Вторая книга Царств 11
1 И бысть по возвращении лета, во время исхождения царей (на брань), и посла Давид Иоава и отроки своя с ним, и всего Израиля: и расточиша сыны Аммони и обседоша окрест Раввафа, и Давид седе во Иерусалиме.
No retorno do ano, no momento em que os reis saem, David enviou Joab e seus servos com ele, e todo Israel; e eles destruíram as crianças de Amon e sitiaram Rabbah. Mas Davi ficou em Jerusalém.
2 И бысть при вечере, и воста Давид от ложа своего, и хождаше на крове дому царскаго, и увиде жену с крова мыющуюся: жена же взором добра велми:
À noite, Davi levantou-se de sua cama e caminhou sobre o teto da casa do rei. Do telhado, ele viu uma mulher tomando banho, e a mulher era muito bonita para se olhar.
3 и посла Давид, и взыска жену, и рече: не сия ли Вирсавиа дщерь Елиавля, жена Урии Хеттеанина?
David enviou e indagou sobre a mulher. Um disse: “Esta não é Betsabá, a filha de William, Uriah, a esposa do hitita?”
4 И посла Давид слуги, и взя ю, и вниде к ней, и преспа с нею: и та бе очистилася от нечистоты своея, и возвратися в дом свой.
David enviou mensageiros e a levou; ela veio até ele, e ele deitou-se com ela (pois ela foi purificada de sua impureza); e ela voltou para sua casa.
5 И зачат жена во чреве: и пославши возвести Давиду и рече: се, аз есмь во чреве имущая.
A mulher concebeu; e ela mandou e disse a David, e disse: “Eu estou grávida”.
6 И посла Давид ко Иоаву, глаголя: посли ко мне Урию Хеттеанина. И посла Иоав Урию к Давиду.
David enviou a Joab: “Envie-me Uriah, o hitita”. Joab mandou Uriah para David.
7 И прииде Уриа и вниде к нему, и вопроси его Давид о мире Иоава и о мире людий и о мире брани.
Quando Uriah chegou até ele, David perguntou-lhe como Joab se saiu, e como o povo se saiu, e como a guerra prosperou.
8 И рече Давид ко Урии: иди в дом твой, и умый нозе твои. И изыде Уриа из дому царева, и иде вслед его снедь царева.
David disse a Uriah: “Vá até sua casa e lave seus pés”. Uriah partiu da casa do rei, e um presente do rei foi enviado atrás dele.
9 И спа Уриа пред враты дому царева с рабы господина своего, а не иде в дом свой.
Mas Uriah dormiu à porta da casa do rei com todos os servos de seu senhor, e não desceu à sua casa.
10 И возвестиша Давиду, глаголюще: яко не ходи Уриа в дом свой. И рече Давид ко Урии: не с пути ли пришел еси? Почто не вшел еси в дом твой?
Quando disseram a David, dizendo: “Uriah não desceu à sua casa”, David disse a Uriah: “Você não veio de viagem? Por que você não foi até sua casa”?
11 И рече Уриа к Давиду: кивот Божий и Израиль и Иуда пребывают в кущах, и господин мой Иоав и раби господина моего на лицы сел пребывают, аз же вниду ли в дом мой ясти и пити и спати с женою моею? Како? Жива душа твоя, аще сотворю глагол сей.
Uriah disse a David: “A arca, Israel e Judá, estão hospedados em tendas; e meu senhor Joab e os servos de meu senhor estão acampados em campo aberto. Devo então entrar em minha casa para comer e beber, e deitar-me com minha esposa? Como você vive, e como sua alma vive, eu não farei isto”!
12 И рече Давид ко Урии: поседи зде и днесь, и заутра отпущу тя. И пребысть Уриа во Иерусалиме в той день и во утрешний.
David disse a Uriah: “Fique aqui também hoje, e amanhã eu o deixarei partir”. Então Uriah permaneceu em Jerusalém naquele dia e no dia seguinte.
13 И призва его Давид, и яде пред ним и пияше, и упои его, и отиде в вечер спати на ложе свое с рабы господина своего, в дом же свой не иде.
Quando Davi o chamou, comeu e bebeu antes dele; e o deixou bêbado. À noite, ele saiu para deitar-se na cama com os criados de seu senhor, mas não desceu à sua casa.
14 И бысть утро, и написа Давид писание ко Иоаву, и посла рукою Урииною.
