< Mapisarema 18 >

1 Kumutungamiri wokuimba. Pisarema raDhavhidhi muranda waJehovha. Akaimbira Jehovha mashoko orwiyo urwu paakarwirwa naJehovha kubva mumaoko avavengi vake vose nomuruoko rwaSauro. Akati: Ndinokudai, imi Jehovha, simba rangu.
Til songmeisteren; av Herrens tenar David, som førde fram for Herren ordi i denne songen den dag då Herren hadde frelst honom frå alle hans fiendar og frå Saul. Og han sagde: Herre, eg hev deg hjarteleg kjær, min styrke!
2 Jehovha ndiye dombo rangu, nhare yangu, murwiri wangu; Mwari wangu ndiye dombo rangu, wandinovanda maari. Ndiye nhoo yangu norunyanga rworuponeso rwangu, shongwe yangu.
Herren er min berggrunn og mi festning og min frelsar; min Gud er mitt berg som eg flyr til, min skjold og mitt frelsehorn, mi borg.
3 Ndinodana kuna Jehovha, iye akafanira kurumbidzwa, uye ndinoponeswa kubva kuvavengi vangu.
Eg kallar på Herren som er høglova, og vert frelst frå mine fiendar.
4 Mabote orufu akandipinganidza; mvura zhinji inoparadza yakandifukidza.
Daudsens reip var spente um meg, og bekkjer av vondskap skræmde meg.
5 Mabote eguva akandimonera; misungo yorufu yakanangana neni. (Sheol h7585)
Helheims reip var snørde um meg, daudsens snaror fanga meg. (Sheol h7585)
6 Pakutambudzika kwangu ndakadana kuna Jehovha; ndakadana kuna Mwari wangu kuti ndibatsirwe. Akanzwa inzwi rangu ari mutemberi yake; kuchema kwangu kwakasvika pamberi pake munzeve dzake.
I mi trengsla kalla eg på Herren, og eg ropa til min Gud; han høyrde frå sitt tempel mi røyst, og mitt rop kom for hans andlit, til hans øyro.
7 Nyika yakadedera ikadengenyeka, uye nheyo dzamakomo dzakazunguzika;
Og jordi skok og riste seg, og grunnvollarne i fjelli skalv, og dei skok seg, for han var vreid.
8 Utsi hwakakwira huchibva mumhino dzake; moto unoparadza wakabuda mumuromo make, mazimbe anopisa akabuda mauri achipfuta.
Røyk steig upp or hans nase, og eld frå hans munn åt um seg; gloande kol loga frå honom.
9 Akatsemura matenga akauya pasi; makore erima akanga ari pasi petsoka dzake.
Og han lægde himmelen og steig ned, og det var kolmyrker under hans føter.
10 Akatasva makerubhi akabhururuka; akabhururuka pamapapiro emhepo.
Og han for fram på kerub, og flaug og sveiv på vengjerne åt vinden.
11 Akaita rima chifukidzo chake, denga rake rakamupoteredza, iwo makore matema emvura okudenga.
Og han gjorde myrker til sitt åklæde rundt ikring seg, til sitt tjeld myrke vatn, tjukke skyer.
12 Nokupenya kwaibva pamberi pake, makore akabuda akafamba, nechimvuramabwe nokupenya kwemheni.
Frå glansen for hans andlit for hans skyer fram, hagl og gloande kol.
13 Jehovha akatinhira kudenga; inzwi roWokumusoro-soro rikanzwika.
Og Herren tora i himmelen, den Høgste let si røyst ljoda: hagl og gloande kol.
14 Akapfura miseve yake akaparadzira vavengi vake, kupenya kukuru kwemheni kukavavhundutsa.
Og han sende ut sine piler og spreidde deim ikring, og eldingar i mengd og fortulla deim.
15 Mipata yegungwa yakaiswa pachena, uye nheyo dzenyika dzakaiswa pachena pakutuka kwenyu, imi Jehovha, nokufema kwemhino dzenyu.
