< Деяния святых апостолов 21 >

1 И якоже бысть отвезтися нам, отторгшымся от них, прямо шедше приидохом в Кон, в другий же день в Родос и оттуду в Патару:
Anni ngei le kin insen suole chu rukuong leh kin se pata Cos kin tunga anangtûka Rhodes kin tunga, tuihuol kin tung nôka ma renga hah Patara kin tung nôka.
2 и обретше корабль преходящь в Финикию, возшедше отвезохомся.
Ma mun han rukuong inkhat Phonicia tienga se rang kin mua, mahan kin chuonga kin se nôk kelena.
3 Возникший же нам Кипр оставльше ошуюю, плыхом в Сирию и пристахом в Тире, тамо бо бяше кораблю изложити бремя:
Cyprus tuihuol ânlangna mun ten kin va phâk lehan Cyprus hah voi tieng kin mâka Syria tieng kin sea Tyre chu neinun an musum sikin kin chuma.
4 и обретше ученики, пребыхом ту дний седмь: иже Павлови глаголаху Духом не восходити во Иерусалим.
Ma mun han iempungei senkhat kin va mua an kôm sûn sari nikhuo kin châma, anni ngei han Ratha Inthieng rilin Paul hah Jerusalema se loi rangin an khapa.
5 Егда же бысть нам скончати дни, изшедше идохом, провождающым нас всем с женами и детьми даже до вне града: и преклоньше колена при брезе помолихомся.
Hannirese, sûn sari ahek suole chu ha renga hah kin jôka kin se nôka iempungeiin an lômnungei le an nâingei le tuikôl tena min juong thaka ma mun han khûkinbilin chubai kin thoa.
6 И целовавше друг друга внидохом в корабль, они же возвратишася во своя си.
Masuole chu chonghoiin inkhat le inkhat kin insena rukuonga kin chuonga anni ngei chu in tieng an kîr nôk zoi.
7 Мы же, плавание наченше от Тира, пристахом во Птолемаиде, и целовавше братию, пребыхом день един у них.
Rukuong leh kin se pata Tyre renga Tolemais kin tunga iempungei chibai kin pêka mahan sûn khat an kôm kin châma.
8 Во утрие же изшедше Павел и иже с ним, приидохом в Кесарию, и вшедше в дом Филиппа благовестника, суща от седми (диакон), пребыхом у него.
Anangtûka chu kin se nôka Caesarea kin tunga mahan Thurchi Sa misîrpu Philip ina kin tunga, Philip hah Jerusalema sanpu ânthang sari ngei lâia inkhat hah alei ni.
9 Сего же бяху дщери девицы четыри прорицающыя.
Ama han nâi dôngmate inneiloi minli a dôna anni ngei han Pathien thurchi an misîr ngâia.
10 Пребывающым же нам тамо дни многи, сниде некто от Иудеи пророк, именем Агав,
Mahan sûn tamtak nikhuo kin châma ha nikhuo kin châm sûng han Judea ram renga dêipu a riming Agabus a juonga.
11 и пришед к нам и взем пояс Павлов, связав же свои руце и нозе, рече: тако глаголет Дух Святый: мужа, егоже есть пояс сей, тако свяжут (его) во Иерусалиме Иудее и предадят в руце языков.
Kin kôm a honga Paul a kongkhitngei hah a lâka, a kengei a kutngei athenin a khita masuole chu kin kôm hi anghin a tia, “Jerusalema, Judangei hi anga kongkhit a dônpu tak hi, hi angtak hin khit an ta, Jentailngei kuta an pêk rang ti hi Ratha Inthiengin mi ril sai ke ani,” a tia.
12 И якоже слышахом сия, моляхом мы же и наместнии, не восходити ему во Иерусалим.
Ha thurchi hah kin riet lechu keini le ma khuoa omngei han Paul hah Jerusalema se loi rang kin tipe tita.
13 Отвеща же Павел и рече: что творите, плачуще и сокрушающе ми сердце? Аз бо не точию связан быти (хощу), но и умрети во Иерусалиме готов есмь за имя Господа Иисуса.
Hannirese Paul han kin kôm, “Khoimo nin tho, ma angdôr hih nin chap, ku mulung nin khoi hi? Pumapa Jisua sikin Jerusalema khit rang vai hi kên phal nimaka, thi rang ten khom kên phal ke,” a tia.
