< Mapisarema 119 >

1 Vakaropafadzwa avo vane nzira isina chaingapomerwa, vanofamba mumurayiro waJehovha.
Sæle er dei som gjeng ein ulastande veg, dei som ferdast i Herrens lov!
2 Vakaropafadzwa avo vanochengeta zvaakatema, vanomutsvaka nomwoyo wavo wose.
Sæle er dei som tek vare på hans vitnemål, som søkjer honom av alt sitt hjarta,
3 Havaiti chinhu chakaipa; vanofamba munzira yake.
dei som ikkje gjer urett, men vandrar på hans vegar.
4 Imi makaisa zvirevo zvinofanira kuteererwa.
Du hev gjeve dine fyresegner, at ein skal halda deim vel.
5 Haiwa, dai nzira dzangu dzakasimba pakuteerera zvirevo zvenyu!
Å, kunde vegarne mine verta faste, so eg heldt dine fyreskrifter!
6 Ipapo handaizonyadziswa pandinorangarira mirayiro yenyu.
Då skal eg ikkje verta til skammar når eg gjev gaum etter alle dine bodord.
7 Ndichakurumbidzai nomwoyo wakarurama, sezvo ndichidzidza mirayiro yenyu yakarurama.
Eg vil takka deg av eit ærlegt hjarta når eg lærer dine rettferdsdomar.
8 Ndichateerera mitemo yenyu; regai kundirasa zvachose.
Dine fyreskrifter vil eg halda, du må ikkje reint forlata meg.
9 Ko, jaya ringanatsa nzira yaro nei? Nokurarama sezvinoreva shoko renyu.
Korleis skal ein ungdom halda stigen sin rein? Når han held seg etter ditt ord.
10 Ndinokutsvakai nomwoyo wangu wose; musandirega ndichitsauka pamirayiro yenyu.
Av alt mitt hjarta hev eg søkt deg, lat meg ikkje villast burt frå dine bodord!
11 Shoko renyu ndakariviga mumwoyo mangu, kuti ndirege kukutadzirai.
I hjarta mitt hev eg gøymt ditt ord, so eg ikkje skal synda imot deg.
12 Imi munofanira kukudzwa, Jehovha; ndidzidzisei mitemo yenyu.
Lova vere du, Herre! Lær meg dine fyreskrifter!
13 Nemiromo yangu ndichataurazve mirayiro yose inobva pamuromo wenyu.
Med lipporne mine hev eg forkynt alle rettar frå din munn.
14 Ndinofarira kutevera zvirevo zvenyu, somunhu anofarira pfuma huru.
Eg er glad i vegen etter dine vitnemål som i all rikdom.
15 Ndinofungisisa zvirevo zvenyu, uye ndinorangarira nzira dzenyu.
På dine fyresegner vil eg grunda og skoda på dine stigar.
16 Ndinofarira mitemo yenyu; handingakanganwi shoko renyu.
I dine fyreskrifter vil eg hava hugnad, og ikkje vil eg gløyma ditt ord.
17 Itirai muranda wenyu zvakanaka, ndigorarama; ndichateerera shoko renyu.
Gjer vel imot din tenar, at eg må liva! so vil eg halda ditt ord.
18 Ndisvinudzei meso angu kuti ndione. Zvinhu zvinoshamisa zviri pamurayiro wenyu.
Lat upp augo mine, at eg kann skoda underlege ting i di lov!
19 Ndiri mutorwa panyika; regai kundivanzira mirayiro yenyu.
Ein gjest er eg på jordi, løyn ikkje dine bodord for meg!
20 Mweya wangu wapedzwa nokushuva mitemo yenyu nguva dzose.
Mi sjæl er sunderknasa av lengting etter dine rettar all tid.
21 Munotsiura vanozvikudza, avo vakatukwa, uye vanotsauka kubva pamirayiro yenyu.
Du hev truga dei stormodige, dei forbanna, som fer vilt frå dine bodord.
22 Bvisai kwandiri kushorwa nokuzvidzwa, nokuti ndinochengeta zvirevo zvenyu.
Tak burt frå meg skam og vanvyrdnad! for dine vitnemål hev eg teke vare på.
23 Kunyange vatongi vachigara pamwe chete vachindireva, muranda wenyu achafungisisa mitemo yenyu.
Jamvel hovdingar hev sete i samrøda mot meg; din tenar grundar på dine fyreskrifter.
24 Ndinofadzwa nezvirevo zvenyu; ndizvo zvinondipanga mazano.
Dine vitnemål er og min hugnad, dei er mine rådgjevarar.
