Вторая книга Паралипоменон 5
1 И внесе Соломон святая Давида отца своего, сребро и злато и вся сосуды, и даде в сокровище дому Господня.
Και συνετελέσθη άπαν το έργον το οποίον έκαμεν ο Σολομών διά τον οίκον του Κυρίου· και εισέφερεν ο Σολομών τα αφιερώματα Δαβίδ του πατρός αυτού· και το αργύριον και το χρυσίον και πάντα τα σκεύη έθεσεν εν τοις θησαυροίς του οίκου του Θεού.
2 Тогда собра Соломон вся старейшины Израилевы и вся началники колен, вожды отечеств сынов Израилевых во Иерусалим, да вознесут кивот завета Господня от града Давидова, иже есть Сион.
Τότε συνήθροισεν ο Σολομών εις Ιερουσαλήμ τους πρεσβυτέρους του Ισραήλ και πάντας τους αρχηγούς των φυλών, τους οικογενάρχας των υιών Ισραήλ, διά να αναβιβάσωσι την κιβωτόν της διαθήκης. του Κυρίου εκ της πόλεως Δαβίδ, ήτις είναι η Σιών.
3 И собрашася ко царю вси мужие Израилевы в праздник, сей есть месяц седмый.
Και συνηθροίσθησαν πάντες οι άνδρες Ισραήλ προς τον βασιλέα εν τη εορτή του εβδόμου μηνός.
4 И приидоша вси старейшины Израилевы, и взяша вси левити кивот
Και ήλθον πάντες οι πρεσβύτεροι του Ισραήλ· και εσήκωσαν οι Λευΐται την κιβωτόν.
5 и внесоша его и скинию свидения и вся сосуды святыя, иже в скинии, и внесоша его священницы и левити.
Και ανεβίβασαν την κιβωτόν και την σκηνήν του μαρτυρίου και πάντα τα σκεύη τα άγια τα εν τη σκηνή· οι ιερείς και οι Λευΐται ανεβίβασαν αυτά.
6 Царь же Соломон и весь сонм сынов Израилевых, и боящиися и собрании пред кивотом, жряху телцы и овцы безчисленны и несочисляемы от множества.
Και ο βασιλεύς Σολομών και πάσα η συναγωγή του Ισραήλ, οι συναχθέντες προς αυτόν, ήσαν έμπροσθεν της κιβωτού, θυσιάζοντες πρόβατα και βόας, όσα δεν ήτο δυνατόν να λογαριασθώσιν ουδέ να αριθμηθώσι διά το πλήθος.
7 И внесоша священницы кивот завета Господня на место его, еже есть молитвенник храма, во Святая Святых, под криле херувимов.
Και εισήγαγον οι ιερείς την κιβωτόν της διαθήκης του Κυρίου εις τον τόπον αυτής, εις το χρηστήριον του οίκου, εις τα άγια των αγίων, υποκάτω των πτερύγων των χερουβείμ·
8 И бяху херувими распростерше крила своя над местом кивота, и покрываху херувими над кивотом и над носилами его свыше.
διότι τα χερουβείμ είχον εξηπλωμένας τας πτέρυγας επί τον τόπον της κιβωτού, και τα χερουβείμ εκάλυπτον την κιβωτόν και τους μοχλούς αυτής άνωθεν·
9 И длиннее бяху носила, и видяхуся главы носил от святых в лице молитвенника, и не видяхуся вне, и быша тамо даже до настоящаго дне.
και εξείχον οι μοχλοί, και εφαίνοντο τα άκρα των μοχλών έξω της κιβωτού έμπροσθεν του χρηστηρίου· έξωθεν όμως δεν εφαίνοντο. Και είναι εκεί έως της σήμερον.
10 Ничтоже бе в кивоте, токмо две скрижали, ихже положи Моисей в Хориве, егда закон даде Господь сыном Израилевым, исходящым им из земли Египетския.
Δεν ήτο εν τη κιβωτώ ειμή αι δύο πλάκες, τας οποίας έθεσεν ο Μωϋσής εκεί εν Χωρήβ, όπου ο Κύριος έκαμε διαθήκην προς τους υιούς Ισραήλ, ότε εξήλθον εξ Αιγύπτου.
11 И бысть исходящым священником от святых, вси бо священницы, иже ту обретошася, освящени быша и не бяху расположени в дневную чреду,
Και ως εξήλθον οι ιερείς εκ του αγιαστηρίου, διότι πάντες οι ιερείς οι ευρεθέντες ηγιάσθησαν, χωρίς να ήναι διατεταγμένοι κατά διαιρέσεις·
12 левити же и певцы вси с сынми Асафовыми, со Еманом, Идифумом, и с сынми их и с братиями их, облечени в ризы льняны, в кимвалех и псалтири и гуслех (возглашаху) стояще пред олтарем, и с ними жерцев сто двадесять трубяще трубами:
και οι Λευΐται οι ψαλτωδοί, πάντες οι του Ασάφ, του Αιμάν, του Ιεδουθούν, και οι υιοί αυτών και οι αδελφοί αυτών, ενδεδυμένοι βύσσον, εν κυμβάλοις και ψαλτηρίοις και κιθάραις, ίσταντο κατά ανατολάς του θυσιαστηρίου, και μετ' αυτών εκατόν είκοσι ιερείς σαλπίζοντες διά σαλπίγγων·
13 и бысть един глас в трублении и в псалмопении и в возглашении гласом единым еже хвалити и исповедатися Господеви. И егда воздвигоша глас в трубах и кимвалех и органех песней, и глаголаху: исповедайтеся Господеви, яко благ, яко в век милость Его: и дом исполнися облака славы Господни,
τότε, ως ήχησαν οι σαλπιγκταί και οι ψαλτωδοί ομού μιά φωνή, υμνούντες και δοξολογούντες τον Κύριον, και καθώς ύψωσαν την φωνήν διά σαλπίγγων και κυμβάλων και οργάνων μουσικών, και ύμνουν τον Κύριον, λέγοντες, Ότι είναι αγαθός, ότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού, τότε ο οίκος ενεπλήσθη νεφέλης, ο οίκος του Κυρίου,
14 и не могоша священницы стати служити от лица облака, наполни бо слава Господня дом Божий.
και δεν ηδύναντο οι ιερείς να σταθώσι διά να λειτουργήσωσιν, εξ αιτίας της νεφέλης· διότι η δόξα του Κυρίου ενέπλησε τον οίκον του Θεού.
