem.
5 Филипп же сошед во град Самарийский, проповедаше им Христа:
Filipe foi para a cidade de Samaria. E lá ele falou a respeito do Messias para as pessoas.
6 внимаху же народи глаголемым от Филиппа единодушно, слышаще и видяще знамения, яже творяше:
Quando elas ouviam Filipe falar e viam os milagres que ele realizava, todas prestavam atenção às palavras dele.
7 дуси бо нечистии от многих имущих я, вопиюще гласом велиим, исхождаху, мнози же разслабленнии и хромии исцелишася:
Muitos se livraram de espíritos maus que os possuíam e que gritavam quando eram expulsos. E muitos outros, que eram mancos ou tinham outros tipos de deficiências, foram curados.
8 и бысть радость велия во граде том.
E, assim, a alegria tomou conta da cidade.
9 Муж же некий, именем Симон, прежде бе во граде волхвуя и удивляя язык Самарийский, глаголя некоего быти себе велика,
Naquela época, existia um homem que vivia na cidade, chamado Simão. Ele praticava feitiçaria. Ele afirmava ser alguém muito importante e impressionava o povo de Samaria.
10 емуже внимаху вси от мала даже до велика, глаголюще: сей есть сила Божия великая.
Por causa do que fazia, ele chamava a atenção de todas as pessoas que viviam na cidade. Desde os mais humildes até os mais importantes da sociedade de Samaria diziam: “Este homem é o poder de Deus! Ele é o Grande Poder!”
11 Внимаху же ему, зане доволно время волхвовании удивляше их.
Eles sentiam profunda admiração por ele, pois Simão os iludia com sua mágica há muito tempo.
12 Егда же вероваша Филиппу благовествующу яже о Царствии Божии и о имени Иисус Христове, крещахуся мужие же и жены.
Mas, quando ouviram o que Filipe lhes falou a respeito das boas novas sobre o Reino de Deus e sobre o nome de Jesus Cristo, eles creram e foram batizados, tanto homens quanto mulheres.
13 Симон же и сам верова и крещься бе пребывая у Филиппа: видя же силы и знамения велия бываема, ужасен дивляшеся.
O próprio Simão creu e foi batizado. Ele acompanhou Filipe, impressionado com os sinais milagrosos e as maravilhas que ele viu.
14 Слышавше же иже во Иерусалиме Апостоли, яко прият Самариа слово Божие, послаша к ним Петра и Иоанна,
Quando os apóstolos voltaram a Jerusalém e ouviram que as pessoas de Samaria tinham aceitado a palavra de Deus, eles enviaram Pedro e João para visitá-los.
15 иже сошедше помолишася о них, яко да приимут Духа Святаго:
Ao chegarem lá, eles oraram para que as pessoas que tinham se convertido em Samaria recebessem o Espírito Santo.
16 еще бо ни на единаго их бе пришел, точию крещени бяху во имя Господа Иисуса:
O Espírito Santo não havia vindo para qualquer um deles, pois eles tinham sido batizados apenas em nome do Senhor Jesus.
17 тогда возложиша руце на ня, и прияша Духа Святаго.
Então, os apóstolos colocaram suas mãos sobre eles, e todos os convertidos receberam o Espírito Santo.
18 Видев же Симон, яко возложением рук Апостолских дается Дух Святый, принесе им сребро,
Simão, ao ver que o Espírito Santo havia sido dado quando os apóstolos colocaram suas mãos sobre as pessoas, ofereceu-lhes dinheiro.
19 глаголя: дадите и мне власть сию, да, на негоже аще положу руце, приимет Духа Святаго.
Ele, então, pediu aos apóstolos: “Também quero que me deem esse poder, para que todos sobre quem eu colocar as minhas mãos também recebam o Espírito Santo.”
20 Петр же рече к нему: сребро твое с тобою да будет в погибель, яко дар Божий непщевал еси сребром стяжати:
Pedro respondeu: “Que o seu dinheiro seja destruído juntamente com você, por pensar que o dom de Deus é algo que possa ser comprado!
21 несть ти части ни жребия в словеси сем, ибо сердце твое несть право пред Богом:
Você não tem o direito de fazer parte desse ministério, pois a sua atitude diante de Deus é totalmente errada.
22 покайся убо о злобе твоей сей и молися Богу, аще убо отпустится ти помышление сердца твоего:
Arrependa-se de sua maldade. Ore ao Senhor e peça perdão por pensar assim.
23 в желчи бо горести и союзе неправды зрю тя суща.
Eu posso ver que você está tomado por uma inveja amarga e acorrentado aos seus pecados.”
