Первая книга Царств 28
1 И бысть во дни оны, и собрашася иноплеменницы в полки своя изыти братися со Израилтяны. И рече Агхус к Давиду: разумея разумей, яко со мною изыдеши на брань ты и мужие твои.
Or avvenne in quei giorni che i Filistei radunarono i loro eserciti per muover guerra ad Israele. Ed Akis disse a Davide: “Sappi per cosa certa che verrai meco alla guerra, tu e la tua gente”. Davide rispose ad Akis:
2 И рече Давид ко Агхусу: тако ныне уразумееши, яже сотворит раб твой. И рече Агхус к Давиду: темже началника хранителей телу (моему) поставлю тя во вся дни.
“E tu vedrai quello che il tuo servo farà”. E Akis a Davide: “E io t’affiderò per sempre la guardia della mia persona”.
3 И Самуил умре, и рыдаше по нем весь Израиль, и погребоша его во Армафеме во граде его: и Саул изби чревобасники и волхвы земли своея.
Or Samuele era morto; tutto Israele ne avea fatto cordoglio, e l’avean sepolto in Rama, nella sua città. E Saul avea cacciato dal paese gli evocatori di spiriti e gl’indovini.
4 И собрашася иноплеменницы и приидоша и ополчишася в Сонаме: и собра Саул вся мужы Израилевы, и ополчишася в Гелвуе.
I Filistei si radunarono e vennero ad accamparsi a Sunem. Saul parimente radunò tutto Israele, e si accamparono a Ghilboa.
5 И виде Саул полки иноплеменничи, и убояся, и ужасеся сердце его зело.
Quando Saul vide l’accampamento dei Filistei ebbe paura e il cuore gli tremò forte.
6 И вопроси Саул Господа, и не отвеща ему Господь ни во сне, ни во явлениих, ни во пророцех.
E Saul consultò l’Eterno, ma l’Eterno non gli rispose né per via di sogni, né mediante l’Urim, né per mezzo dei profeti.
7 И рече Саул отроком своим: поищите ми жены волшебницы, и пойду к ней, и вопрошу ея. И реша отроцы его к нему: се, жена волшебница во Аендоре.
Allora Saul disse ai suoi servi: “Cercatemi una donna che sappia evocar gli spiriti ed io andrò da lei a consultarla”. I servi gli dissero: “Ecco, a En-Dor v’è una donna che evoca gli spiriti”.
8 И прикрыся Саул и облечеся в ризы ины, и иде сам и два мужа с ним, и прииде нощию к жене и рече ей: поволхвуй ми чревоволшебством, и возведи ми, егоже реку ти.
E Saul si contraffece, si mise altri abiti, e partì accompagnato da due uomini. Giunsero di notte presso la donna, e Saul le disse: “Dimmi l’avvenire, ti prego, evocando uno spirito e fammi salire colui che ti dirò”.
9 И рече ему жена: се, ныне ты сам веси, елика сотвори Саул, како истреби чревобасники и волхвы от земли, и вскую ты ловиши душу мою, еже умертвити ю?
La donna gli rispose: “Ecco, tu sai quel che Saul ha fatto, com’egli ha sterminato dal paese gli evocatori di spiriti e gl’indovini; perché dunque tendi un’insidia alla mia vita per farmi morire?”
10 И клятся ей Саул, глаголя: жив Господь, аще срящет тя неправда о словеси сем.
E Saul le giurò per l’Eterno, dicendo: “Com’è vero che l’Eterno vive, nessuna punizione ti toccherà per questo!”
11 И рече жена Саулу: кого возведу ти? И рече Саул: Самуила возведи ми.
Allora la donna gli disse: “Chi debbo farti salire?” Ed egli: “Fammi salire Samuele”.
12 И виде жена Самуила, и возгласи гласом велиим, и рече жена к Саулу: почто мя прельстил еси? И ты еси Саул.
E quando la donna vide Samuele levò un gran grido e disse a Saul: “Perché m’hai ingannata? Tu sei Saul!”
13 И рече ей царь: не бойся, рцы кого видела еси? И рече ему жена: боги видех восходящыя от земли.
Il re le disse: “Non temere; ma che vedi?” E la donna a Saul: “Vedo un essere sovrumano che esce di sotto terra”.
14 И рече ей: что познала еси? И рече ему (жена): (видех) мужа стара восходяща от земли, и сей оболчен одеянием долгим. И уразуме Саул, яко сей Самуил (есть), и преклони лице свое на землю и поклонися ему.
