Деяния святых апостолов 22
1 Мужие братие и отцы, услышите мой к вам ныне ответ.
“हे भाऊ अऊर पितरो, मोरो प्रतिउत्तर सुनो, जो मय अब तुम्हरो आगु रखू हय।”
2 Слышавше же, яко еврейским языком возгласи к ним, паче приложиша безмолвие. И рече:
हि यो सुन क कि ऊ हम सी इब्रानी भाषा म बोलय हय, अऊर भी चुप भय गयो। तब ओन कह्यो:
3 аз убо есмь муж Иудеанин, родився в Тарсе Киликийстем, воспитан же во граде сем при ногу Гамалиилову, наказан известно отеческому закону, ревнитель сый Божий, якоже вси вы есте днесь:
“मय त यहूदी आदमी आय, जो किलिकिया को तरसुस म जनम लियो; पर यो नगर म गमलीएल को पाय को जवर बैठ क पढ़ायो गयो, अऊर बापदादों की व्यवस्था की ठीक रीति पर सिखायो गयो; अऊर परमेश्वर लायी असी धुन लगायो होतो, जसो तुम सब अज लगायो हय।
4 иже сей путь гоних даже до смерти, вяжя и предая в темницу мужы же и жены,
मय न पुरुष अऊर बाई दोयी ख बान्ध-बान्ध क अऊर जेलखाना म डाल-डाल क यो पंथ ख इत तक सतायो कि उन्ख मरवाय भी डाल्यो।
5 якоже и архиерей свидетелствует ми и вси старцы: от нихже и послания приемь к живущым в Дамасце братиям, идях привести сущыя тамо связаны во Иерусалим, да мучатся.
या बात लायी महायाजक अऊर सब महासभा को बुजूर्ग गवाह हंय, कि उन्को सी मय भाऊ को नाम पर चिट्ठियां ले क दमिश्क ख चली जाय रह्यो होतो, कि जो उत हय उन्ख भी सजा दिलावन लायी बान्ध क यरूशलेम लाऊं।
6 Бысть же ми идущу и приближающуся к Дамаску в полудне, внезапу с небесе облиста свет мног окрест мене.
“जब मय चलत-चलत दमिश्क को जवर पहुंच्यो, त असो भयो कि दोपहर को लगभग अचानक एक बड़ी ज्योति आसमान सी मोरो चारयी तरफ चमकी।
7 Падох же на землю и слышах глас глаголющь ми: Савле, Савле, что Мя гониши?
अऊर मय जमीन पर गिर पड़्यो अऊर यो आवाज सुन्यो, ‘हे शाऊल, हे शाऊल, तय मोख कहाली सतावय हय?’
8 Аз же отвещах: кто еси, Господи? Рече же ко мне: Аз есмь Иисус Назорей, Егоже ты гониши.
मय न उत्तर दियो, ‘हे प्रभु, तय कौन आय?’ ओन मोरो सी कह्यो, ‘मय यीशु नासरी आय, जेक तय सतावय हय।’
9 Со мною же сущии свет убо видеша и пристрашни быша, гласа же не слышаша Глаголющаго ко мне.
मोरो संगियों न ज्योति त देखी, पर जो मोरो सी बोलत होतो ओकी आवाज नहीं सुन्यो।
10 Рекох же: что сотворю, Господи? Господь же рече ко мне: востав иди в Дамаск, и тамо речется ти о всех, яже вчинено ти есть творити.
तब मय न कह्यो, ‘हे प्रभु, मय का करू?’ प्रभु न मोरो सी कह्यो, ‘उठ क दमिश्क म जा, अऊर जो कुछ तोरो करन लायी ठहरायो गयो हय उत तोख सब बताय दियो जायेंन।’
11 И якоже не видех от славы света онаго, за руку ведомь от сущих со мною, внидох в Дамаск.
जब ऊ ज्योति को तेज को मारे मोख कुछ दिखायी नहीं दियो, त मय अपनो संगियों को हाथ पकड़ क दमिश्क म आयो।
12 Ананиа же некий, муж благоговеин по закону, свидетелствован от всех живущих в Дамасце Иудей,
“तब हनन्याह नाम को व्यवस्था को अनुसार एक भक्त आदमी, जो उत रहन वालो सब यहूदियों म अच्छो नाम होतो, मोरो जवर आयो,
13 пришед ко мне и став рече ми: Савле брате, прозри. И аз в той час воззрех нань.
अऊर खड़ो होय क मोरो सी कह्यो, ‘हे भाऊ शाऊल, फिर देखन लग।’ उच घड़ी मोरी आंखी खुल गयी अऊर मय न ओख देख्यो।
14 Он же рече ми: Бог отец наших изволи тя разумети хотение Его, и видети Праведника, и слышати глас от уст Его:
तब ओन कह्यो, ‘हमरो बापदादों को परमेश्वर न तोख येकोलायी ठहरायो हय कि तय ओकी इच्छा ख जान्जो, अऊर ऊ सच्चो ख देखो अऊर ओको मुंह सी बाते सुनजो।
15 яко будеши Ему свидетель у всех человеков о сих, яже видел еси и слышал:
कहालीकि तय ओको तरफ सी सब आदमियों को आगु उन बातों को गवाह होजो जो तय न देख्यो अऊर सुन्यो हंय।
16 и ныне что медлиши? Востав крестися и омый грехи твоя, призвав имя Господа Иисуса.
