< Mapisarema 129 >
1 Rwiyo rworwendo. Vakandidzvinyirira zvikuru kubva pauduku hwangu, Israeri ngaati,
Ein song til høgtidsferderne. Mykje hev dei trengt meg alt ifrå min ungdom - so segje Israel -
2 “Vakandidzvinyirira zvikuru kubva pauduku hwangu, asi havana kundikunda.
mykje hev dei trengt meg alt ifrå min ungdom; men dei hev ikkje fenge bugt med meg.
3 Varimi vakarima musana wangu vakaita miforo yavo mirefu.”
På min rygg hev pløgjarar pløgt, dei hev gjort sine forer lange.
4 Asi Jehovha akarurama, akandisunungura pamabote avakaipa.
Herren er rettferdig, han hev hogge av reipi til dei ugudlege.
5 Vose vanovenga Zioni ngavadzorerwe shure nenyadzi.
Dei skal skjemmast og vika attende alle som hatar Sion.
6 Ngavaite souswa pamusoro pedenga remba, hunooma husati hwakura;
Dei skal verta som gras på taki, som visnar fyrr det fær veksa;
7 mukohwi haangazadzi maoko ake nahwo, uye anounganidza haangazadzi maoko ake.
slåttaren fær ikkje handi full, og bundelbindaren ikkje eit fang.
8 Vanopfuura nepo ngavarege kuti, “Maropafadzo aJehovha ngaave pamusoro pako; tinokuropafadza muzita raJehovha.”
Og dei som gjeng framum, segjer ikkje: «Herrens velsigning vere yver dykk, me velsignar dykk i Herrens namn!»