Ed egli a lei: “Che forma ha?” Ella rispose: “E’ un vecchio che sale, ed è avvolto in un mantello”. Allora Saul comprese ch’era Samuele, si chinò con la faccia a terra e gli si prostro dinanzi.
15 И рече ему Самуил: почто понудил еси мя взыти ми? И рече Саул: скорблю зело, яко иноплеменницы воюют на мя, и Бог отступи от мене, и не услыша мене ктому ни в руках пророческих, ни во снех, ни во явлениих: и ныне призвах тя, да скажеши ми, что сотворю.
E Samuele disse a Saul: “Perché mi hai tu disturbato, facendomi salire?” Saul rispose: “Io sono in grande angustia, poiché i Filistei mi fanno guerra, e Dio si è ritirato da me e non mi risponde più né mediante i profeti né per via di sogni; perciò t’ho chiamato perché tu mi faccia sapere quel che ho da fare”.
16 И рече Самуил: почто вопрошаеши мя, а Господь отступи от тебе и бысть со ближним твоим?
Samuele disse: “Perché consulti me, mentre l’Eterno si è ritirato da te e t’è divenuto avversario?
17 И сотвори Господь тебе, якоже глагола Господь рукою моею, и исторгнет Господь царство твое из руку твоею и вдаст е ближнему твоему Давиду,
L’Eterno ha agito come aveva annunziato per mio mezzo; l’Eterno ti strappa di mano il regno e lo dà al tuo prossimo, a Davide,
18 понеже не послушал еси гласа Господня и не исполнил еси гнева ярости Его на Амалике, глагола ради того сотвори тебе Господь в день сей:
perché non hai ubbidito alla voce dell’Eterno e non hai lasciato corso all’ardore della sua ira contro ad Amalek; perciò l’Eterno ti tratta così quest’oggi.
19 и предаст Господь Израиля с тобою в руки иноплеменничи, и заутра ты и сынове твои падут с тобою, и полк Израилев предаст Господь в руки иноплеменничи.
E l’Eterno darà anche Israele con te nelle mani dei Filistei, e domani tu e i tuoi figliuoli sarete meco; l’Eterno darà pure il campo d’Israele nelle mani dei Filistei”.
20 И потщася Саул, и паде стоящь на землю, и убояся зело от словес Самуиловых, и не бысть ктому крепости в нем: яко не яде хлеба во весь день той и во всю нощь ту.
Allora Saul cadde subitamente lungo disteso per terra, perché spaventato dalle parole di Samuele; ed era inoltre senza forza, giacché non avea preso cibo tutto quel giorno e tutta quella notte.
21 И вниде жена к Саулу, и виде его, яко смятеся зело, и рече к нему: се, ныне послуша раба твоя гласа твоего, и положих душу мою в руце мои, и послушах словес, яже ми глаголал еси:
La donna s’avvicinò a Saul; e vedutolo tutto atterrito, gli disse: “Ecco, la tua serva ha ubbidito alla tua voce; io ho messo a repentaglio la mia vita per ubbidire alle parole che m’hai dette.
22 и ныне послушай гласа рабы твоея, и положу пред тобою укрух хлеба, и яждь, и будет в тебе крепость, яко идеши в путь.
Or dunque, anche tu porgi ascolto alla voce della tua serva, e lascia ch’io ti metta davanti un boccon di pane; e mangia per prender forza da rimetterti in viaggio”.
23 И не хотяше ясти: и понудиша его отроцы его и жена, и послуша гласа их, и воста от земли, и седе на седалищи.
Ma egli rifiutò e disse: “Non mangerò”. I suoi servi, però, unitamente alla donna gli fecero violenza, ed egli s’arrese alle loro istanze; s’alzò da terra e si pose a sedere sul letto.
24 Жене же бяше юница питомая в дому: и потщася, и закла ю: и взя муку и смеси, и испече опресноки,
Or la donna aveva in casa un vitello ingrassato, che ella s’affrettò ad ammazzare; poi prese della farina, la impastò e ne fece dei pani senza lievito;
25 и принесе пред Саула и пред отроки его: и ядоша, и восташа и отидоша в нощь ону.
mise quei cibi davanti a Saul e ai suoi servi, e quelli mangiarono, poi si levarono e ripartirono quella stessa notte.