अब कहाली देर करय हय? उठ, बपतिस्मा लेवो, अऊर ओको नाम ले क अपनो पापों ख धोय डाल।’
17 Бысть же возвратившумися во Иерусалим и молящумися в церкви, быти во изступлении
“जब मय फिर यरूशलेम म आय क मन्दिर म प्रार्थना कर रह्यो होतो, त मगन भय गयो,
18 и видети Его глаголюща ми: потщися и изыди скоро из Иерусалима, зане не приимут свидетелства твоего, еже о Мне.
अऊर ओख देख्यो कि ऊ मोरो सी कह्य हय, ‘जल्दी कर क् यरूशलेम सी जल्दी निकल जा; कहालीकि हि मोरो बारे म तोरी गवाही नहीं मानेंन।’
19 И аз рех: Господи, сами ведят, яко аз бех всаждая в темницу и бия по сонмищих верующыя в Тя,
मय न कह्यो, ‘हे प्रभु, हि त खुद जानय हंय कि मय तोरो पर विश्वास करन वालो ख जेलखाना म डालत होतो अऊर आराधनालय म जाय क उन्ख पिटवात होतो।
20 и егда изливашеся кровь Стефана свидетеля Твоего, и сам бех стоя и соизволяя убиению его и стрегий риз убивающих его.
जब तोरो गवाह स्तिफनुस को खून बहायो जाय रह्यो होतो तब मय भी उत खड़ो होतो अऊर या बात म सामिल होतो, अऊर उन्को मारन वालो को कपड़ा की रखवाली करत होतो।’
21 И рече ко мне: иди, яко Аз во языки далече послю тя.
अऊर ओन मोरो सी कह्यो, ‘चली जा: कहालीकि मय तोख गैरयहूदियों को जवर दूर-दूर भेजूं।’”
22 Послушаху же его даже до сего словесе и воздвигоша глас свой, глаголюще: возьми от земли таковаго, не подобает бо ему жити.
हि या बात तक ओकी सुनतो रह्यो, तब ऊची आवाज सी चिल्लायो, “असो आदमी को नाश करो, ओको जीन्दो रहनो ठीक नहाय!”
23 Вопиющым же им и мещущым ризы и прах возметающым на воздух,
जब हि चिल्लातो अऊर कपड़ा फेकतो हुयो अऊर आसमान म धूरला उड़ात होतो;
24 повеле тысящник отвести его в полк, рек ранами истязати его, да разумеет, за кую вину тако вопияху нань.
त पलटन को मुखिया न कह्यो, “येख किला म ले जावो, अऊर कोड़ा मार क जांचो, कि मय जानु कि लोग कौन्सो वजह ओको विरोध म असो चिल्लाय रह्यो हंय।”
25 И якоже протягоша его вервьми, рече к стоящему сотнику Павел: человека Римлянина и неосуждена леть ли есть вам бити?
जब उन्न ओख बन्दी बनाय दियो त पौलुस ऊ सूबेदार सी जो जवर खड़ो होतो, कह्यो, “का यो ठीक हय कि तुम एक रोमी आदमी ख, अऊर ऊ भी बिना दोषी ठहरायो हुयो, कोड़ा मारो?”
26 Слышав же сотник, приступи к тысящнику, сказа, глаголя: виждь, что хощеши сотворити? Человек бо сей Римлянин есть.
सूबेदार न यो सुन क पलटन को मुखिया को जवर जाय क कह्यो, “तय यो का करय हय? यो त रोमी आदमी आय।”
27 Приступль же тысящник рече ему: глаголи ми, Римлянин ли еси ты? Он же рече: ей.
तब पलटन को मुखिया न ओको जवर आय क कह्यो, “मोख बताव, का तय रोमी आय?” ओन कह्यो, “हव।”
28 Отвеща же тысящник: аз многою ценою наречение жителства сего стяжах. Павел же рече: аз же и родихся в нем.
यो सुन क पलटन को मुखिया न कह्यो, “मय न रोमी होन को पद बहुत रुपया दे क पायो हय।” पौलुस न कह्यो, “मय त जनम सी रोमी आय।”
29 Абие убо отступиша от него хотящии его истязати, и тысящник же убояся, разумев, яко Римлянин есть, и яко бе его связал.
तब जो लोग ओख जांचन पर होतो, हि तुरतच ओको जवर सी हट गयो; अऊर पलटन को मुखिया भी यो जान क कि यो रोमी आय अऊर मय न ओख बान्ध्यो हय; डर गयो।
30 На утрие же, хотя разумети истину, чесо ради оклеветается от Иудей, разреши его от уз и повеле приити архиереем и всему собору их: и свед Павла, постави (его) пред ними.
दूसरों दिन ओन सच जानन की इच्छा सी कि यहूदी ओको पर कहाली दोष लगावय हंय, ओको बन्धन खोल दियो; अऊर महायाजक अऊर पूरी महासभा ख जमा होन की आज्ञा दी, अऊर पौलुस ख खल्लो ले जाय क उन्को आगु खड़ो कर दियो।
