Деяния святых апостолов 15
1 И нецыи сшедше от Иудеи, учаху братию, яко аще не обрежетеся по обычаю Моисеову, не можете спастися.
Alguns homens, que vieram da Judeia e chegaram em Antioquia, começaram a falar para os seguidores de Jesus: “Vocês só serão salvos se fizerem a circuncisão, de acordo com a regras determinadas por Moisés.”
2 Бывшей же распри и стязанию не малу Павлу и Варнаве к ним, учиниша взыти Павлу и Варнаве и неким другим от них ко Апостолом и старцем во Иерусалим о вопрошении сем.
Paulo e Barnabé não concordaram com isso e tiveram grande discussão com eles. Então, eles dois e mais alguns outros foram escolhidos para irem a Jerusalém conversar com os apóstolos e os líderes de lá sobre essa questão.
3 Они же убо, предпослани бывше от церкве, прохождаху Финикию и Самарию, поведающе обращение языков, и творяху радость велию всей братии.
A igreja os enviou e, no caminho, enquanto passavam pela Fenícia e por Samaria, eles explicavam para as pessoas como os pagãos estavam se convertendo a Deus. Isso deixava aqueles que criam em Jesus muito felizes.
4 Пришедше же во Иерусалим, прияти быша от церкве и Апостол и старец, сказаша же, елика сотвори Бог с ними и яко отверзе языком дверь веры.
Quando eles chegaram em Jerusalém, foram bem recebidos pelos membros da igreja, pelos apóstolos e pelos presbíteros. Eles, então, explicaram tudo o que Deus havia feito por intermédio deles.
5 Восташа же нецыи от ереси фарисейския веровавшии, глаголюще, яко подобает обрезати их, завещавати же блюсти закон Моисеов.
Mas, eles encontraram oposição entre os seguidores que pertenciam ao partido dos fariseus. Eles disseram: “Aqueles que se convertem devem ser circuncidados e obrigados a seguir a lei de Moisés.”
6 Собрашася же Апостоли и старцы ведети о словеси сем.
Os apóstolos e os presbíteros se reuniram para discutir o assunto.
7 Многу же взысканию бывшу, востав Петр рече к ним: мужие братие, вы весте, яко от дний первых Бог в нас избра усты моими услышати языком слово Благовестия и веровати:
Após muito debate, Pedro se levantou e lhes disse: “Irmãos, vocês sabem que há muito tempo, Deus me escolheu entre vocês para que os não-judeus pudessem ouvir a mensagem das boas novas e para crerem em Jesus.
8 и Сердцеведец Бог свидетелствова им, дав им Духа Святаго, якоже и нам,
Deus, que sabe o que pensamos, mostrou que os aceita, dando a eles o Espírito Santo da mesma forma que fez conosco.
9 и ничтоже разсуди между нами же и онеми, верою очищь сердца их:
Ele não fez diferença alguma entre nós e eles. Ele purificou os pensamentos deles quando passaram a crer nele.
10 ныне убо что искушаете Бога, (хотяще) возложити иго на выи учеником, егоже ни отцы наши, ни мы возмогохом понести?
Então, por que vocês querem se opor a Deus, colocando uma carga tão pesada nas costas dos que agora creem? Carga essa que nem nós e nem os nossos antepassados pudemos carregar?
11 Но благодатию Господа Иисуса Христа веруем спастися, якоже и они.
Nós estamos convencidos de que somos salvos por meio da graça do Senhor Jesus, da mesma maneira que eles são.”
12 Умолча же все множество и послушаху Варнавы и Павла поведающею, елика сотвори Бог знамения и чудеса во языцех има.
Todos ouviram atentamente Barnabé e Paulo, enquanto eles explicavam os milagres que Deus tinha realizado por meio deles entre os não-judeus.
13 По умолчании же ею, отвеща Иаков глаголя: мужие братие, послушайте мене:
Assim que eles terminaram de falar, Tiago disse: “Irmãos, ouçam!
14 Симеон поведа, яко прежде Бог посети прияти от язык люди о имени Своем:
Simão explicou como Deus primeiro mostrou a sua preocupação com os não-judeus, ao escolher entre eles um povo comprometido com ele.
15 и сему согласуют словеса пророк, якоже пишет:
Isso aconteceu de acordo com as palavras dos profetas, que escreveram:
16 по сих обращуся и созижду кров Давидов падший, и раскопаная его созижду и исправлю его,
‘No futuro, eu irei voltar e reconstruirei a casa de Davi, que caiu. Eu juntarei os seus pedaços e a colocarei em pé.
17 яко да взыщут прочии человецы Господа, и вси языцы, в нихже наречеся имя Мое, глаголет Господь, творяй сия вся.
Eu farei isso para que os que foram deixados possam buscar o Senhor, incluindo os não-judeus que chamam pelo meu nome.
Foi assim que o Senhor falou, anunciando essas coisas há muito tempo.’ (aiōn g165)
19 Сего ради аз сужду не стужати от язык обращающымся к Богу,
Então, a minha opinião é a de que nós não deveríamos atrapalhar os não-judeus que se convertem a Deus.
20 но заповедати им огребатися от треб идолских и от блуда и удавленины и от крове, и елика неугодна себе суть, иным не творити.
Deveríamos escrever a eles e lhes dizer para evitarem comer a carne dos animais sacrificados aos ídolos, que não pratiquem imoralidade sexual, que não comam carne de animais que foram estrangulados e não consumam sangue.