24 Отвещав же Симон рече: помолитеся вы о мне ко Господу, яко да ничтоже сих найдет на мя, яже рекосте.
“Por favor, orem por mim, para que nada do que vocês disseram aconteça comigo!”, respondeu Simão.
25 Они же убо, засвидетелствовавше и глаголавше слово Господне, возвратишася во Иерусалим и многим весем Самарийским благовестиша.
Depois de terem dado o seu testemunho e de terem compartilhado a palavra do Senhor, Pedro e João voltaram para Jerusalém. Eles iam pelo caminho, anunciando as boas novas do Reino em muitos povoados da Samaria.
26 Ангел же Господень рече к Филиппу, глаголя: востани и иди на полудне, на путь сходящий от Иерусалима в Газу: и той есть пуст.
Um anjo do Senhor disse a Filipe: “Esteja pronto e vá para o sul, pela estrada deserta que leva de Jerusalém a Gaza.”
27 И востав пойде: и се, муж Мурин, евнух силен Кандакии царицы Муринския, иже бе над всеми сокровищи ея, иже прииде поклонитися во Иерусалим:
Então, Filipe partiu e encontrou um homem da Etiópia, um eunuco de alta posição a serviço de Candace, a rainha da Etiópia. Ele era o tesoureiro da rainha. Ele tinha ido a Jerusalém para adorar a Deus e
28 бе же возвращаяся, и седя на колеснице своей, чтяше пророка Исаию.
estava voltando de sua viagem, sentado na sua carruagem. Ele estava lendo em voz alta o livro do profeta Isaías.
29 Рече же Дух к Филиппу: приступи и прилепися колеснице сей.
O Espírito disse a Filipe: “Aproxime-se da carruagem!”
30 Притек же Филипп услыша его чтуща пророка Исаию и рече: убо разумееши ли, яже чтеши?
Então, Filipe correu e ouviu o homem lendo o livro do profeta Isaías. Filipe perguntou: “Você entende o que está lendo?”
31 Он же рече: како убо могу (разумети), аще не кто наставит мя? Умоли же Филиппа, да возшед сядет с ним.
O homem respondeu: “Como poderei entender se alguém não me explicar?” Ele, então, convidou Filipe para subir na carruagem e se sentar ao seu lado.
32 Слово же Писания, еже чтяше, бе сие: яко овча на заколение ведеся, и яко агнец прямо стригущему его безгласен, тако не отверзает уст Своих:
A passagem das Sagradas Escrituras que ele estava lendo era esta: “Ele foi levado como uma ovelha para ser morta. Como um cordeiro mudo diante de quem vai cortar a sua lã, ele não disse uma palavra.
33 во смирении Его суд Его взятся, род же Его кто исповесть? Яко вземлется от земли живот Его.
Ele foi humilhado e injustiçado. Ninguém poderá falar a respeito dos seus descendentes, pois a sua vida chegou ao fim.”
34 Отвещав же каженик к Филиппу, рече: молю тя, о ком пророк глаголет сие? О себе ли, или о инем некоем?
O eunuco perguntou a Filipe: “Diga-me, sobre quem o profeta está falando? É sobre ele mesmo ou sobre outra pessoa?”
35 Отверз же Филипп уста своя и начен от Писания сего, благовести ему Иисуса.
Então, iniciando por essa passagem das Sagradas Escrituras, Filipe começou a contar para ele sobre Jesus.
36 Якоже идяху путем, приидоша на некую воду, и рече каженик: се, вода: что возбраняет ми креститися?
Conforme eles prosseguiam, encontraram um lugar em que havia água. O eunuco disse: “Olhe! Há água aqui. Poderia me batizar?”
37 Рече же ему Филипп: аще веруеши от всего сердца твоего, мощно ти есть. Отвещав же рече: верую Сына Божия быти Иисуса Христа.
38 И повеле стати колеснице: и снидоста оба на воду, Филипп же и каженик: и крести его.
Ele mandou parar a carruagem. Filipe e ele desceram e entraram na água, onde Filipe o batizou.
39 Егда же изыдоста от воды, Дух Святый нападе на каженика: Ангел же Господень восхити Филиппа, и не виде его ктому каженик, идяше бо в путь свой радуяся.
Quando eles saíram da água, o Espírito do Senhor levou Filipe embora. O eunuco não viu mais Filipe, mas continuou a sua viagem, cheio de alegria. Filipe, de repente, se encontrou na cidade de Azoto.
40 Филипп же обретеся во Азоте и проходя благовествоваше градом всем, дондеже приити ему в Кесарию.
Ele anunciou as boas novas do Reino em todas as cidades ao longo do caminho, até chegar em Cesareia.

< Деяния святых апостолов 8 >