Då kom djupålarne i vatnom til synes, og grunnvollarne i jordi vart berrsynte ved ditt trugsmål, Herre, ved andepusten frå din nase.
16 Akadzika pasi achibva kumusoro akanditora; akandibudisa pamvura zhinji yakadzika.
Han rette ut handi frå det høge, han greip meg; han drog meg upp or store vatn.
17 Akandinunura kubva kuvavengi vangu vane simba, kubva kuvadzivisi vangu, vakanga vakasimba zvikuru kwandiri.
Han frelste meg frå min megtige fiende og frå mine hatarar, for dei var meg for sterke.
18 Vakandinanga pazuva renjodzi yangu, asi Jehovha akanga ari mutsigiri wangu.
Dei for imot meg på min motgangs dag; men Herren vart min studnad.
19 Akandibudisa akandiisa panzvimbo yakafarikana; akandinunura nokuti akanga achindifarira.
Han førde meg ut i vidt rom; han frelste meg, for han hadde hugnad i meg.
20 Jehovha akandiitira zvakafanira kururama kwangu; nokuchena kwamaoko angu.
Herren gjorde med meg etter mi rettferd, han lønte meg etter reinleiken i mine hender.
21 Nokuti ndakachengeta nzira dzaJehovha; handina kuita zvakaipa nokubva pana Mwari wangu.
For eg tok vare på Herrens vegar og fall ikkje i vondskap frå min Gud.
22 Mirayiro yake yose iri pamberi pangu; handina kutsauka pazvirevo zvake.
For alle hans lover hadde eg for auga, hans bodord støytte eg ikkje frå meg.
23 Ndakanga ndisina chandingapomerwa pamberi pake, uye ndakazvichengeta kuti ndigare kure nechivi.
Og eg var ulastande for honom og tok meg i vare for mi synd.
24 Jehovha akandipa mubayiro zvakaringana nokururama kwangu, zvakaringana nokuchena kwamaoko angu pamberi pake.
Og Herren lønte meg etter mi rettferd, etter reinleiken i mine hender for hans augo.
25 Kuna vakatendeka munoratidza kutendeka kwenyu, kuna vasina chavangapomerwa munoratidza kusapomerwa kwenyu,
Mot den godlyndte syner du deg godlyndt, mot ulastande mann syner du deg ulastande,
26 kuna vakachena munoratidza kuchena kwenyu, asi kuna vakatsauka munoratidza hasha dzenyu.
mot den reine syner du deg rein, mot den rangsnudde gjer du deg rang.
27 Munoponesa vanozvininipisa, asi muchideredza vane meso anozvikudza.
For du frelser arme folk og tvingar høge augo ned.
28 Imi, iyemi Jehovha, munoita kuti mwenje wangu urambe uchipfuta; Mwari wangu anoshandura rima rangu richiva chiedza.
For du let mi lampa lysa klårt, Herren, min Gud, gjer mitt myrker bjart.
29 Norubatsiro rwenyu ndichaenda kundorwa hondo; naMwari wangu ndinogona kukwira rusvingo.
For ved deg renner eg mot herflokkar, og ved min Gud spring eg yver murar.
30 Kana ari Mwari, nzira yake yakakwana; shoko raJehovha harina charingapomerwa. Ndiye nhoo yavose vanovanda maari.
Gud, ulastande er hans veg; Herrens ord er skirt, han er ein skjold for alle deim som flyr til honom.
31 Nokuti ndianiko Mwari kunze kwaJehovha? Uye ndianiko Dombo kunze kwaMwari wedu?
For kven er Gud forutan Herren, og kven er eit berg utan vår Gud?
32 NdiMwari anondishongedza nesimba uye anokwanisa nzira yangu.
Den Gud som gyrder meg med kraft og gjer min veg ulastande,
33 Anoita kuti tsoka dzangu dzive setsoka dzenondo; anoita kuti ndigone kumira pakakwirira.
som gjev meg føter liksom hindarne og set meg upp på mine høgder,
34 Anodzidzisa maoko angu kurwa; maoko angu anowembura uta hwendarira.
som lærer upp mine hender til strid, so mine armar spenner koparbogen.
