< Первая книга Царств 24 >

1 И бысть егда возвратися Саул вспять от иноплеменник, и возвестиша ему, глаголюще: се, Давид в пустыни Енгадстей.
Solo da Filisidini dunuma gegenanu buhagi. Ilia da Soloma Da: ibidi da wadela: i hafoga: i soge Enegedi gadenene esala: ba: ya ema olelei.
2 И взя Саул с собою три тысящы мужей избранных от всего Израиля и иде искати Давида и мужей его прямо лицу саддеем:
Solo da Isala: ili dadi gagui dunu baligili noga: idafa 3,000 agoane oule asili, soge ea dio amo Sigua Goudi Gele amoga gusudili, Da: ibidi amola e dunu hogolalu.
3 и прииде до стад пасомых на пути, и бе тамо вертеп: и Саул вниде испразднитися, Давид же и мужие его во внутренних вертепа седяху.
E da logoga sibi gagoi gadenene magufu gelaba amoga misini, iga gimusa: asili, amo ganodini golili sa: i. Amo magufu gelaba ganodini, Da: ibidi amola ea dunu da guma: dafa wamoaligi dialu.
4 И реша мужие Давидовы к нему: се, день сей, о немже рече Господь тебе предати врага твоего в руце твои, и сотвориши ему якоже угодно пред очима твоима. И воста Давид, и отреза воскрилие одежды Саули отай.
Da: ibidi ea dunu da ema amane sia: i, “Dia logo da doasi diala. Hina Gode da dia ha lai dunu dia lobo da: iya ima: ne sia: i, amo wali di da dia hanaiga ema hamomu logo doasi dagoi.” Da: ibidi da gebe gogoli asili, Solo ea abula fe hedofalai. Solo da ema amane hamobe hi hame dawa: i.
5 И бысть по сих, и вострепета Давиду сердце его, яко отреза воскрилие одежды Саули:
Be amalu Da: ibidi ea asigi dawa: su ganodini se nabi.
6 и рече Давид к мужем своим: никакоже ми от Господа, аще сотворю глагол сей господину моему христу Господню, еже нанести руку мою нань, яко христос Господень есть сей.
E da ea dunu ilima amane sia: i, “Na da dunu amo Hina Gode Ea hina bagade hamoma: ne ilegei, ema se imunu da defea hame. Hina Gode da na ema se imunu logo hedofamu da defea. Bai e da Hina Gode Ea ilegei dunuba: le.”
7 И увеща Давид мужы своя словесы и не даде им воставшым убити Саула. И воста Саул, и сниде на путь.
Da: ibidi da amane sia: beba: le, ea dunu da Soloma doagalamusa: dawa: i bu yolesi. Solo da wa: legadole, magufu gelabo yolesili, logoga asi.
8 И изыде Давид вслед его из вертепа: и возопи Давид вслед Саула, глаголя: господине царю. И озреся Саул вслед себе, и преклонися Давид лицем своим до земли, и поклонися ему.
Amalalu, Da: ibidi da ema fa: no bobogele, gadili asili, ema wele sia: i, “Hina bagade noga: idafa!” Solo da beba: i. Da: ibidi da Solo nodoma: ne osoboga begudili,
9 И рече Давид к Саулу: почто слушаеши словес людий глаголющих: се, Давид ищет души твоея?
amane sia: i, “Dia abuliba: le ogogosu dunu amo ilia na da dima se imunusa: logo hogosu, amo ilia sia: be nabasala: ?
10 Се, днесь видеста очи твои, яко предаде тя Господь днесь в руце мои в вертепе, и не восхотех убити тебе, и пощадех тя, и рех: не нанесу руки моея на господа моего, яко помазанник Господень сей есть:
Disu da ba: lala. Wahadafa magufu gelaba ganodini, Hina Gode da hamobeba: le, na da na hanaiga dima hamomu logo doasi dagoi ba: i. Be na da dima asigiba: le, dima se fonobahadi imunusa: hame dawa: i. Bai Hina Gode da di hina bagade hamomusa: ilegei.