25 Ndakaradzikwa pasi muguruva; chengetedzai upenyu hwangu sezvinoreva shoko renyu.
Mi sjæl ligg nedi dusti, haldt meg i live etter ditt ord!
26 Ndakarevazve nzira dzangu imi mukandipindura; ndidzidzisei mitemo yenyu.
Eg fortalde um mine vegar, og du svara meg; lær meg dine fyreskrifter!
27 Itai kuti ndinzwisise zvirevo zvenyu; ipapo ndichafungisisa pamusoro pezvishamiso zvenyu.
Lat meg få skyna vegen etter dine fyresegner! So vil eg grunda på dine under.
28 Mweya wangu waziya nokusuwa; ndisimbisei sezvinoreva shoko renyu.
Mi sjæl græt av sorg; reis meg upp etter ditt ord!
29 Ndibvisei panzira dzokunyengera; ndinzwirei nyasha kubudikidza nomurayiro wenyu.
Snu lygnevegen burt frå meg, og unn meg di lov!
30 Ndakasarudza nzira yechokwadi; ndakaisa mwoyo wangu pamurayiro wenyu.
Truskaps veg hev eg valt, dine rettar hev eg sett framfyre meg.
31 Haiwa Jehovha, ini ndichabatirira pazvirevo zvenyu; musandirega ndichinyadziswa.
Eg heng fast ved dine vitnemål, Herre, lat meg ikkje verta til skammar!
32 Ndinomhanya munzira yomurayiro wenyu, nokuti makasunungura mwoyo wangu.
Vegen etter dine bodord vil eg springa, for du trøystar mitt hjarta.
33 Ndidzidzisei, imi Jehovha, kutevera mitemo yenyu; ipapo ndichaichengeta kusvikira kumagumo.
Herre, vis meg vegen etter dine fyreskrifter! so vil eg fara honom alt til endes.
34 Ndipei kunzwisisa, ndigochengeta murayiro wenyu uye ndigouteerera nomwoyo wangu wose.
Gjev meg skyn, so vil eg taka vare på di lov og halda henne av alt mitt hjarta.
35 Nditungamirirei munzira yemirayiro yenyu, nokuti imomo ndinowana mufaro.
Leid meg på dine bodords stig, for han er til hugnad for meg.
36 Dzorerai mwoyo wangu pane zvamakatema kwete pakuchiva kwenyama.
Bøyg mitt hjarta til dine vitnemål og ikkje til urett vinning!
37 Dzorai meso angu pazvinhu zvisina maturo; chengetedzai upenyu hwangu sezvinoreva shoko renyu.
Vend augo mine burt, so dei ikkje ser etter fåfengd, haldt meg i live på din veg!
38 Zadzisai zvamakapikira muranda wenyu, kuti mugotyiwa.
Uppfyll for din tenar ordet ditt, som gjer at ein ottast deg!
39 Bvisai kunyadziswa kwandaitya, nokuti mitemo yenyu yakanaka.
Tak burt ifrå meg mi skjemsla som eg er rædd, for dine rettar er gode.
40 Ndinoshuva zvirevo zvenyu sei! Chengetedzai upenyu hwangu mukururama kwenyu.
Sjå, eg lengtar etter dine fyresegner, haldt meg i live ved di rettferd.
41 Rudo rwenyu rusingaperi ngaruuye kwandiri, Jehovha, noruponeso rwenyu sezvamakavimbisa;
Lat di miskunn, Herre, koma yver meg, di frelsa etter ditt ord!
42 ipapo ndichapindura vanondishora, nokuti ndinovimba neshoko renyu.
Eg vil gjeva svar til honom som spottar meg; for eg lit på ditt ord.
43 Regai kubvisa shoko rechokwadi pamuromo pangu, nokuti ndakaisa tariro yangu mumurayiro wenyu.
Riv ikkje sannings ord so reint or munnen min, for på dine domar ventar eg.
44 Ndichagara ndichiteerera murayiro wenyu, nokusingaperi-peri.
Stødt vil eg halda di lov, æveleg og alltid.
45 Ndichafamba-famba ndakasununguka, nokuti ndakatsvaka zvirevo zvenyu.
Lat meg ferdast i det frie, for eg spør etter dine fyresegner!
46 Ndichataura zvamakatema pamberi pamadzimambo, uye handinganyadziswi,
Eg vil tala um dine vitnemål for kongar, og eg skal ikkje verta til skammar.
47 nokuti ndinofarira mirayiro yenyu nokuti ndinoida.
Eg vil frygda meg ved dine bodord, som eg elskar.
