< Mako 11 >
1 Vakati vasvika pedo neJerusarema, paBhetifage neBhetaniya, pagomo reMiorivhi, akatuma vaviri vevadzidzi vake,
Aproximando-se [da cidade ]de Jerusalém, eles chegaram às [vilas de ]Betfagé e Betânia, perto do Monte das Oliveiras. Então Jesus mandou dois dos seus discípulos [até Betfagé ]
2 akati kwavari: Fambai muende kumusha wakatarisana nemwi; pakarepo kana muchipinda mauri, muchawana dhongwana rakasungirwa, risina munhu wakamborigara; murisunugure, mugouya naro.
com as seguintes instruções: - Vão [até Betfagé], ali em frente; logo depois de entrarem, vocês vão encontrar um jumento amarrado, que ninguém jamais montou. Soltem o jumentinho e traga para mim.
3 Kana munhu akati kwamuri: Munoitirei izvi? Muti: Ishe anorida. Pakarepo acharitumira pano.
Se alguém perguntar: “Por que vocês estão fazendo isso?” digam o seguinte, “O Senhor precisa dele e vai devolver logo depois, em companhia de alguém”.
4 Vakaenda, vakanowana dhongwana rakasungirwa pamukova kunze, panzira yemumusha; vakarisunungura.
Assim, [os dois discípulos ]foram e lá encontraram um jumentinho, amarrado perto da porta [de uma casa ]ao lado da rua; eles soltaram logo o jumentinho.
5 Vamwe vevakange vamirepo vakati kwavari: Munoitei muchisunungura dhongwana?
Algumas pessoas de lá disseram a eles: - Por que vocês estão desamarrando o jumentinho?
6 Vakavaudza Jesu sezvaakaraira; vakavarega vachienda.
Eles disseram a elas o que Jesus tinha falado. Por isso as pessoas os deixaram [levar o jumentinho].
7 Zvino vakauya nedhongwana kuna Jesu, vakakandira nguvo dzavo pamusoro paro, akagara pamusoro paro.
Eles levaram o jumento a Jesus. Os discípulos jogaram suas capas em cima dele para acomodar Jesus sentado.
8 Nevazhinji vakawarira nguvo dzavo munzira, nevamwe vakatema masanzu kubva pamiti vakawarira munzira.
Muitas pessoas estendiam suas capas no caminho em homenagem a ele. Outros, para o honrar como rei, espalharam pelo chão frondes de palmeiras que tinham cortado nos campos ao lado do [caminho].
9 Zvino avo vakange vachitungamira nevakange vachitevera vakadanidzira, vachiti: Hosana! Wakaropafadzwa anouya muzita raIshe;
As pessoas que iam adiante dele e aquelas que caminhavam atrás dele gritavam, -Bem-vindo!
10 hwakaropafadzwa ushe hwababa vedu Dhavhidhi, hunouya muzita raIshe! Hosana kumusoro-soro!
Deus abençoou você, que representa o Senhor. Que Deus abençoe seu futuro reino, que vai ser como o reino do nosso antepassado o Rei Davi! Louvado seja Deus no céu!
11 Jesu ndokupinda muJerusarema, nemutembere; akati aringa-ringa zvinhu zvese, yava nguva yemadekwani, akabuda, akaenda kuBhetaniya nevanegumi nevaviri.
Ele entrou [em companhia deles ]na [cidade de ]Jerusalém, e entrou no [pátio do ]templo. Após olhar tudo em volta, saiu [da cidade], pois [já era tarde. ]Ele voltou [à vila de ]Betânia com os doze [discípulos e dormiu lá].
12 Uye mangwana vachibuda kubva Bhetaniya, akanzwa nzara.
No dia seguinte, quando Jesus e os discípulos iam saindo da vila de Betânia, Jesus teve fome.
