Mapisarema 73
1 Pisarema raAsafi. Zvirokwazvo Mwari akanaka kuna Israeri, kuna avo vakachena pamwoyo.
Ein salme av Asaf. Ja, Gud er god mot Israel, mot deim som hev eit reint hjarta.
2 Asi kana ndirini, tsoka dzangu dzakapotsa dzatsvedza; ndakasara paduku kupunzika.
Men eg - mine føter hadde so nær snåva, det skilde lite at mine stig hadde skride ut.
3 Nokuti ndakaitira shanje vanozvikudza, pandakaona kubudirira kwavakaipa.
For eg harmast på dei ovmodige, når eg såg at det gjekk dei gudlause godt.
4 Havatambudziki; miviri yavo ino utano uye vakasimba.
For dei er frie frå verk til dei døyr, og deira kropp er feit.
5 Vakasununguka pamitoro inowanikwa muvanhu; havatambudzwi nezvinotambudza vanhu.
Dei veit ikkje av naud som andre folk, og dei vert ikkje plåga som andre menneskje.
6 Naizvozvo kuzvikudza ndiko ruketani rwemitsipa yavo; vanozvishongedza nechisimba.
Difor er ovmod deira halsprydnad, vald sveiper seg um deim som eit klædeplagg.
7 Mumwoyo yavo makasindimara munobuda chitadzo; mifungo yakaipa yendangariro dzavo haina magumo.
Augo deira glytter ut or feitt, deira hjartans tankar bryt fram.
8 Vanoseka, uye vanotaura noutsinye mukuzvikudza kwavo, vanoti vachadzvinyirira vamwe.
Dei spottar og talar i vondskap um valdsverk, frå høgdi talar dei.
9 Miromo yavo inoti denga nderavo, uye ndimi dzavo dzinotora nyika.
Dei set sin munn til himmelen, og deira tunga fer fram yver jordi.
10 Naizvozvo vanhu vavo vanodzokera kwavari, uye vanonwa mvura yakawanda.
Difor vendar deira folk seg til, og mykje vatn syg dei inn.
11 Vanoti, “Mwari angazviziva sei? Ko, Wokumusoro-soro ane ruzivo here?”
Og dei segjer: «Korleis skulde Gud vita noko? Finst det vel kunnskap hjå den Høgste?»
12 Ndizvo zvakaita vakaipa, havana hanya nguva dzose, vanowedzera pfuma yavo.
Sjå desse er ugudlege, og æveleg trygge veks dei i magt.
13 Zvirokwazvo ndakanatsa mwoyo wangu, asi pasina; ndakashamba maoko angu ndisina mhosva, asi pasina.
Ja, fåfengt hev eg reinsa mitt hjarta og tvege mine hender i uskyld,
14 Zuva rose ndanga ndichitambudzwa; ndinorangwa mangwanani ose.
eg vart like vel plåga heile dagen, og kvar morgon fekk eg tukt.
15 Dai ndakanga ndati, “Ndichataura zvakadai,” ndingadai ndakapandukira vana venyu.
Dersom eg hadde sagt: «Eg vil tala soleis, » då hadde eg vore utru mot ætti av dine born.
16 Pandakaedza kunzwisisa izvi zvose, zvakandiremera kwazvo
Og når eg tenkte etter korleis eg skulda skyna dette, vart det for mødesamt var det for meg
17 kusvikira ndapinda munzvimbo tsvene yaMwari; ipapo ndikazonzwisisa magumo avo.
- til dess eg gjekk inn i Guds heilagdomar og agta på deira ende.
18 Zvirokwazvo makavaisa munzira inotsvedza; makavakanda pasi kuti vaparare.
Ja, på hålka set du deim; du let deim falla radt til grunns.
19 Haiwa, vanoparadzwa kamwe kamwe, vanopedzwa chose nezvinotyisa!
Kor dei vart øydelagde i ein augneblink! Dei gjekk under, fekk ein skræmeleg ende.
20 Sezvakaita kurota panopepuka munhu, saizvozvo pamunomuka, imi Ishe, muchavashora savanhu vanorotomoka.
Som ein vanvyrder ein draum når ein vaknar, soleis vanvyrder du, Herre, deira bilæte når du vert vaken.
21 Mwoyo wangu pawakachema uye mweya wangu ukashungurudzika,
Når mitt hjarta var beiskt, og eg fekk styng i nyro,
22 ndakanga ndava benzi uye ndisingazivi; ndakanga ndava mhuka inotyisa pamberi penyu.
då var eg uvitug og skyna inkje, eit fe var eg imot deg.
23 Kunyange zvakadaro ndinogara nemi nguva dzose; munondibata noruoko rwenyu rworudyi.
Men eg er alltid hjå deg, du hev gripe mi høgre hand.
24 Munondisesedza nezano renyu, uye pashure muchazonditora mondipinza mukubwinya kwenyu.
Du vil leida meg med di råd og sidan tek du meg upp til æra.
25 Ndianiko wandinaye kudenga kana musirimi? Uye nyika haina chandinoshuva kunze kwenyu.
Kven hev eg i himmelen? Og når du er min, hev eg ingen hug til jordi.
26 Nyama yangu nomwoyo wangu zvingapera hazvo, asi Mwari isimba romwoyo wangu nomugove wangu nokusingaperi.
Um mitt kjøt og hjarta vert til inkjes, so er Gud æveleg mitt hjartans berg og min deil.
27 Avo vari kure nemi vachaparara; munoparadza vose vasina kutendeka kwamuri.
For sjå, dei som er langt burte frå deg, skal ganga til grunnar; du tyner alle som i hor gjeng frå deg.
28 Asi kana ndirini, zvakanaka kuva pedyo naMwari. Ndakaita Ishe Jehovha utiziro hwangu; ndichataura zvamabasa enyu ose.
Men for meg er det godt å halda meg nær til Gud, eg set mi lit til Herren, Herren, at eg må fortelja alle dine gjerningar.