48 Ndinosimudzira maoko angu kumirayiro yenyu yandinoda, uye ndinofungisisa zvirevo zvenyu.
Eg vil lyfta mine hender til dine bodord som eg elskar, og eg vil grunda på dine fyreskrifter.
49 Rangarirai shoko renyu kumuranda wenyu, nokuti makandipa tariro.
Kom i hug ditt ord til din tenar, med di du hev gjeve meg von!
50 Zvinondinyaradza pakutambura kwangu ndezvizvi: Vimbiso yenyu inochengetedza upenyu hwangu.
Det er mi trøyst i min vesaldom, at ditt ord hev halde meg i live.
51 Vanozvikudza vanondiseka vasingaregi, asi ini handitsauki pamurayiro wenyu.
Ovmodige hev spotta meg mykje, frå di lov hev eg ikkje vike.
52 Ndinorangarira mirayiro yenyu yekare, imi Jehovha, uye ndinonyaradzwa mairi.
Eg kom i hug, Herre, dine domar frå gamle dagar, og eg vart trøysta.
53 Shungu dzinondibata nokuda kwavakaipa, vakasiya murayiro wenyu.
Brennande harm hev eg vorte på dei ugudlege som forlet di lov.
54 Mitemo yenyu ndiro dingindira rorwiyo rwangu pose pandinogara.
Dine fyreskrifter hev vorte mine lovsongar i det hus der eg bur som framand.
55 Haiwa, Jehovha, ndinorangarira zita renyu usiku, uye ndichachengeta murayiro wenyu.
Um natti kom eg ditt namn i hug, Herre, og eg heldt di lov.
56 Aya ndiwo anga ari maitiro angu: Ndinoteerera zvirevo zvenyu.
Dette timdest meg, at eg fekk taka vare på dine fyreskrifter.
57 Haiwa, Jehovha, ndimi mugove wangu; ndakavimbisa kuteerera mashoko enyu.
Herren er min lut, sagde eg, med di eg heldt dine ord.
58 Ndakatsvaka chiso chenyu nomwoyo wangu wose; ndinzwirei nyasha sezvamakavimbisa.
Eg naudbad deg av alt mitt hjarta: «Ver miskunnsam imot meg etter ditt ord!»
59 Ndakacherechedza nzira dzangu ndikadzorera tsoka dzangu kune zvamakatema.
Eg tenkte på mine vegar og vende mine føter til dine vitnemål.
60 Ndichakurumidza uye handinganonoki kuteerera mirayiro yenyu.
Eg skunda meg og tøvra ikkje med å halda dine bodord.
61 Kunyange vakaipa vakandisunga namabote, handizokanganwi murayiro wenyu.
Bandi til dei ugudlege hev snørt meg inn, di lov hev eg ikkje gløymt.
62 Ndinomuka pakati pousiku ndichikuvongai nokuda kwemirayiro yenyu yakarurama.
Midt på natti stend eg upp og vil takka deg for dine rettferdslover.
63 Ndiri shamwari yavose vanokutyai, nokuna vose vanotevera zvirevo zvenyu.
Eg held meg til alle deim som ottast deg, og som held dine fyresegner.
64 Haiwa Jehovha, nyika izere norudo rwenyu, ndidzidzisei zvirevo zvenyu.
Av di miskunn, Herre, er jordi full; lær meg dine fyreskrifter!
65 Makaitira muranda wenyu zvakanaka, imi Jehovha, sezvakafanira shoko renyu.
Tenaren din hev du gjort vel imot, Herre, etter ditt ord.
66 Ndidzidzisei zivo nokutonga kwakanaka, nokuti ndakatenda mirayiro yenyu.
Lær meg god skynsemd og kunnskap! for eg trur på dine bodord.
67 Pandakanga ndisati ndatambudzika, ndakatsauka, asi zvino ndinoteerera shoko renyu.
Fyrr eg vart nedbøygd, for eg vilt, men no held eg ditt ord.
68 Imi makanaka, uye munoita zvakanaka; ndidzidzisei mitemo yenyu.
Du er god og gjer godt, lær meg dine fyreskrifter!
69 Kunyange vanozvikudza vakandipomera nhema, ndinochengeta zvamakatema nomwoyo wangu wose.
Dei ovmodige hev spunne i hop lygn imot meg, av alt mitt hjarta held eg dine fyresegner.
70 Mwoyo yavo yakasindimara uye hainzwisisi, asi ndinofarira murayiro wenyu.
Deira hjarta er feitt som talg; eg fegnast ved di lov.
