Вторая книга Паралипоменон 21
1 И успе Иосафат со отцы своими, и погребен бысть с ними во граде Давидове. И воцарися Иорам сын его вместо его.
Йәһошафат ата-бовилири арисида ухлиди вә «Давут шәһири»дә дәпнә қилинди; оғли Йәһорам униң орниға падиша болди.
2 И братия его сынове Иосафатовы шесть: Азариа и Иеил, и Захариа и Азариа, и Михаил и Сафатиа: вси сии сынове Иосафата царя Иудина.
[Йәһорамниң] бир нәччә иниси, йәни Йәһошафатниң Азария, Йәһийәл, Зәкәрия, Азарияһу, Микаил вә Шәфатия дегән оғуллири бар еди; уларниң һәммиси Исраил падишаси Йәһошафатниң оғуллири еди.
3 И даде им отец их многи дары: сребро и злато, и оружие со грады крепкими во Иудеи, царство же даде Иораму, понеже сей бе первенец.
Уларниң атиси уларға нурғун алтун, күмүч вә қиммәтлик буюмларни, шундақла Йәһуда зиминидики бир қанчә қорғанлиқ шәһәрни соға қилди; пәқәт падишалиқни болса, Йәһорам чоң оғли болғачқа, униңға бәрди.
4 И воста Иорам на царство свое, и укрепися, и изби всю братию свою мечем и некиих от началник Израилевых.
Йәһорам атисиниң падишалиқ тәхтигә чиқип һоқуқини мустәһкәмлиди. Андин у барлиқ инилирини, шундақла Йәһудадики бир қанчә әмәлдарларни қиличлап қәтл қилди.
5 Тридесяти и дву лет бе Иорам, егда нача царствовати, и осмь лет царствова во Иерусалиме,
Йәһорам тәхткә олтарғинида оттуз икки яшта еди; у Йерусалимда сәккиз жил сәлтәнәт қилди.
6 и хождаше по путем царей Израилевых, якоже содела дом Ахаавль: дщи бо Ахаавля бысть жена его: и сотвори злое пред Господем.
У Аһаб җәмәтидикиләргә охшаш, Исраилниң падишалири маңған йолда маңди, чүнки у Аһабниң қизини әмригә алған еди; у Пәрвәрдигарниң нәзиридә рәзил болғанни қилди.
7 И не хоте Господь искоренити дому Давидова ради завета, егоже завеща с Давидом, и якоже рече ему, дати ему светилник и сыном его во вся дни.
Бирақ Пәрвәрдигар Давут билән түзгән әһдиси сәвәплик, Давутқа вә униң әвлатлириға мәңгү өчмәйдиған бир чирақ қалдурай дәп, вәдә қилғини бойичә Давутниң җәмәтини йоқ қилип ташлашни халимиди.
8 Во днех онех отступи Едом от Иуды и постави себе царя.
[Йәһорамниң] сәлтәнитидики күнләрдә Едомлар Йәһудадин айрилип чиқип, өз алдиға өзлиригә һөкүмранлиқ қилидиған бир падиша тиклиди.
9 И пойде Иорам с началники своими, и вся конница с ним: и бысть, и воста нощию, и порази Едома, иже обыде окрест его, и началники колесниц: и побегоша людие в селения своя.
Йәһорам, сәрдарлири вә барлиқ җәң һарвулири [Иордан дәриясидин] өтүп, кечидә қозғилип чиқип, өзлирини қоршивалған Едомийларға вә җәң һарвуси сәрдарлириға һуҗум қилип ғалип кәлди.
10 И отступи от Иуды Едом даже до сего дне тогожде времене и Ловна отступи из под руки его, зане остави Господа Бога отец своих:
Һалбуки, Едомийлар шуниңдин етиварән Йәһудаға қарши чиқип, таки бүгүнгә қәдәр Йәһуданиң һөкүмранлиғидин айрилип турди. Йәһорам ата-бовилириниң Худаси Пәрвәрдигарни ташлиғини үчүн Либнаһлиқларму шу чағда униңға қарши чиқип униң қолидин айрилип чиқти.
11 ибо той сотвори высокая бо градех Иудиных, и блудити сотвори обитающих во Иерусалиме и прельсти Иуду.
