< Mapisarema 94 >

1 Haiwa Jehovha, imi Mwari anotsiva, haiwa Mwari iyemi munotsiva, penyai.
Du hevnens Gud, Herre, du hevnens Gud, åpenbar dig i herlighet!
2 Simukai, imi Mutongi wenyika; tsivai vanozvikudza zvakavafanira.
Reis dig, du jordens dommer, la gjengjeldelse komme over de overmodige!
3 Haiwa Jehovha, vakaipa vachasvika riniko, vachasvika riniko vakaipa vachingofara?
Hvor lenge skal de ugudelige, Herre, hvor lenge skal de ugudelige fryde sig?
4 Vanodurura mashoko okuzvikudza; vose vanoita zvakaipa vazere nokuzvirumbidza.
De utgyder en strøm av ord, de fører frekk tale; alle de som gjør urett, taler store ord.
5 Vanopwanya vanhu venyu, imi Jehovha, vanodzvinyirira nhaka yenyu.
Ditt folk, Herre, knuser de, og din arv plager de.
6 Vanouraya chirikadzi nomweni; vanoponda nherera.
Enken og den fremmede slår de ihjel, og farløse myrder de.
7 Vanoti, “Jehovha haaoni; Mwari waJakobho haana hanya.”
Og de sier: Herren ser ikke, og Jakobs Gud gir ikke akt.
8 Nzwisisai, imi vasina njere pakati pavanhu; imi mapenzi, muchava vakachenjera riniko?
Gi dog akt, I ufornuftige blandt folket, og I dårer, når vil I bli kloke?
9 Ko, iye akasima nzeve, haanganzwi here? Iye akaumba ziso haangaoni here?
Mon han som planter øret, ikke skulde høre? Mon han som skaper øiet, ikke skulde se?
10 Ko, iye anoranga ndudzi haangarangi here? Anodzidzisa vanhu angashayiwa zivo here?
Mon han som refser hedningene, ikke skulde straffe, han som gir menneskene forstand?
11 Jehovha anoziva mirangariro yavanhu; anoziva kuti haina maturo.
Herren kjenner menneskenes tanker, han vet at de er tomhet.
12 Akaropafadzwa munhu anorangwa nemi, iyemi Jehovha, munhu wamunodzidzisa pamurayiro wenyu;
Salig er den mann som du, Herre, refser og gir lærdom av din lov
13 munomuzorodza pamazuva enhamo, kusvikira akaipa achererwa gomba.
for å gi ham ro for onde dager, inntil det blir gravd en grav for den ugudelige.
14 Nokuti Jehovha haangarambi vanhu vake; haangambosiyi nhaka yake.
For Herren skal ikke forkaste sitt folk og ikke forlate sin arv;
15 Kururamisira kuchawanikwa nokuda kwevakarurama, uye vose vakarurama pamwoyo vachakutevera.
for dommen skal vende tilbake til rettferdighet, og alle de opriktige av hjertet skal gi den medhold.
16 Ndianiko achandirwira pane vakaipa? Ndianiko achandibatsira pavaiti vezvakaipa?
Hvem reiser sig for mig imot de onde? Hvem stiller sig frem for mig imot dem som gjør urett?
17 Dai Jehovha asina kundibatsira, ndingadai ndakakurumidza kugara parunyararo rworufu.
Dersom ikke Herren var min hjelp, vilde min sjel snart bo i dødsrikets stillhet.
18 Pandakati, “Rutsoka rwangu rwotedzemuka,” rudo rwenyu, imi Jehovha, rwakanditsigira.
Når jeg sier: Min fot vakler, da holder din miskunnhet mig oppe, Herre!
19 Pandakava nokufunganya kukuru mandiri, kunyaradza kwenyu kwakandivigira mufaro kumweya wangu.
Når mine urolige tanker i mitt hjerte blir mange, da husvaler din trøst min sjel.
20 Ko, chigaro choushe chino uori chingashamwaridzana nemi here, icho chinouyisa kutambudzika muzvirevo zvacho?
Har vel fordervelsens domstol noget samfund med dig, der hvor de skaper urett under skinn av rett?
21 Vanobatana pamwe chete kuti varwise vakarurama, vachipomera mhosva yorufu kuna vasina mhosva.
De slår sig skarevis sammen imot den rettferdiges sjel, og uskyldig blod dømmer de skyldig.
22 Asi Jehovha ndiye ava nhare yangu, uye Mwari wangu ndiye dombo randinotizira.
Da blir Herren mig en borg, og min Gud min tilflukts klippe.
23 Achavatsiva nokuda kwezvivi zvavo, uye achavaparadza nokuda kwezvakaipa zvavo; Jehovha Mwari wedu achavaparadza.
Og han lar deres urett komme tilbake over dem, og for deres ondskaps skyld skal han utrydde dem; ja, Herren vår Gud skal utrydde dem.

< Mapisarema 94 >