71 Zvakanga zvakanaka kuti nditambudzike, kuitira kuti ndigodzidza mitemo yenyu.
Det var godt for meg at eg vart nedbøygd, so eg kunde læra dine fyreskrifter.
72 Murayiro unobva pamuromo wenyu unokosha kwandiri, kupfuura zviuru zvezvimedu zvesirivha negoridhe.
Lovi frå din munn er betre for meg enn tusund stykke gull og sylv.
73 Maoko enyu akandisika uye akandiumba; ndipei kunzwisisa kuti ndigodzidza mirayiro yenyu.
Dine hender hev gjort meg og laga meg til, gjev meg skyn, so eg kann læra dine bodord!
74 Avo vanokutyai ngavafare pavanondiona, nokuti ndakaisa tariro yangu pashoko renyu.
Dei som ottast deg, skal sjå meg og gleda seg, for på ditt ord ventar eg.
75 Haiwa Jehovha, ndinoziva kuti mirayiro yenyu yakarurama, uye kuti makanditambudza mukutendeka kwenyu.
Eg veit, Herre, at dine domar er rettferd, og at du i truskap hev bøygt meg ned.
76 Rudo rwenyu rusingaperi ngarutinyaradze, maererano nechivimbiso chenyu kumuranda wenyu.
Lat di miskunn vera til trøyst for meg, etter det du hev sagt til din tenar!
77 Tsitsi dzenyu ngadziuye kwandiri kuti ndirarame, nokuti murayiro wenyu ndiwo mufaro wangu.
Lat di miskunn koma yver meg so eg kann liva! for di lov er mi lyst.
78 Vanozvikudza ngavanyadziswe pakundikanganisira ndisina mhaka, asi ini ndichafungisisa zvirevo zvenyu.
Lat dei ovmodige verta skjemde! for dei hev trykt meg utan årsak. Eg grundar på dine fyresegner.
79 Vanokutyai ngavadzokere kwandiri, ivo vanonzwisisa zvamakatema.
Lat deim snu seg til meg, dei som ottast deg, og kjenner dine vitnemål!
80 Mwoyo wangu ngaushaye chaungapomerwa pamitemo yenyu, kuti ndirege kunyadziswa.
Lat mitt hjarta vera fullkome i dine fyreskrifter, so eg ikkje skal verta til skammar!
81 Mweya wangu unoziya nokuda kwekushuva ruponeso rwenyu, asi ndakaisa tariro yangu pashoko renyu.
Mi sjæl naudstundar etter di frelsa, eg ventar på ditt ord.
82 Meso angu aneta nokutsvaga chivimbiso chenyu; ndinoti, “Muchandinyaradza riniko?”
Mine augo naudstundar etter ditt ord, og eg segjer: «Når vil du trøysta meg?»
83 Kunyange ndakaita sehomwe yewaini ndiri muutsi, handikanganwi mitemo yenyu.
For eg er som ei lerflaska i røyk; dine fyreskrifter gløymer eg ikkje.
84 Muranda wenyu acharindira kusvikira riniko? Mucharanga vatambudzi vangu riniko?
Kor mange er vel dagarne for din tenar? Når vil du halda dom yver deim som forfylgjer meg?
85 Vanozvikudza vakandicherera makomba, zvinopesana nomurayiro wenyu.
Dei ovmodige hev grave graver for meg, dei som ikkje liver etter di lov.
86 Mirayiro yenyu yose yakavimbika, ndibatsirei, nokuti vanhu vanonditambudza ndisina mhaka.
Alle dine bodord er trufaste; med lygn forfylgjer dei meg; hjelp meg!
87 Vakanga voda kundibvisa panyika, asi handina kusiya zvamakatema.
Dei hadde so nær tynt meg i landet, men eg hev ikkje forlate dine fyresegner.
88 Chengetedzai upenyu hwangu zvakafanira rudo rwenyu, uye ini ndichateerera zvirevo zvomuromo wenyu.
Haldt meg i live etter di miskunn! So vil eg taka vare på vitnemålet frå din munn.
89 Haiwa Jehovha, shoko renyu rinogara nokusingaperi; rinomira rakasimba kudenga denga.
Til æveleg tid, Herre, stend ditt ord fast i himmelen.
90 Kutendeka kwenyu kunoramba kuripo kusvikira kuzvizvarwa zvose; makasimbisa nyika uye inogara nokusingaperi.
Frå ætt til ætt varer din truskap, du hev grunnfest jordi, og ho stend.
91 Mirayiro yenyu iripo kusvikira iye nhasi, nokuti zvinhu zvose zvinokushumirai.
Til å setja dine domar i verk stend dei der i dag; for alle ting er dine tenarar.