11 и се, воскрилие одежды твоея в руце моей, аз отях воскрилие одежды твоея, и не убих тебе: и уразумей, и виждь днесь, яко несть злобы в руце моей, ниже нечестия и презорства, ниже согреших к тебе, а ты ищеши души моея изяти ю:
Na ada! Ba: ma! Na da dia abula fonobahadi damui gagui diala. Na da di fane legemu galu, be na da goe fawane damuni lai. Amo hou ba: beba: le, na da dima hamedafa lelelemu amola dima se hamedafa imunu, di amo noga: le dawa: ma. Na da dima wadela: le hamedafa imunu, di amo noga: le dawa: ma. Na da dima wadela: le hamedafa hamoi. Be di da na fane legemusa: awelala.
12 да судит Господь между мною и тобою, и да защитит мя Господь от тебе: рука же моя не будет на тя,
Hina Gode da ania hou fofada: nanu, nowa da wadela: le hamoi E da sia: mu. Na da dima se hamedafa imunu. Amaiba: le, di da nama se bagade iabeba: le, Hina Gode da dima se dabe imunu da defea.
13 якоже глаголется притча древняя: от беззаконник изыдет преступление: рука же моя не будет на тя:
Di da musa: sia: su amo dawa: , ‘Wadela: i dunu fawane da wadela: le hamosa.’ Amaiba: le, na da dima se hame imunu.
14 и ныне ты, царю Израилев, вслед кого исходиши? Кого ты гониши? Вслед ли пса умерша и вслед блохи единыя?
Isala: ili hina bagade da hamedei liligi fane legemusa: dawa: lala. Na da hamedei, wa: me bogoi amola dede amo agoaiwane gala.
15 Да будет Господь судия и отмститель между мною и тобою, да видит Господь и судит суд мой, и осудит мя от руки твоея.
Hina Gode Hi fawane da fofada: nanu, nowa da moloi amola nowa da giadofai sia: mu. E da amo liligi hogolalu, di amo na mae fane legema: ne, na gaga: ma: mu.”
16 И бысть, егда сконча Давид глаголы сия, глаголя к Саулу, и рече Саул: твой ли глас сей, чадо Давиде? И воздвиже Саул глас свой и восплакася.
Da: ibidi da sia: i dagole, Solo da amane sia: i, “Nagofe! Da: ibidi! Amo da dafawane dila: ?” Amola e da muni dinanu.
17 И рече Саул к Давиду: праведен еси ты паче мене, яко ты воздал ми еси благая, аз же тебе воздах злая:
Amalalu, e da Da: ibidima amane sia: i, “Dafawane! Di da moloi amola na da giadofai. Di da nama noga: le hamosu, be na da dima wadela: le hamoi.
18 и ты возвестил ми еси днесь, яже сотворил ми благая, яко заключи мя Господь в руки твоя днесь, и не убил мя еси:
Wali eso, dia da nama asigi hou olelei dagoi. Bai Hina Gode da na amo dia loboga i dagoi, be di da na hame fane legei.
19 и якоже аще кто обрел бы врага своего в печали, и отпустил бы его в путь благ, и Господь воздаст ему благая, якоже ты сотворил еси днесь:
Dunu da ea ha lai gagusia, e da amo dunu mae hobeale fane legesa. Be di da hame amai. Di da waha nama hamobeba: le, Hina Gode da dima hahawane dogolegele hamomu da defea.
20 и ныне се, аз вем, яко царюя царствовати имаши, и стати имать в руце твоей царство Израилево:
Wali na fada: ne dawa: Di da Isala: ili hina bagade hamomu amola hina bagadewane gebewane esalumu.
21 и ныне кленися ми Господем, яко не искорениши семене моего по мне и не погубиши имене моего от дому отца моего.
Be na dunu da na dio amola na sosogo ilia dio amo gogolesa: besa: le, Hina Gode Ea Dioba: le di da nagaga fi mae fane legema: ne ilegele sia: ma.”
22 И клятся Давид Саулу. И отиде Саул на место свое, Давид же и мужие его взыдоша в мессеру тесную.
Da: ibidi da amaiwane ilegele sia: i. Amalalu, Solo da hi diasuga buhagi. Amola Da: ibidi amola ea dunu da ilia wamoaligisua buhagi.

< Первая книга Царств 24 >