35 Munondipa nhoo yenyu yokukunda, uye ruoko rwenyu rworudyi runonditsigira; munokotama pasi kuti mundiite mukuru.
Og du gav meg di frelsa til skjold, di høgre hand studde meg, og di småminking gjorde meg stor.
36 Munondiitira nzira yakapamhama pasi pangu, kuitira kuti zvitsitsinho zvangu zvirege kutedzemuka.
Du gjorde vidt rom åt mine stig under meg, og mine oklo vagga ikkje.
37 Ndakatevera vavengi vangu ndikavabata; handina kudzokera shure kusvikira vaparadzwa.
Eg forfylgde mine fiendar og nådde deim og vende ikkje um fyrr eg hev gjort av med deim.
38 Ndakavapwanya kuti vakoniwe kusimuka; vakawira pasi petsoka dzangu.
Eg slo deim i knas, so dei vann ikkje reisa seg; dei fell under føter.
39 Makandishongedza nesimba rokurwa; makaita kuti vadzivisi vangu vapfugame patsoka dzangu.
Og du gyrde meg med kraft til striden; du bøygde under meg deim som stod upp imot meg.
40 Makaita kuti vavengi vangu vatize, uye ndakaparadza vavengi vangu.
Du let mine fiendar snu ryggen til meg, og mine hatarar, deim rudde eg ut.
41 Vakachemera kubatsirwa, asi hakuna akavaponesa, kunyange kuna Jehovha, asi haana kuvapindura.
Dei ropa - men der var ingen frelsar - til Herren, men han svarar deim ikkje.
42 Ndakavapura vakatsetseka seguruva ratakurwa nemhepo; ndakavadururira pasi sedope renzira dzomumusha.
Og eg smuldrar deim som dust for vinden; som søyla på gator slo eg deim ut.
43 Makandirwira pakurwisa kwavanhu; makandiita musoro wendudzi; vanhu vandakanga ndisingazivi vava varanda vangu.
Du frelste meg frå folke-ufred; du sette meg til hovud for heidningar; folk som eg ikkje kjende, tente meg.
44 Pavanongondinzwa, vanonditeerera; vatorwa vanokotama pamberi pangu.
Ved gjetordet um meg lydde dei meg; framande folk smeikte for meg.
45 Vose vanoora mwoyo; vanouya vachibva panhare dzavo vachidedera.
Framande folk visna av og gjekk skjelvande ut or sine borger.
46 Jehovha mupenyu! Dombo rangu ngarirumbidzwe! Ngaakudzwe Mwari Muponesi wangu!
Herren liver, og lova er han, mitt berg, og upphøgd er den Gud som meg frelser,
47 Ndiye Mwari anonditsivira, anoisa ndudzi pasi pangu,
den Gud som gjev meg hemn og legg folkeslag under meg,
48 anondiponesa pavavengi vangu. Makandisimudzira pamusoro pavavengi vangu. Makandinunura kubva kuvanhu vechisimba.
som frelser meg frå mine fiendar; ja - du lyfter meg høgt yver deim som stend imot meg, frå valdsmannen bergar du meg.
49 Naizvozvo ndichakurumbidzai pakati pendudzi, imi Jehovha; ndichaimbira zita renyu nziyo dzokurumbidza.
Difor vil eg prisa deg millom heidningarne, Herre, og lovsyngja ditt namn.
50 Anopa mambo wake kukunda kukuru; anoratidza unyoro hwake husingaperi kumuzodziwa wake, kuna Dhavhidhi nokuvana vake nokusingaperi.
Han gjer frelsa stor for sin konge, og gjer miskunn mot den som er salva av honom, mot David og hans ætt til æveleg tid.

< Mapisarema 18 >