Первая книга Паралипоменон 19
1 И бысть по сих, умре Наас царь сынов Аммоних, и воцарися Амам сын его вместо его.
Dopo, morì Nacas re degli Ammoniti; al suo posto divenne re suo figlio.
2 И рече Давид: сотворю милость со Ананом сыном Наасовым, якоже сотвори отец его милость со мною. И посла Давид послы на утешение ему о отце его. И приидоша отроцы Давидовы в землю сынов Аммоних ко Анану, да утешат его.
Davide disse: «Userò benevolenza con Canun figlio di Nacas, perché anche suo padre è stato benevolo con me». Davide mandò messaggeri per consolarlo della morte di suo padre. I ministri di Davide andarono nella regione degli Ammoniti da Canun per consolarlo.
3 И рекоша началницы сынов Аммоних ко Анану: еда прославляя Давид отца твоего пред тобою, посла к тебе утешители? Никако: но да испытают град и соглядают землю, приидоша к тебе отроцы его.
Ma i capi degli Ammoniti dissero a Canun: «Forse Davide intende onorare tuo padre ai tuoi occhi mandandoti consolatori? Questi suoi ministri non sono venuti forse da te per spiare, per informarsi e per esplorare la regione?».
4 И взя Анан рабов Давидовых, и обри их, и отреза от риз их половину даже до чресл, и отпусти их.
Canun allora prese i ministri di Davide, li fece radere, tagliò a metà le loro vesti fino alle natiche e li rimandò.
5 И приидоша возвестити Давиду о мужех: и посла во сретение им, яко быша обезчещени зело. И рече царь: седите во Иерихоне, дондеже возрастут брады вашя, и возвратитеся.
Alcuni vennero a riferire a Davide la sorte di quegli uomini. Poiché costoro si vergognavano moltissimo, il re mandò ad incontrarli con questo messaggio: «Rimanete in Gerico finché non sia cresciuta la vostra barba; allora ritornerete».
6 И видеша сынове Аммони, яко посрамлени быша людие Давидовы, и посла Анан и сынове Аммони тысящу талант сребра, да наймут себе от Сирии Месопотамски, и от Сирии Мааха, и от Сувы колесницы и конники:
Gli Ammoniti, accortisi di essersi inimicati Davide, mandarono, essi e Canun, mille talenti d'argento per assoldare carri e cavalieri nel paese dei due fiumi, in Aram Maaca e in Zoba.
7 и наяша себе тридесять две тысящы колесниц и царя Мааха и людий его: и приидоша и ополчишася прямо Мидаве: и сынове Аммони собрашася от градов своих и приидоша на брань.
Assoldarono trentaduemila carri e il re di Maaca con le sue truppe. Questi vennero e si accamparono di fronte a Màdaba; frattanto gli Ammoniti si erano radunati dalle loro città e si erano mossi per la guerra.
8 И услыша Давид, и посла Иоава и все воинство сильных.
Quando Davide lo venne a sapere, mandò Ioab con tutto il gruppo dei prodi.
9 И изыдоша сынове Аммони и ополчишася на брань при вратех градских: царие же пришедшии ополчишася особно на поли.
Gli Ammoniti uscirono per disporsi a battaglia davanti alla città mentre i re alleati stavano da parte nella campagna.
10 И виде Иоав, яко бысть на него противное лице брани сопреди и созади, и избра от всех юнош Израилевых и устрои их противу Сира,
Ioab si accorse che la battaglia gli si profilava di fronte e alle spalle. Egli scelse i migliori di Israele e li schierò contro gli Aramei.
11 и останок людий даде в руце брату своему Авессе, и ополчишася противу сынов Аммоних.
Affidò il resto dell'esercito ad Abisài suo fratello che lo schierò contro gli Ammoniti.
12 И рече: аще укрепится Сир паче мене, то будеши мне во спасение: аще же сынове Аммони укрепятся паче тебе, то аз спасу тя:
E gli disse: «Se gli Aramei prevarranno su di me, mi verrai in aiuto; se invece gli Ammoniti prevarranno su di te, io ti verrò in aiuto.
13 мужайся, и укрепимся о людех наших и о градех Бога нашего, и Господь, еже благо пред очима его, сотворит.
Coraggio, dimostriamoci forti per il nostro popolo e per le città del nostro Dio; il Signore faccia ciò che gli piacerà».
14 И ополчися Иоав и вси людие, иже с ним, противу Сирян на брань, и побегоша от них.
Ioab con i suoi mosse verso gli Aramei per combatterli, ma essi fuggirono davanti a lui.
15 Сынове же Аммони видеша, яко побегоша Сиряне, и побегоша и они от лица Авессы и от лица Иоава брата его, и внидоша во град: Иоав же возвратися во Иерусалим.
Anche gli Ammoniti, visto che gli Aramei si erano dati alla fuga, fuggirono di fronte ad Abisài fratello di Ioab, rientrando in città. Ioab allora tornò in Gerusalemme.
16 И виде Сир, яко победи его Израиль, и посла послы: и изведоша Сира, иже бе за рекою, Софак же первоначалник тысящником силы Адраазаровы пред ними.
Gli Aramei, visto che erano stati battuti dagli Israeliti, mandarono messaggeri e fecero venire gli Aramei d'Oltrefiume; li comandava Sofach, capo dell'esercito di Hadad-Ezer.
17 И возвещено бысть Давиду, и собра весь Израиль, и прейде Иордан, и прииде на них, и ополчися противу их: и ополчися Давид противу Сира на брань и воева нань.
Quando ciò fu riferito a Davide, egli radunò tutto Israele e attraversò il Giordano. Li raggiunse e si schierò davanti a loro; Davide si dispose per la battaglia contro gli Aramei, che l'attaccarono.
18 И убеже Сир от лица Израилева, и уби Давид от Сира седмь тысящ колесниц и четыредесять тысящ пешцев, и Софака первоначалника силы уби.
Gli Aramei fuggirono di fronte agli Israeliti. Davide uccise, degli Aramei, settemila cavalieri e quarantamila fanti; uccise anche Sofach capo dell'esercito.
19 И видеша раби Адраазаровы, яко падоша от лица Израилева, и прибегоша к Давиду, и служаху ему: и не восхоте Сир помогати сыном Аммоним ктому.
Gli uomini di Hadad-Ezer, visto che erano stati battuti dagli Israeliti, fecero la pace con Davide e si sottomisero a lui. Gli Aramei non vollero più recare aiuto agli Ammoniti.
