< Mapisarema 132 >

1 Rwiyo rworwendo. Haiwa Jehovha, rangarirai Dhavhidhi namatambudziko ake ose aakasangana nawo.
Ein song til høgtidsferderne. Herre, kom i hug for David all hans møda!
2 Akapika mhiko kuna Jehovha, akaita mhiko kuna Wamasimba waJakobho achiti,
Han som svor for Herren, lova Jakobs velduge:
3 “Handingapindi mumba mangu kana kuenda kundovata pamubhedha wangu,
«Ikkje gjeng eg inn i mitt heimetjeld, ikkje stig eg upp på lega i mi seng,
4 handingatenderi hope mumaziso angu, kana kutsumwaira mumeso angu,
ikkje unner eg augo svevn, ikkje augneloki ein blund,
5 kusvikira ndawana nzvimbo yaJehovha, nzvimbo yokugara yoWamasimba waJakobho.”
fyrr eg finn ein stad for Herren, ein bustad for Jakobs velduge.»
6 Takazvinzwa muEfurata, takasangana nazvo muminda yeJaari tikati,
Sjå, me høyrde um henne i Efrata, so fann me henne i skogbygdi.
7 “Ngatiendei kunzvimbo yake yokugara; ngatinamatei pachitsiko chetsoka dzake,
Lat oss ganga til hans bustad, lat oss tilbeda for hans fotskammel!
8 haiwa Jehovha, simukai muuye kunzvimbo yenyu yokuzorora, imi neareka yesimba renyu.
Statt upp, Herre, og kom til din kvilestad, du og ditt veldes kista!
9 Vaprista venyu dai vafukidzwa nokururama; dai vatsvene venyu vaimba nomufaro.”
Prestarne dine klæde seg i rettferd, og dine trugne ropa med fagnad!
10 Nokuda kwaDhavhidhi muranda wenyu, musaramba muzodziwa wenyu.
For David, din tenars skuld vis ikkje frå deg åsyni åt den du hev salva!
11 Jehovha akapika mhiko kuna Dhavhidhi, mhiko yechokwadi yaasingagoni kushandura achiti, “Mumwe wechizvarwa chako ndichamugadza pachigaro chako choushe,
Herren hev svore David ein sann eid, den gjeng han ikkje ifrå: «Av di livsfrukt vil eg setja kongar på din stol.
12 kana vanakomana vako vakachengeta sungano yangu nezvandakatema zvandakavadzidzisa, ipapo vanakomana vavo vachagara pachigaro chako choushe nokusingaperi-peri.”
Dersom dine søner held mi pakt og mine vitnemål som eg skal læra deim, so skal og deira søner æveleg og alltid sitja på din kongsstol.»
13 Nokuti Jehovha akasarudza Zioni, akarida kuti huve ugaro hwake achiti,
For Herren hev valt seg Sion, han ynskte det til sin bustad:
14 “Iyi ndiyo nzvimbo yangu yokuzorora nokusingaperi-peri; ipapa ndipo pandichagara samambo, nokuti ndakapada,
«Dette er min kvilestad for all tid, her vil eg bu, for det hev eg ynskt.
15 ndichariropafadza nezvakawanda; ndichagutsa varombo varo nezvokudya.
Maten her vil eg rikleg signa, dei fatige vil eg metta med brød,
16 Ndichafukidza vaprista varo noruponeso, uye vatsvene varo vachagara vachiimba nomufaro.
og prestarne vil eg klæda med frelsa, og dei gudlege skal ropa høgt av fagnad.
17 “Pano ndipo pandichameresa nyanga yaDhavhidhi, uye ndichatungidza mwenje womuzodziwa wangu.
Der vil eg lata veksa upp eit horn for David, der hev eg stelt til ei lampa for den eg hev salva.
18 Ndichafukidza vavengi vake nenyadzi, asi korona yake ichabwinya kwazvo.”
Hans fiendar vil eg klæda med skam, men yver honom skal hans kruna stråla.»

< Mapisarema 132 >