13 Wakati achiona muonde uri kure, une mashizha, akaendako achiti zvimwe angawana chinhu pauri; asi asvika pauri haana kuwana chinhu kunze kwemashizha; nokuti yakange isiri nguva yemaonde.
Vendo à distância uma figueira coberta de folhas, foi até lá para ver se tinha figos. Mas ao chegar perto da figueira, ele encontrou somente folhas, pois ainda não era a época própria para figos maduros.
14 Zvino Jesu akapindura, akati kwauri: Kusava nemunhu anozodyazve zvibereko pauri kusvika kusingaperi. Vadzidzi vake vakazvinzwa. (aiōn )
Respondendo à situação, Jesus disse à figueira: - Ninguém vai comer mais nada de você, [pois já não vai produzir figos.] Os discípulos ouviram o que ele disse. (aiōn )
15 Vakasvika kuJerusarema; Jesu akapinda mutembere, akatanga kudzingira panze avo vaitengesa nevaitenga mutembere; akapidigura matafura evaitsinhanisa mari, nezvigaro zvaivo vaitengesa njiva.
Jesus e os seus discípulos voltaram à [cidade de ]Jerusalém. Jesus entrou [no pátio ]do templo [e lá viu o que várias pessoas estavam fazendo]. Ele expulsou [do templo as pessoas ]que vendiam coisas e aqueles que compravam coisas no templo; derrubou as mesas daqueles que faziam câmbio da moeda [romana pela moeda própria para as funções do templo]. Derrubou também as cadeiras dos vendedores de pombos [para o sacrifício, ]
16 Zvino akasatendera kuti munhu atakure nhumbi achipfuura nemutembere.
e não deixava ninguém atravessar [o pátio ]do Templo carregando coisas.
17 Akadzidzisa, achiti kwavari: Hakuna kunyorwa here kuchinzi: Imba yangu ichanzi imba yekunyengetera nemarudzi ese? Asi imwi makaiita bako remakororo.
Então ele ensinou o povo; especificamente, disse: - [Vocês sabem que ]foi escrito nas Escrituras [por um dos profetas, que Deus disse: ] “Minha casa será chamada de casa onde [pessoas ]de todas as nações podem orar”, mas vocês fizeram dela [algo como ]caverna onde se escondem ladrões”.
18 Zvino vanyori nevapristi vakuru vakazvinzwa, vakatsvaka kuti vangamuparadza sei; nokuti vakange vachimutya, nokuti chaunga chese chakashamisika nedzidziso yake.
Os principais sacerdotes e professores da lei que Deus tinha dado a Moisés ouviram [depois o que ele tinha feito]. Por isso, eles procuravam uma maneira de matá-lo, pois se deram conta de que a multidão andava maravilhada pelo que ele ensinava e [eles tinham medo que as pessoas fossem logo acreditar que Jesus tinha mais autoridade no templo do que eles mesmos. ]
19 Zvino ava madekwani, wakabuda kunze kweguta.
Ao anoitecer, [Jesus e seus discípulos ]saíram da cidade e [foram dormir em Betânia.]
20 Zvino mangwanani-ngwanani vakati vachipfuura, vakaona muonde waoma kubva pamidzi.
Enquanto eles andavam pelo caminho [em direção a Jerusalém] na manhã [seguinte, ]viram que a figueira [que ele tinha amaldiçoado ]estava completamente seca.
21 Petro akarangarira akati kwaari: Rabhi, tarirai muonde wamakatuka waoma.
Pedro se lembrou daquilo que Jesus tinha dito à figueira e exclamou: - Mestre, olhe só! A figueira que você amaldiçoou já secou!
22 Jesu akapindura akati kwavari: Ivai nerutendo kuna Mwari.
Jesus respondeu: - [Vocês não devem se surpreender por causa disto]. Vocês devem ter fé que Deus [vai fazer aquilo que vocês pedirem a ele. ]
23 Nokuti zvirokwazvo ndinoti kwamuri: Ani nani anoti kugomo iri: Simudzwa, ukandwe mugungwa, uye asiri asina chokwadi mumoyo make, asi achitenda kuti zvinhu zvaanoreva zvichaitika, zvichaitika kwaari chero zvaanoreva.
