< Mapisarema 147 >

1 Rumbidzai Jehovha. Zvakanaka sei kuimbira Mwari wedu nziyo dzokurumbidza, zvinofadza uye zvakafanira sei kumurumbidza!
Halleluja! For det er godt å lovsyngja vår Gud, for yndelegt er det, og lovsong høver vel.
2 Jehovha anovaka Jerusarema; anounganidza vakadzingwa vaIsraeri.
Herren byggjer upp Jerusalem, han samlar dei burtdrivne israelitar.
3 Anoporesa vane mwoyo yakaputsika, uye anosunga maronda avo.
Han lækjer deim som hev sundbrote hjarta, og bind um deira verkjande sår.
4 Anotara kuwanda kwenyeredzi, anodana imwe neimwe nezita rayo.
Han set tal på stjernorne, han nemner deim alle med namn.
5 Ishe wedu mukuru uye ane simba guru; kunzwisisa kwake hakuperi.
Stor er vår Herre og veldug i magt, på hans vit er det ikkje mål.
6 Jehovha anotsigira vanozvininipisa, asi anowisira pasi vakaipa.
Herren held dei spaklyndte uppe, dei ugudlege bøygjer han ned til jordi.
7 Imbirai Jehovha nokuvonga; muimbire Mwari wedu nziyo dzokurumbidza nembira.
Syng for Herren med takkesong, syng lov for vår Gud med cither!
8 Anofukidza denga namakore; anopa nyika mvura, uye anomeresa uswa pazvikomo.
han som tekkjer himmelen med skyer, han som lagar regn for jordi, han som let det veksa gras på fjelli.
9 Anopa mombe zvokudya navana vamakunguo pavanochema.
Han gjev feet for, ramn-ungarne som ropar.
10 Mufaro wake hausi musimba rebhiza, uye mufaro wake hausi pamakumbo omunhu;
Han hev ikkje hug til hestens styrke, han hev ikkje hugnad i mannsens leggjer.
11 Jehovha anofadzwa naavo vanomutya, vanoisa tariro yavo parudo rwake rusingaperi.
Herren hev hugnad i deim som ottast han, deim som ventar på hans miskunn.
12 Kudza Jehovha, iwe Jerusarema; rumbidza Mwari wako, iwe Zioni,
Jerusalem, prisa Herren, Sion, lova din Gud!
13 nokuti anosimbisa mazariro amasuo ako, uye anoropafadza vanhu vako vari mauri.
For stengerne på dine portar hev han gjort faste, han hev velsigna dine born i deg.
14 Anopa rugare pamiganhu yako, uye anokugutsa nezviyo zvakaisvonaka.
Han gjev dine grensor fred, han mettar deg med den feitaste kveite.
15 Anotuma murayiro wake kunyika; shoko rake rinomhanya kwazvo.
Han sender sin tale til jordi, fort spring hans ord.
16 Anowarira chando samakushe amakwai, uye anoparadzira chando samadota.
Han som gjev snø som ull, han strår ut rim som oska.
17 Anokanda chimvuramabwe pasi sezvimedu. Ndianiko angamira kana chando chake charova?
Han kastar sin is som småe stykke; kven kann standa for hans kulde?
18 Anotuma shoko rake rigozvinyungudisa; anomutsa mhepo yake, mvura zhinji igoerera.
Han sender sitt ord og smeltar deim, han let vinden sin blåsa, då renn vatn.
19 Akazarurira Jakobho shoko rake, mirayiro yake nezvirevo zvake kuna Israeri.
Han hev kunngjort sitt ord for Jakob, sine fyresegner og rettar for Israel.
20 Haana kumboita izvi kuno rumwe rudzi; havazivi mirayiro yake. Rumbidzai Jehovha.
Soleis hev han ikkje gjort med noko folk, og hans rettar - deim kjenner dei ikkje. Halleluja!

< Mapisarema 147 >