21 Моисей бо от родов древних по всем градом проповедающыя его имать, в сонмищих по вся субботы чтомый.
Pois a lei de Moisés está sendo ensinada em todas as cidades já há muito tempo e é lida todos os sábados nas sinagogas.”
22 Тогда изволися Апостолом и старцем со всею церковию, избравше мужа от них, послати во Антиохию с Павлом и Варнавою, Иуду нарицаемаго Варсаву, и Силу, мужа нарочита в братии,
Então, os apóstolos e os presbíteros, juntamente com toda a igreja, decidiram que seria bom escolher alguns representantes e enviá-los até Antioquia com Paulo e Barnabé. Os escolhidos foram Judas, conhecido como Barsabás, e Silas, os quais eram muito respeitados entre os irmãos.
23 написавше рукама их сия: Апостоли и старцы и братия, сущым во Антиохии и Сирии и Киликии братиям, иже от язык, (о Господе) радоватися.
Junto com eles, foi enviada a seguinte carta: “Nós, os apóstolos, os presbíteros e os irmãos mandamos saudações aos não-judeus de Antioquia, da Síria e da Cilícia.
24 Понеже слышахом, яко нецыи от нас изшедше возмутиша вас словесы, развращающе душы вашя, глаголюще обрезатися и блюсти закон, имже мы не завещахом:
Nós ouvimos que alguns membros do nosso grupo os confundiram com as palavras que disseram, causando problemas para vocês. Nós podemos lhes garantir que não dissemos para eles fazerem isso.
25 изволися нам собравшымся единодушно, избранныя мужы послати к вам, с возлюбленныма нашима Варнавою и Павлом,
Então, concordamos em escolher alguns representantes para enviá-los até vocês, juntamente com os nossos queridos irmãos Barnabé e Paulo,
26 человекома предавшема душы своя о имени Господа нашего Иисуса Христа:
que arriscaram a vida pelo nome do nosso Senhor Jesus Cristo.
27 послахом убо Иуду и Силу, и тех словом сказующих таяжде:
Assim, enviamos Judas e Silas, que podem lhes confirmar pessoalmente o que estamos dizendo.
28 изволися бо Святому Духу и нам, ничтоже множае возложити вам тяготы, разве нуждных сих:
Pareceu bem ao Espírito Santo e a nós não colocar sobre vocês nenhuma carga mais pesada do que estas importantes exigências:
29 огребатися от идоложертвенных и крове, и удавленины и блуда: и елика не хощете вам быти, другим не творите: от нихже соблюдающе себе, добре сотворите. Здравствуйте.
Vocês devem evitar comer a carne dos animais sacrificados aos ídolos, consumir sangue, comer a carne de animais estrangulados e não praticar imoralidade sexual. Vocês estarão agindo bem se obedecerem a essas exigências. Deus os abençoe!”
30 Они же убо послани бывше приидоша во Антиохию, и собравше народ, вдаша послание.
Assim, enviaram os homens para Antioquia. Quando eles chegaram lá, reuniram a todos e entregaram a carta.
31 Прочетше же, возрадовашася о утешении.
Após lerem o que estava escrito, as pessoas ficaram muito felizes pela mensagem encorajadora.
32 Иуда же и Сила, и та пророка суща, словом мнозем утешиста братию и утвердиста.
Judas e Silas, que também eram profetas, incentivaram os irmãos, explicando a eles muitas coisas e fortalecendo a sua fé.
33 Пребывша же тамо время, отпущена быста с миром от братий ко Апостолом.
Após passarem algum tempo lá, os irmãos os mandaram de volta, desejando que enviassem as suas bênçãos para aqueles que os tinham enviado de Jerusalém.
34 Изволися же Силе пребыти тамо, Иуда же возвратися во Иерусалим.
35 Павел же и Варнава живяста во Антиохии, учаща и благовествующа слово Господне, и со инеми многими.
Mas, Paulo e Barnabé continuaram em Antioquia, ensinando e anunciando a palavra de Deus, juntamente com muitos outros.
36 По неких же днех рече Павел к Варнаве: возвращшеся подобает посетити братию нашу во всех градех, в нихже проповедахом слово Господне, како пребывают.
Algum tempo depois, Paulo disse a Barnabé: “Vamos voltar e visitar os irmãos nas cidades em que compartilhamos a palavra do Senhor e ver como eles estão.”
37 Варнава же восхоте пояти с собою Иоанна нарицаемаго Марка:
Barnabé queria levar João Marcos também.
38 Павел же глаголаше отступльшаго от наю от Памфилии и не шедшаго с нама на дело, на неже послани быхом, не пояти сего с собою.
Mas Paulo não achou uma boa ideia que ele os acompanhasse, pois ele os tinha deixado na Panfília e não tinha continuado o trabalho com eles.
39 Бысть убо распря, яко отлучитися има от себе: Варнава убо поемь Марка отплы в Кипр:
Eles se desentenderam tão profundamente que se separaram. Barnabé levou Marcos com ele e navegaram para a ilha de Chipre.
40 Павел же избрав Силу изыде предан благодати Божией от братий,
Paulo escolheu Silas e, quando eles partiram, os irmãos pediram ao Senhor que a sua bênção seguisse com eles.
41 прохождаше же Сирию и Киликию, утверждая церкви.
Paulo viajou pela Síria e pela Cilícia, incentivando as igrejas de lá.
