Первая книга Царств 7

1 И приидоша мужие Кариафиаримстии и взяша кивот завета Господня, и внесоша его в дом Аминадавль иже на холме: и Елеазара сына его освятиша сохраняти кивот завета Господня.

۱ خداوند را آوردند، و آن را به خانه ابیناداب در جبعه داخل کرده، پسرش العازار راتقدیس نمودند تا تابوت خداوند را نگاهبانی کند.

2 И бысть от негоже дне бе кивот в Кариафиариме, умножишася дние, и быти двадесять лет: и воззре весь дом Израилев вслед Господа.

۲ و از روزی که تابوت در قریه یعاریم ساکن شد، وقت طول کشید تا بیست سال گذشت، و بعداز آن خاندان اسرائیل برای پیروی خداوند جمع شدند.

3 И рече Самуил ко всему дому Израилеву, глаголя: аще всем сердцем вашим вы обращаетеся ко Господу, отимите боги чуждыя от среды вас, и Дубравы, и уготовайте сердца ваша ко Господу, и поработайте Ему единому, и избавит вас от руки иноплеменничи.

۳ و سموئیل تمامی خاندان اسرائیل را خطاب کرده، گفت: «اگر به تمامی دل به سوی خداوندبازگشت نمایید، و خدایان غیر و عشتاروت را ازمیان خود دور کنید، و دلهای خود را برای خداوند حاضر ساخته، او را تنها عبادت نمایید، پس او، شما را از دست فلسطینیان خواهدرهانید.»

4 И отвергоша сынове Израилевы Ваалима и дубравы Астарофа, и поработаша Господу единому.

۴ آنگاه بنی‌اسرائیل بعلیم و عشتاروت رادور کرده، خداوند را تنها عبادت نمودند.

5 И рече Самуил: соберите ко мне всего Израиля в Массифаф, и помолюся о вас ко Господу.

۵ و سموئیل گفت: «تمامی اسرائیل را درمصفه جمع کنید تا درباره شما نزد خداوند دعانمایم.»

6 И собрашася людие в Массифаф, и почерпаху воду и проливаху пред Господем на землю: и постишася в той день, и реша: согрешихом пред Господем. И судяше Самуил сыны Израилевы в Массифафе.

۶ و در مصفه جمع شدند و آب کشیده، آن را به حضور خداوند ریختند، و آن روز راروزه داشته، در آنجا گفتند که بر خداوند گناه کرده‌ایم، و سموئیل بنی‌اسرائیل را در مصفه داوری نمود.

7 И услышаша иноплеменницы, яко собрашася вси сынове Израилевы в Массифаф, и взыдоша воеводы иноплеменничи на Израиля. И слышаша сынове Израилевы и убояшася от лица иноплеменник:

۷ و چون فلسطینیان شنیدند که بنی‌اسرائیل درمصفه جمع شده‌اند، سروران فلسطینیان براسرائیل برآمدند، و بنی‌اسرائیل چون این راشنیدند، از فلسطینیان ترسیدند.

8 и реша сынове Израилевы к Самуилу: не премолчи о нас вопия ко Господу Богу нашему, да избавит ны от руки иноплеменничи. И рече Самуил: не буди мне еже отступити от Господа Бога моего и не вопити о вас с молением.

۸ و بنی‌اسرائیل به سموئیل گفتند: «از تضرع نمودن برای ما نزدیهوه خدای ما ساکت مباش تا ما را از دست فلسطینیان برهاند.»

9 И взя Самуил ягня едино ссущее, и принесе е на всесожжение со всеми людьми Господеви: и возопи Самуил ко Господу о Израили, и послуша его Господь.

۹ و سموئیل بره شیرخواره گرفته، آن را به جهت قربانی سوختنی تمام برای خداوند گذرانید، و سموئیل درباره اسرائیل نزدخداوند تضرع نموده، خداوند او را اجابت نمود.

10 И бяше Самуил возносяй всесожжение, и иноплеменницы приближишася на брань на Израиля: и возгреме Господь гласом велиим в день он на иноплеменники, и смятошася и падоша пред Израилем:

۱۰ و چون سموئیل قربانی سوختنی رامی گذرانید، فلسطینیان برای مقاتله اسرائیل نزدیک آمدند، و در آن روز خداوند به صدای عظیم بر فلسطینیان رعد کرده، ایشان را منهزم ساخت، و از حضور اسرائیل شکست یافتند.

11 и изыдоша мужие Израилевы от Массифафа, и погнаша иноплеменников, и биша их даже до подолия Вефхор.

۱۱ ومردان اسرائیل از مصفه بیرون آمدند و فلسطینیان را تعاقب نموده، ایشان را تا زیر بیت کار شکست دادند.

12 И взя Самуил камень един и постави его между Массифафом и между Ветхим: и нарече имя ему Авенезер, сиречь камень помощи, и рече: до зде поможе нам Господь.

۱۲ و سموئیل سنگی گرفته، آن را میان مصفه وسن برپا داشت و آن را ابن عزر نامیده، گفت: «تابحال خداوند ما را اعانت نموده است.»

13 И смири Господь иноплеменники, и не приложиша ктому ити в пределы Израилевы: и бысть рука Господня на иноплеменников во вся дни Самуиловы.

۱۳ پس فلسطینیان مغلوب شدند، و دیگر به حدوداسرائیل داخل نشدند، و دست خداوند در تمامی روزهای سموئیل بر فلسطینیان سخت بود.

14 И отдашася грады, ихже взяша иноплеменницы от сынов Израилевых, и отдаша их Израилю, от Аккарона даже до Гефа, и пределы Израиля свободишася от руки иноплеменничи: и бе мир между Израилем и между Аморреем.

۱۴ وشهرهایی که فلسطینیان از اسرائیل گرفته بودند، از عقرون تا جت، به اسرائیل پس دادند، و اسرائیل حدود آنها را از دست فلسطینیان رهانیدند، و در میان اسرائیل و اموریان صلح شد.

15 И судяше Самуил Израилю во вся дни живота своего.

۱۵ و سموئیل در تمام روزهای عمر خود براسرائیل داوری می‌نمود.

16 И хождаше от года до года, и окрест Вефиля и Галгалы и Массифафа, и суждаше Израиля во всех священных сих.

۱۶ و هر سال رفته، به بیت ئیل و جلجال و مصفه گردش می‌کردند، و درتمامی این‌جاها بر اسرائیل داوری می‌نمود.

17 Бяше же ему возвращение во Армафем, яко тамо бяше дом его: и судяше тамо Израиля, и созда тамо олтарь Господеви.

۱۷ وبه رامه بر می‌گشت زیرا خانه‌اش در آنجا بود و درآنجا بر اسرائیل داوری می‌نمود، و مذبحی درآنجا برای خداوند بنا کرد.