14 Не повинующуся же ему, умолчахом, рекше: воля Господня да будет.
Methêm theijât ani khâiloi sikin, “Pumapa ti lam tak nirese,” kin tia, kin mojôk zoi.
15 По днех же сих уготовльшеся взыдохом во Иерусалим:
Masuole chu, kin insiema Jerusalem tienga se rangin kin jôk zoi.
16 приидоша же с нами и нецыи ученицы от Кесарии, ведуще с собою, у негоже бы обитати нам, Мнасона некоего Кипрянина, древняго ученика.
Caeserea khuo renga ruoisi senkhat ngeiin min jûia, anni ngei lâia mi inkhat a riming Mnason, ruoisi masa ngei lâia mi Cyprus tuihuola om ngâi ama han kin tungna rang ina mi sepui zoi.
17 Бывшым же нам во Иерусалиме, любезно прияша нас братия.
Jerusalem kin tungin chu iempungeiin râisântakin min lei dona.
18 На утрие же вниде Павел с нами ко Иакову, вси же приидоша старцы.
Anangtûka chu Paul'n Jacob ina mi sepuia ma mun han koiindang upangei murdi khom an oma.
19 И целовав их, сказаше по единому коеждо, еже сотвори Бог во языцех служением его.
Anni ngei hah Paul'n chibai a pêk suole chu Pathien'n a ranak a minsila Jentailngei lâia sin a tho lam ngei hah anrêngin a misîr pe ngeia.
20 Они же слышавше славляху Бога и рекоша ему: видиши ли, брате, колико тем есть Иудей веровавших? И вси ревнителие закону суть:
Ha thurchi hah an rietin chu anrêngin Pathien an minpâka, Hanchu Paul kôm, “Sungsuokpa, Judangei lâia iempungei tamlam le Balama an inpêk lam ngei nu mua.
21 увестишася же о тебе, яко отступлению учиши от закона Моисеова живущыя во языцех вся Иудеи, глаголя не обрезовати им чад своих, ниже во обычаех отеческих ходити.
Nangman Jentailngei rama Juda omngei murdi kôm, Moses balam nûksonga an nâingei sertan khâiloi rang le Juda balam jûi khâiloi rang ni minchu ngâi ti mîn an rila.
22 Что убо есть? Всяко подобает народу снитися: услышат бо, яко пришел еси.
No hong tung ti laka hi an riet ngêt rang ania, kho angin mo ei tho rang?
23 Сие убо сотвори, еже ти глаголем: суть у нас мужие четыри обещавше себе Богу:
Masikin chong nang kin be lam angtakin tho roh, chonginkhâmna lei dôn sai mi pasal minli an oma.
24 сия поим очистися с ними и иждиви на них, да острижут си главы: и разумеют вси, яко возвещенная им о тебе ничтоже суть, но пребываеши и сам закон храня.
Anni ngei hah tuong inla, an kôm nang khom inthieng inla an sam epna man hah nangman pêk roh, male chu mingei murdi'n nu thurchi an lei misîr ha dik mak ti hong riet thei an tih, nangma ke Moses balam ajûi mindik ti hong riet kelen an tih.
25 А о веровавших языцех мы послахом, судивше ничтоже таковое соблюдати им, токмо хранити себе от идоложертвенных и крове, и удавленины и блуда.
Jentailngei lâia iempungei rangin chu, mirmil biekna sâ inthiengloi ngei, sâ alei thi sai ngei, ha renga athi ngei sâkloi rang le, hur inditna ngei khoma inthieng rang ani tiin lekha'n ei roijêk ei min riet zoi,” an tia.
26 Тогда Павел поемь мужы оны, на утрие с ними очищься вниде во святилище, возвещая исполнение дний очищения, дондеже принесено бысть за единаго коегождо их приношение.
Masikin Paul'n anangtûka chu pasal minli ngei hah a tuonga an kôm ama khom ânthienga Pathien Biekina an lûta, inthiengna nikhuo ahek suomân chu inbôlna rang sângei pêk thei ni noni tiin ochai'n a lei ril ira.
27 И якоже хотяху седмь дний скончатися, иже от Асии Иудее, видевше его во святилищи, навадиша весь народ и возложиша нань руце,
Aniatachu sûn sari ahek suo vâng dôrin Asia rama Judangei Paul hah Biekina an mua lokongei an misieta Paul hah an sûra.
