Второе послание к Тимофею 1
1 Павел, Апостол Иисус Христов волею Божиею, по обетованию жизни, яже о Христе Иисусе,
Paulus, ved Guds vilje Kristi Jesu apostel til å forkynna lovnaden um livet i Kristus Jesus,
2 Тимофею возлюбленному чаду: благодать, милость, мир от Бога Отца и Христа Иисуса Господа нашего.
til Timoteus, min kjære son: Nåde, miskunn, fred frå Gud Fader og Kristus Jesus, vår Herre!
3 Благодарю Бога, Емуже служу от прародителей чистою совестию, яко непрестанную имам о тебе память в молитвах моих день и нощь,
Eg takkar Gud, som eg alt frå forfederne tener i eit reint samvit, liksom eg uavlatande kjem deg i hug i mine bøner natt og dag,
4 желая видети тя, поминая слезы твоя, да радости исполнюся,
og når eg hugsar dine tåror, lengtar eg etter å sjå deg, so eg kann verta fyllt med gleda,
5 воспоминание приемля о сущей в тебе нелицемерней вере, яже вселися прежде в бабу твою Лоиду и в матерь твою Евникию: известен же есмь, яко и в тебе.
då eg er mint um den skrymtlause trui som er i deg, den som fyrst budde i Lois, mormor di, og i Eunike, mor di, og som eg er viss på bur i deg og.
6 Еяже ради вины воспоминаю тебе возгревати дар Божий живущий в тебе возложением руку моею:
Difor minner eg deg um å kveikja upp att den Guds nådegåva som er i deg ved mi handpåleggjing.
7 не бо даде нам Бог духа страха, но силы и любве и целомудрия.
For Gud gav oss ikkje ei ande som verkar modløysa, men ein som verkar kraft og kjærleik og umtanke.
8 Не постыдися убо страстию Господа нашего Иисуса Христа, ни мною юзником Его: но спостражди благовествованию (Христову) по силе Бога,
Skjemmast difor ikkje ved vår Herres vitnemål eller ved meg, hans fange, men lid vondt med meg for evangeliet i Guds kraft!
9 спасшаго нас и призвавшаго званием святым, не по делом нашым, но по Своему благоволению и благодати данней нам о Христе Иисусе прежде лет вечных, (aiōnios g166)
han som frelste oss og kalla oss med eit heilagt kall, ikkje etter våre gjerningar, men etter si eigi rådgjerd og den nåden som er oss gjeven i Kristus Jesus frå ævelege tider, (aiōnios g166)
10 явльшейся же ныне просвещением Спасителя нашего Иисуса Христа, разрушившаго убо смерть и возсиявшаго жизнь и нетление благовествованием,
men no er openberra ved vår frelsar Jesu Kristi openberring, han som gjorde dauden til inkjes og førde liv og uforgjengelegdom fram for ljoset ved evangeliet;
11 в неже поставлен бых аз проповедник и Апостол и учитель языков.
og for det vart eg sett til forkynnar og apostel og lærar for heidningar.
12 Еяже ради вины и сия стражду: но не стыждуся. Вем бо, Емуже веровах, и известихся, яко силен есть предание мое сохранити в день он.
Difor lid eg og dette, men eg skjemmest ikkje ved det; for eg veit kven eg hev sett mi tru til, og eg er viss på at han er megtig til å taka vare på det som er yvergjeve til meg, til hin dagen.
13 Образ имей здравых словес, ихже от мене слышал еси, в вере и любви, яже о Христе Иисусе.
Hav til fyredøme dei heilsame ordi som du høyrde av meg, i tru og kjærleik i Kristus Jesus!
14 Доброе завещание соблюди Духом Святым живущим в нас.
Tak vare på den fagre skatt som er yvergjeven til deg, ved den Heilage Ande, som bur i oss!
15 Веси ли сие, яко отвратишася от мене вси, иже от Асии, от нихже есть Фигелл и Ермоген.
Du veit dette, at alle dei i Asia vende seg frå meg, og millom dei er Fygelus og Hermogenes.
16 Да даст (же) милость Господь Онисифорову дому, яко многажды мя упокои и вериг моих не постыдеся,
Herren vise miskunn mot Onesiforus’ hus! for han hugga meg ofte og skjemdest ikkje ved mine lekkjor.
17 но пришед в Рим, тощнее взыска мя и обрете:
Men då han var komen til Rom, leita han med stor umak etter meg og fann meg.
18 да даст ему Господь обрести милость от Господа в день он: и елико во Ефесе послужи ми, добрее ты веси.
Herren gjeve at han må finna miskunn hjå Herren på hin dagen! Og kor mykje han tente meg i Efesus, det veit du best.
