< Mapisarema 122 >
1 Rwiyo rworwendo rwaDhavhidhi. Ndakafara pavakati kwandiri, “Handei kumba yaJehovha.”
Nalipay ako sa pag-ingon nila kanako: Mangadto kita sa balay ni Jehova.
2 Tsoka dzedu dzimire mukati mamasuo ako, iwe Jerusarema.
Ang among mga tiil nanagtindog Sa sulod sa imong mga ganghaan, Oh Jerusalem,
3 Jerusarema rakavakwa seguta rakapakata kwazvo.
Jerusalem, ikaw natukod Ingon nga usa ka ciudad nga madasok;
4 Ndiko kunokwira marudzi, iwo marudzi aJehovha, kundorumbidza zita raJehovha maererano nezvakatemerwa Israeri.
Didto mingtungas ang mga banay, bisan ang kabanayan ni Jehova, Alang sa usa ka tulomanon sa Israel. Sa paghatag ug mga pasalamat sa ngalan ni Jehova.
5 Zvigaro zvokutonga zvimire ikoko, zvigaro zvoushe zveimba yaDhavhidhi.
Kay didto atua ang mga trono sa paghukom, Ang mga trono sa panimalay ni David.
6 Nyengetererai rugare rweJerusarema: “Vanokuda dai vagara zvakanaka.
Pag-ampo alang sa pakigdait sa Jerusalem: Manag-uswag (sila) nga nahigugma kanimo.
7 Dai mukati mamasvingo ako maita rugare, nokuchengetedzeka mukati menhare dzako.”
Ang pakigdait anaa unta sa sulod sa imong mga kuta, Ug ang kahamugaway sa sulod sa imong mga palacio.
8 Nokuda kwehama neshamwari dzangu, ndichati, “Rugare ngaruve mukati mako.”
Tungod lamang sa gugma sa akong kaigsoonan ug sa akong mga kauban, Moingon ako karon: Ang pakigdait anaa sa sulod nimo.
9 Nokuda kweimba yaJehovha Mwari wedu, ndichatsvaka kubudirira kwako.
Tungod lamang sa panimalay ni Jehova nga atong Dios Magapangita ako alang sa imong kaayohan.