28 вопиюще: мужие Израилстии, помозите: сей есть человек, иже на люди и закон и на место сие всех всюду учит: еще же и Еллины введе в церковь и оскверни святое место сие.
An hêtsana, “Israel mingei mi san roi, ma miriem hih ramtina mingei murdi kôm, Israel mingei Moses Balamngei ma Biekin ngei hi a rilminsiet bang ngâipu hah ani, atûn reng hin khom ma Biekina hin Jentailngei a hong tuonga ma Biekin hih a min nim,” an tia.
29 Бяху бо видели Трофима Ефесянина во граде с ним, егоже мняху, яко в церковь ввел есть Павел.
(Ma anga an tina chu moton han khopuilien sûnga Ephesus'a renga Trophimus hah Paul kôm an mua, Biekin sûnga a tuong nîng atih, tiin an iem sikin).
30 Подвижеся же град весь, и бысть стечение людем: и емше Павла, влечаху его вон из церкве, и абие затворишася двери.
A khopuilien pumpui an injêl sabak zoia lokongei hah an tama, Paul ha an sûra Biekin renga an mojôk paia Biekin ngei an khâr kelen zoia.
31 Ищущым же им убити его, взыде весть к тысящнику спиры, яко весь возмутися Иерусалим:
Paul hah that rang an ti lâitakin Jerusalema mingei murdi an injêl ti Rom râlmi ulientak kôm an hong rila.
32 он же абие поим воины и сотники, притече на ня: они же видевше тысящника и воины, престаша бити Павла.
Masuole chu, râlmi pâl ulientakpu han râlmi ulienngei le râlmingei hah a tuonga lokongei tieng an tân kelena, lokongei han, râlmi ulientak le râlmingei ha an mu lechu Paul an lei jêm hah an inngama.
33 Приступль же тысящник ят его и повеле связати его веригома железнома двема, и вопрошаше: кто убо есть и что есть сотворил.
Hanchu, râlmi ulientak han a kôm a hong nâia, Paul hah a sûra a kuta zingjirûi inik a minbun kelena, masuole chu lokongei kôm han tumo ani le imo a tho minchâi a rekela.
34 Друзии же ино нечто вопияху в народе: не могий же разумети известное молвы ради, повеле отвести его в полк.
Lokongei an chong inruol khâi maka, pâl dadangin an chong hah ahong om zoia, lokongei an hêtsan rei sikin khoite mindik thei maka Paul hah kulpuia minlût rangin chong a pêka.
35 Егда же бысть на степенех, прилучися воздвижену быти ему от воин нужды ради народа,
Paul hah kalbi a phâk vâng dôr an tuonga, lokongei an pût rei sikin râlmingei han a domin an dom paia.
36 последоваше бо множество людий зовущих: возьми его.
Lokongei han “That roi” tia hêtsan chungin an jûi ngei bang.
37 Хотя же внити в полк Павел глагола тысящнику: аще леть ми есть глаголати что тебе? Он же рече: гречески умееши ли?
Hanchu, Paul han kulpui an minlût rangto han, râlmi ulientak kôm han “No kôm chong imakhat ti thei ning mo?” a tia. Râlmi ulientak han, “Greek chong ni riet mo?”
38 Не ты ли еси Египтянин, прежде сих дний превещавый и изведый в пустыню четыри тысящы мужей сикарей?
“Tiena misaloi mi thata isâng minli ramchâr tienga tuong, Egypt mi hah nimak che mo?” a tia.
39 Рече же Павел: аз человек убо есмь Иудеанин, Тарсянин, славнаго града в Киликии житель: молю же тя, повели ми глаголати к людем.
Paul'n “Juda, Cilicia rama Tarsus khopuiliena suok ki nia, khuo kâm omtak mi ki ni, rangâihoitakin lokongei makunga hin chong thei rangin ni phal roh,” a tia.
40 Повелевшу же ему, Павел стоя на степенех помаав рукою к людем: многу же безмолвию бывшу, возгласи еврейским языком, глаголя:
Male chu râlmi ulientak han chong thei rangin phalna a pêka Paul hah indingna mun han a vândinga, lokongei hah dâirek rangin kut a jâpa lokongei rahang adâi lehan Hebrew chongin a chonga:

< Деяния святых апостолов 21 >