Digo realmente que se alguém disser a este monte, “Levante-se e jogue-se no lago!”, não duvidando [que aquilo que ele pede vai acontecer ]– quer dizer, se acreditar firmemente que aquilo que ele pede vai acontecer, [Deus vai fazer ]isso para ele.
24 Naizvozvo ndinoti kwamuri: Zvinhu zvese chero zvamunokumbira muchinyengetera, tendai kuti muchagamuchira, uye zvichava zvenyu.
Portanto, digo a vocês que sempre que pedirem alguma coisa em oração, devem crer que vão recebê-lo e assim Deus vai fazer isso para vocês.
25 Kana mumire muchinyengetera, kanganwirai kana mune chakanangana neumwe; kuti Baba venyuwo vari kumatenga vakukanganwirei kudarika kwenyu.
E mais, quando estiverem orando, se tiverem queixa de alguém por algum prejuízo ou ofensa, perdoem essa pessoa, para que seu Pai no céu possa perdoar os pecados de vocês.
26 Asi kana imwi musingakanganwiri, Baba venyu vari kumatenga havakanganwiriwo kudarika kwenyu.
27 Vakasvikazve kuJerusarema; zvino wakati achifamba mutembere, vapristi vakuru nevanyori nevakuru vakauya kwaari,
Jesus [e os seus discípulos ]chegaram novamente à [cidade de ]Jerusalém. Enquanto Jesus andava [no pátio ]do templo, alguns dos principais sacerdotes, professores da lei que Deus tinha dado a Moisés e anciãos vieram a ele, dizendo,
28 zvino vakati kwaari: Unoita zvinhu izvozvi nesimba ripi; ndiani wakakupa simba iri, kuti unoita zvinhu izvi?
–Como foi que você ganhou a autoridade para fazer as coisas que fez ontem neste lugar? Quem autorizou você a atuar assim?
29 Jesu akapindura akati kwavari: Iniwo ndichakubvunzai mubvunzo umwe, mundipindure, neni ndichakuudzai kuti ndinoita zvinhu izvozvi nesimba ripi.
Jesus disse a eles: - Vou perguntar algo a vocês e, se me responderem, vou lhes dizer quem foi que me autorizou a fazer estas coisas.
30 Rubhabhatidzo rwaJohwani rwakabva kudenga, kana kuvanhu? Ndipindurei.
Foi Deus ou foi o povo que deu autoridade a João para batizar as pessoas? Respondam.
31 Vakaonesana, vachiti: Kana tikati: Kudenga, achati: Makagoregerei kumutenda?
Eles conversaram entre si, e concluíram: - Se dissermos que foi Deus que o autorizou, ele vai dizer, “Vocês deviam ter acreditado aquilo que João disse”.
32 Asi kana tikati: Kuvanhu; vakange vachitya vanhu; nokuti vese vakange vachiverenga Johwani kuti muporofita zvirokwazvo.
Por outro lado, se dissermos que foi o povo que deu autoridade a João, as pessoas vão se zangar conosco”. [Eles disseram isso porque ]tinham medo do povo e daquilo que o povo [poderia fazer], pois todos acreditavam que João era realmente um profeta [mandado por Deus].
33 Vakapindura vachiti kuna Jesu: Hatizivi. Jesu akapindura akati kwavari: Ini handingakuudziyiwo kuti ndinoita zvinhu izvi nesimba ripi.
Por isso eles responderam a Jesus: - Não sabemos quem foi que [deu autoridade a João]. E Jesus lhes disse: - [Já que vocês não me responderam, ]não vou dizer a vocês quem foi que me autorizou a fazer estas coisas.