Униң үстигә, Йәһорам йәнә Йәһуданиң тағлирида «жуқури җайлар»ни яситип, Йерусалимда туруватқанларни бузуқчилиққа путлаштурди, Йәһудаларниму шундақ аздурди.
12 И прииде к нему писание от Илии пророка, глаголя: сия рече Господь Бог Давида отца твоего: понеже не ходил еси по пути Иосафата отца твоего и в путех Асы царя Иудина,
Шу вақитларда Илияс пәйғәмбәр тәрипидин йезилған бир мәктуп Йәһорамға тәгди, униңда мундақ дейилди: «Сениң боваң Давутниң Худаси Пәрвәрдигар мундақ дәйду: «Сән атаң Йәһошафатниң йоллирида маңмай, шуниңдәк Йәһуда падишаси Асаниңму йоллирини тутмай,
13 и ходил еси в путех царей Израилевых, и блудити сотворил еси Иуду и обитающих во Иерусалиме, якоже соблуди дом Ахаавль, и братию твою, сыны отца твоего, лучшх тебе избил еси,
бәлки Исраил падишалириниң йоллирида меңип, Йәһудаларни вә Йерусалимда туруватқанларни худди Аһаб җәмәтидикиләр бузуқчилиқлар қилғандәк бузуқчилиқларға путлаштурғанлиғиң үчүн, шундақла атаңниң җәмәтидикиләрни, йәни өзүңдин яхши болған инилириңни қәтл қилғиниң үчүн,
14 се, Господь поразит тя язвою великою с людьми твоими и с сынми твоими и с женами твоими и со всем имением твоим:
Пәрвәрдигар сениң хәлқиңни, хотун бала-җақилириңни вә барлиқ мал-мүлкүңгә аламәт зор зәрб билән уриду.
15 ты же будеши в язве лютей, в болезни чрева, дондеже изыдут внутренняя твоя с язвою от дний во дни.
У сениму еғир вабалар билән уруп, үчәй-бағриңни еғир кесәлгә муптила қилидуки, кесилиң күндин күнгә еғирлишип, үчәйлириң еқип чиқиду»» дейилгән еди.
16 И воздвиже Господь на Иорама иноплеменники и Аравов и сопределныя Ефиопы:
Кейинки вақитларда Пәрвәрдигар Филистийләрниң вә Ефиопийләрниң йенидики Әрәбләрниң роһини Йәһорамға қарши қозғатти.
17 и взыдоша на Иуду, и преодолеша, и плениша вся сокровища, яже обретоша в дому цареве, и сынов его и дщери его и жены его, и не остася ему сын, токмо Охозиа менший сынов его.
Шуниң билән улар Йәһуда зиминиға зәрб қилип бесип өтти вә падиша ордисидики барлиқ мал-мүлүкни булаң-талаң қилип, оғуллири билән хотунлирини тутқун қилип елип кәтти; улар кәнҗи оғли Йәһоаһаздин бөләк оғуллиридин бириниму қалдурмиди.
18 И по сих всех порази его Господь чрева болезнию неизцельною.
Бу вақиәдин кейин Пәрвәрдигар Йәһорамни уруп, үчәйлирини сақаймас еғир кесәлгә гириптар қилди.
19 И бысть от дний во дни, и егда прииде время дний два дни, и изыде чрево его с болезнию, и умре в разслаблении лютем. И не сотвориша ему людие по обычаю погребения, якоже погребение отцем его.
Вә шундақ болдики, униң кесили күндин-күнгә еғирлишип, икки жил вақит өтүшкә аз қалғанда, кесәллик түпәйлидин үчәйлири тешилип чүшти, у толиму азаплинип өлди; униң хәлқи ата-бовилирини иззәтләп уларға хушбуй яққандәк, униңға һеч қандақ хушбуй йеқип олтармиди.
20 Тридесяти двою лет бяше, егда царствовати нача, и осмь лет царствова во Иерусалиме: ходи же не хвально, и погребоша его во граде Давидове, обаче не во гробех царских.
Йәһорам тәхткә чиққан чеғида оттуз икки яшта еди; у Йерусалимда сәккиз жил сәлтәнәт қилди вә у дуниядин кәткәндә һеч ким униңға қайғу-һәсрәт чәкмиди. Халайиқ уни «Давут шәһири»гә дәпнә қилди, лекин падишалар қәбирстанлиғиға дәпнә қилмиди.
