Mapisarema 122

1 Rwiyo rworwendo rwaDhavhidhi. Ndakafara pavakati kwandiri, “Handei kumba yaJehovha.”

Ein song til høgtidsferderne; av David. Glad vart eg då dei sagde til meg: «Me vil ganga til Herrens hus.»

2 Tsoka dzedu dzimire mukati mamasuo ako, iwe Jerusarema.

Våre føter fekk standa i dine portar, Jerusalem.

3 Jerusarema rakavakwa seguta rakapakata kwazvo.

Jerusalem, du velbygde by, ein by som heng vel i hop.

4 Ndiko kunokwira marudzi, iwo marudzi aJehovha, kundorumbidza zita raJehovha maererano nezvakatemerwa Israeri.

Der ætterne fer upp, Herrens ætter, etter Israels lov, til å prisa Herrens namn.

5 Zvigaro zvokutonga zvimire ikoko, zvigaro zvoushe zveimba yaDhavhidhi.

For der er stolar sette til domstolar for Davids hus.

6 Nyengetererai rugare rweJerusarema: “Vanokuda dai vagara zvakanaka.

Bed um fred for Jerusalem! det gange deim vel som elskar deg!

7 Dai mukati mamasvingo ako maita rugare, nokuchengetedzeka mukati menhare dzako.”

Fred vere innanfor dine murar og ro i dine salar!

8 Nokuda kwehama neshamwari dzangu, ndichati, “Rugare ngaruve mukati mako.”

For mine brør og vener skuld vil eg segja: «Fred vere i deg!»

9 Nokuda kweimba yaJehovha Mwari wedu, ndichatsvaka kubudirira kwako.

For Herrens, vår Guds, hus skuld vil eg søkja det som er godt for deg.