< Третья книга Царств 5 >

1 И посла Хирам царь Тирский отроки своя к Соломону: услыша бо, яко помазаша его на царство вместо Давида отца его, яко любяше Хирам Давида во вся дни.
Турниң падишаси Һирам Сулайманни атисиниң орниға падиша болушқа мәсиһ қилинған дәп аңлап, өз хизмәткарлирини униң қешиға әвәтти; чүнки Һирам Давутни изчил сөйгүчи еди.
2 И посла Соломон к Хираму, глаголя:
Сулайман Һирамға адәм әвитип мундақ учурни йәткүзди: —
3 ты веси отца моего Давида, яко не возможе создати дому имени Господа Бога моего, от лица противных, окруживших его, дондеже даде я Господь под стопы ног его:
«Өзүң билисәнки, атам Давутниң дүшмәнлирини Пәрвәрдигар униң пути астиға қойғичә, у әтрапида һәр тәрәптә җәң қилғанлиғи түпәйлидин Пәрвәрдигар Худасниң намиға бир ибадәтхана ясалмиди.
4 и ныне упокои Господь Бог мой мне окрест, несть наветника, ниже сопротивника лукаваго:
Әнди һазир Пәрвәрдигар Худайим маңа һәммә тәрәптин арам бәрди; һеч бир дүшминим йоқ, һеч бир бала-қаза йоқ.
5 и се, аз глаголю создати дом имени Господа Бога моего, якоже глагола Господь Бог к Давиду отцу моему, глаголя: сын твой, егоже дам вместо тебе на престол твой, той созиждет дом имени Моему:
Мана, Пәрвәрдигарниң атам Давутқа: «Мән сениң орнуңға өз тәхтиңгә олтарғузған оғлуң болса, у мениң намимға бир ибадәтхана ясайду» дәп ейтқинидәк, мән Пәрвәрдигар Худайимниң намиға бир ибадәтхана ясай дәп нийәт қилдим;
6 и ныне заповеждь, да насекут ми древ от Ливана, и се, раби мои с рабы твоими, и мзду трудов твоих дам ти по всему елика речеши, понеже ты веси, яко несть нам ведущаго древа сещи, якоже Сидоняне.
әнди мән үчүн [адәмлириңгә] Ливандин кедир дәрәқлирини кесиңлар, дәп ярлиқ чүшүргин; мениң хизмәткарлирим сениң хизмәткарлириңға һәмдәмдә болиду. Сениң бекиткиниң бойичә хизмәткарлириңға берилидиған иш һәққини саңа төләймән; чүнки өзүңгә аянки, дәрәқ кесиштә аримизда һеч ким Зидондикиләрдәк уста әмәс».
7 И бысть егда услыша Хирам словеса Соломоня, возрадовася зело и рече: благословен Бог днесь, Иже даде Давиду сына разумна над людьми сими многими.
Һирам Сулайманниң сөзини аңлиғанда интайин хошал болуп: — Бүгүн бу улуқ хәлиқ үстигә һөкүм сүрүшкә Давутқа шундақ дана бир оғул бәргән Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтилсун! — деди.
8 И посла Хирам к Соломону, глаголя: слышах о всех, ихже ради послал еси ко мне: аз сотворю все хотение твое о древах кедровых и певговых:
Һирам Сулайманға адәм әвитип: — Сән маңа қойған тәләплириңни аңлап қобул қилдим. Мән сениң кедир яғичи вә арча яғичи тоғрилиқ арзу қилғанлириңниң һәммисини ада қилимән;
9 слуги мои изнесут я от Ливана к морю, и аз положу я в складения на место, идеже возвестиши мне, и довезу я тамо: и ты возмеши, и сотвориши хотение мое, еже дати хлебы дому моему.
Мениң хизмәткарлирим шуларни Ливандин деңизға апириду; мән уларни сал қилип бағлап, деңиз билән сән маңа бекиткән йәргә йәткүзимән, андин шу йәрдә уларни йәшкүзимән. Шуниң билән сән уларни тапшурувелип, елип кетисән. Буниң һесавиға сән тәләплирим бойичә ордидикилирим үчүн йемәк-ичмәк тәминлигәйсән, — деди.
10 И бе Хирам дая Соломону кедры и певги и всю волю его.
Шундақ қилип, Һирам Сулайманға барлиқ тәливи бойичә кедир яғачлири вә арча яғачлирини бәрди.
11 И даде Соломон Хираму двадесять тысящ мер пшеницы, и пищу дому его, и двадесять тысящ мер елеа чистаго: по сему даваше Соломон Хираму на всяко лето.
Сулайман Һирамға ордидикилириниң йемәк-ичмикигә жигирмә миң кор буғдай вә жигирмә бат сап зәйтун мейини әвәтип бәрди. Һәр жили Сулайман Һирамға шундақ берәтти.
12 И Господь даде Соломону премудрость, якоже глагола ему. И бе мир между Хирамом и между Соломоном, и положиша завет между собою.
Пәрвәрдигар Сулайманға вәдә қилғандәк униңға даналиқ бәргән еди. Һирам билән Сулайманниң арисида енақлиқ болуп, иккиси әһдә түзүшти.
13 И взя царь дань от всего Израиля, и бе дань тридесять тысящ мужей.
Сулайман падиша пүтүн Исраилдин һашарға ишләмчиләрни бекитти, уларниң сани оттуз миң еди.
14 И посла я в Ливан, десять тысящ на месяц в премену: месяц быша в Ливане и два месяца в дому своем: и бяше Адонирам над данию.
У буларни нөвәт билән һәр айда он миңдин Ливанға әвәтәтти; шундақ қилип, улар бир ай Ливанда турса, икки ай өйидә турди. Адонирам һашарчиланиң үстидә туратти.
15 И бяше Соломону седмьдесят тысящ носящих бремена и осмьдесят тысящ секущих камение в горе,
Сулайманниң йәтмиш миң һаммили, тағларда ишләйдиған сәксән миң ташчиси бар еди.
16 кроме старейшин приставленых над делами Соломоними, три тысящы и шесть сот приставник делающих дела.
Униңдин башқа Сулайманниң мәнсәпдарлиридин иш үстигә қоюлған үч миң үч йүз иш беши бар еди; улар ишләмчиләрни башқуратти.
17 И заповеда царь, и взяша камение великое, камение честное на основание храма, и камение нетесаное.
Падиша ярлиқ чүшүрүши билән улар ибадәтханиниң улини селишқа ойулған, чоң вә қиммәтлик ташларни кесип кәлтүрди.
18 И истесаша сынове Соломони и сынове Хирамли и каменосечцы Гевалстии: и изготовиша камения и древа в три лета.
Вә Сулайманниң тамчилири билән Һирамниң тамчилири вә Гәбаллиқлар қошулуп ташларни оюп, өйни ясаш үчүн яғач һәм ташларни тәйярлап қойди.

< Третья книга Царств 5 >