< Mapisarema 25 >
1 Pisarema raDhavhidhi. Jehovha, ndinosimudzira mwoyo wangu kwamuri;
Av David. Herre, til deg lyfter eg mi sjæl.
2 haiwa Mwari wangu, ndinovimba nemi. Musandirega ndichinyadziswa, uye musarega vavengi vangu vachindikunda.
Min Gud, til deg hev eg sett mi lit; lat meg ikkje verta til skammar; lat ikkje mine fiendar gilda seg yver meg!
3 Hapana munhu ane tariro mamuri achanyadziswa, asi vachanyadziswa avo vanonyengera pasina chikonzero.
Ja, ingen av deim som ventar på deg, skal verta til skammar; men dei skal verta til skammar, som utan årsak bryt si tru.
4 Ndiratidzei nzira dzenyu, imi Jehovha, ndidzidzisei nzira dzenyu;
Herre, lat meg kjenna dine vegar, lær meg dine stigar!
5 nditungamirirei muzvokwadi yenyu mugondidzidzisa, nokuti ndimi Mwari Muponesi wangu, uye tariro yangu iri pamuri zuva rose.
Leid meg fram i di sanning og lær meg! for du er Gud, min frelsar, på deg ventar eg all dagen.
6 Rangarirai, imi Jehovha, ngoni dzenyu huru norudo, nokuti zvakabvira kare.
Herre, kom i hug di miskunn og din nåde! for dei er frå æveleg tid.
7 Regai kurangarira zvivi zvouduku hwangu, nenzira dzangu dzandaikumukirai nadzo; ndirangarirei nokuda kworudo rwenyu, nokuti makanaka, imi Jehovha.
Kom ikkje i hug min ungdoms synder og mine misgjerningar; kom meg i hug etter di miskunn for din godhug skuld, Herre!
8 Jehovha akanaka uye akarurama; naizvozvo anodzidzisa vatadzi nzira dzake.
Herren er god og rettvis; difor lærer han syndarar vegen.
9 Anotungamirira vanozvininipisa mune zvakarurama, uye anovadzidzisa nzira yake.
Han leider dei audmjuke i det som rett er, og lærer dei audmjuke sin veg.
10 Nzira dzose dzaJehovha ndedzorudo nokutendeka, kuna avo vanochengeta zvirevo zvesungano yake.
Alle Herrens stigar er nåde og sanning mot deim som held hans pakt og hans vitnemål.
11 Nokuda kwezita renyu, imi Jehovha, kanganwirai chakaipa changu, kunyange chiri chikuru.
For ditt namn skuld, Herre, forlat meg mi skuld, for ho er stor!
12 Ndiani, zvino, munhu anotya Jehovha? Achamudzidzisa nzira yaakasarudzirwa.
Kven er den mann som ottast Herren? Honom lærer han den veg han skal velja.
13 Achararama upenyu hwake mukubudirira, uye zvizvarwa zvake zvichagara nhaka yenyika.
Hans sjæl skal stødt bu i sæla, og hans avkjøme skal erva landet.
14 Jehovha anogara pakati pavanomutya; anozivisa sungano yake kwavari.
Herren hev samlag med deim som ottast honom, og si pakt vil han kunngjera deim.
15 Meso angu anoramba achitarira kuna Jehovha, nokuti ndiye chete anosunungura tsoka dzangu pamusungo.
Mine augo er stendigt vende til Herren, for han dreg mine føter ut or garnet.
16 Dzokerai kwandiri uye mundinzwire nyasha, nokuti ndiri ndoga uye ndinotambudzika.
Vend deg til meg og ver meg nådig! for eg er einsleg og arm.
17 Matambudziko omwoyo wangu awanda; ndisunungurei pakurwadziwa kwangu.
Min hjarteverk hev dei gjort stor; før meg ut or mine trengslor!
18 Tarirai kutambudzika kwangu nenhamo yangu, mugobvisa zvivi zvangu zvose.
Sjå min armodsdom og mi møda, og forlat meg alle mine synder!
19 Tarirai kuwanda kwaita vavengi vangu, uye kuti vanondivenga zvakakura sei!
Sjå mine fiendar, at dei er mange! og dei hatar meg med rettarlaust hat.
20 Rindai upenyu hwangu mugondinunura; ndirege kunyadziswa, nokuti ndinovanda mamuri.
Vara mi sjæl og frels meg! Lat meg ikkje verta til skammar! for eg flyr til deg.
21 Kusanyengera nokururama ngazvindichengete, nokuti tariro yangu iri mamuri.
Lat uskyld og trurøkna verja meg, for eg ventar på deg.
22 Dzikinurai Israeri, imi Mwari, kuti vabve mumatambudziko avo ose!
Å Gud, løys Israel ut or alle sine trengslor!