Pela manhã, David escreveu uma carta para Joab e a enviou pela mão de Uriah.
15 И написа в писании, глаголя: введи Урию противу брани крепкия и возвратитеся вспять от него, да язвен будет и умрет.
Ele escreveu na carta, dizendo: “Mande Uriah para a frente da batalha mais quente, e afaste-se dele, para que ele possa ser atingido e morrer”.
16 И бысть егда стрежаше Иоав у града, и постави Урию на месте, идеже ведяше, яко мужие сильни тамо.
Quando Joab vigiava a cidade, ele designou Uriah para o lugar onde sabia que os homens valentes estavam.
17 И изыдоша мужие из града и бияхуся со Иоавом: и падоша от людий от рабов Давидовых, умре же и Уриа Хеттеанин.
Os homens da cidade saíram e lutaram com Joab. Algumas pessoas caíram, até mesmo dos servos de David; e Uriah, o hitita, também morreu.
18 И посла Иоав, и возвести Давиду вся словеса, яже о брани, глаголати к царю.
Então Joab enviou e contou a David todas as coisas relativas à guerra;
19 И заповеда (Иоав) послу, глаголя: егда скончаеши вся речи, яже от брани, к царю глаголати,
e ordenou ao mensageiro, dizendo: “Quando tiverdes terminado de contar ao rei todas as coisas relativas à guerra,
20 и будет аще разгневается царь и речет ти: почто приближистеся ко граду на брань? Не ведасте ли, яко стреляти будут с стены?
será que, se a ira do rei se levantar, e ele vos perguntar: 'Por que vos aproximastes tanto da cidade para lutar? Você não sabia que eles iriam atirar do muro?
21 Кто уби Авимелеха сына Иеровааля сына Нирова? Не жена ли верже нань уломком жернова с стены, (и урази его, ) и умре в Фамасе? Почто приступасте к стене? И речеши: и раб твой Уриа Хеттеанин (убиен бысть, и) умре.
Quem atingiu Abimelech, o filho de Jerubbesheth? Não foi uma mulher que atirou uma pedra de moinho superior sobre ele do muro, de modo que ele morreu em Thebez? Por que se aproximou tanto do muro'', então você dirá: 'Seu servo Uriah, o hitita, também está morto'”.
22 И иде посол Иоавль к царю во Иерусалим, и прииде, и возвести Давиду вся, елика глагола ему Иоав, вся глаголы брани. И разгневася Давид на Иоава и рече к послу: почто приближистеся ко граду битися? Не ведасте ли, яко язвени будете со стены? Кто уби Авимелеха сына Иеровааля? Не жена ли верже нань уломок жернова со стены, и умре в Фамасе? Почто приближистеся к стене?
Então o mensageiro foi, e veio e mostrou a David tudo o que Joab o havia mandado buscar.
23 И рече посол к Давиду: яко укрепишася на ны мужие и изыдоша на ны на село, и гонихом я до врат града:
O mensageiro disse a David: “Os homens prevaleceram contra nós, e vieram até nós no campo; e nós estávamos neles até a entrada do portão”.
24 и стреляша стрелцы со стены на рабы твоя, и умроша от отрок царских, и раб твой Уриа Хеттеанин умре.
Os atiradores atiraram em seus servos de fora do muro; e alguns dos servos do rei estão mortos, e seu servo Uriah, o hitita, também está morto”.
25 И рече Давид к послу: сице да речеши ко Иоаву: да не будет зло пред очима твоима слово сие, яко овогда убо сице, овогда же инако поядает мечь: укрепи брань твою на град, и раскопай и: и укрепи его.
Então David disse ao mensageiro: “Diga a Joab: 'Não deixe isto desagradar-lhe, pois a espada devora tanto uma como a outra'. Faça sua batalha mais forte contra a cidade, e derrube-a”. Encoraje-o”.
26 И услыша жена Уриина, яко умре Уриа муж ея, и рыдаше по мужи своем.
Quando a esposa de Uriah soube que Uriah seu marido estava morto, ela chorou pelo marido.
27 И прейде плачь, и посла Давид, и введе ю в дом свой, и бысть ему жена, и роди ему сына. И зол явися глагол, егоже сотвори Давид, пред очима Господнима.
Quando o luto passou, David a enviou e a levou para sua casa, e ela se tornou sua esposa e lhe deu à luz um filho. Mas o que David havia feito desagradou a Yahweh.