92 Dai murayiro wenyu wanga usiri mufaro wangu, ndingadai ndakafira mumatambudziko angu.
Dersom ikkje di lov hadde vore mi lyst, so hadde eg forgjengest i mi djupe naud.
93 Handichazokanganwi zvamakatema, nokuti nazvo makachengetedza upenyu hwangu.
I all æva skal eg ikkje gløyma dine fyresegner, for ved deim hev du halde meg i live.
94 Ndiponesei, nokuti ndiri wenyu; ndakatsvaka zvamakatema.
Din er eg, frels meg! for dine fyresegner hev eg spurt etter.
95 Vakaipa vakarindira kundiparadza, asi ini ndichafunga zvirevo zvenyu.
På meg hev dei ugudlege venta og vil tyna meg; på dine vitnemål agtar eg.
96 Ndinoona kuguma kwezvose zvakakwana, asi mirayiro yenyu haina magumo.
På alt det fullkomne hev eg set ein ende; men dine bodord rekk ovleg vidt.
97 Haiwa, ndinoda murayiro wenyu sei! Ndinoufungisisa zuva rose.
Kor eg hev lovi di kjær! Heile dagen er ho i min tanke.
98 Mirayiro yenyu inoita kuti ndive akachenjera kupfuura vavengi vangu, nokuti inogara neni nguva dzose.
Dine bodord gjer meg visare enn mine fiendar, for æveleg eig eg deim.
99 Ndinonzwisisa zvakawanda kupfuura vadzidzisi vangu, nokuti ndinofungisisa pamusoro pezvamakatema.
Eg hev vorte klokare enn alle mine lærarar, for eg grundar på dine vitnemål.
100 Ndinonzwisisa zvikuru kupfuura vakuru, nokuti ndinoteerera zvirevo zvenyu.
Eg er vitugare enn dei gamle, for dine fyresegner hev eg teke vare på.
101 Ndakadzora tsoka dzangu panzira dzose dzakaipa kuti nditeerere shoko renyu.
Frå kvar vond stig hev eg halde mine føter burte, so eg kunde halda ditt ord.
102 Handina kubva pamirayiro yenyu, nokuti imi pachenyu makandidzidzisa.
Frå dine lover hev eg ikkje vike, for du hev lært meg upp.
103 Mashoko enyu anotapira seiko pakuaravira, anotapira kukunda uchi mumukanwa mangu!
Kor søt din tale er for gomen min, betre enn honning for munnen min.
104 Ndinowana kunzwisisa kubva pazvirevo zvenyu; naizvozvo ndinovenga nzira dzose dzakaipa.
Av dine fyresegner fær eg vit, difor hatar eg kvar lygnestig.
105 Shoko renyu ndiwo mwenje wetsoka dzangu, nechiedza chenzira yangu.
Ditt ord er ei lykt for min fot og eit ljos for min stig.
106 Ndakaita mhiko ndikaisimbisa, kuti ndichatevera mirayiro yenyu yakarurama.
Eg hev svore og hev halde det, å taka vare på dine rettferdslover.
107 Ndakatambudzika kwazvo; chengetedzai upenyu hwangu, imi Jehovha, zvakafanira shoko renyu.
Eg er ovleg nedbøygd; Herre, haldt meg i live etter ditt ord!
108 Haiwa Jehovha, gamuchirai henyu kurumbidza kwomuromo wangu, mugondidzidzisa mirayiro yenyu.
Lat min munns offer tekkjast deg, Herre, og lær meg dine rettar!
109 Kunyange ndichiramba ndakabata upenyu hwangu mumaoko angu, handizokanganwi murayiro wenyu.
Eg gjeng alltid med livet i neven, men di lov hev eg ikkje gløymt.
110 Vakaipa vakanditeya nomusungo, asi handina kutsauka pazvirevo zvenyu.
Dei ugudlege hev lagt snara for meg; men frå dine fyresegner hev eg ikkje villa meg burt.
111 Zvirevo zvenyu inhaka yangu nokusingaperi; ndizvo mufaro womwoyo wangu.
Til æveleg eiga hev eg fenge dine vitnemål, for dei er mi hjartans gleda.
112 Mwoyo wangu wakagarira kuchengeta zvirevo zvenyu, kusvikira kumagumo.
Eg hev bøygt mitt hjarta til å gjera etter dine fyreskrifter, æveleg og til endes.
113 Ndinovenga vanhu vane mwoyo miviri, asi ndinoda murayiro wenyu.
Dei tvihuga hatar eg, men di lov elskar eg.
114 Imi muri utiziro hwangu nenhoo yangu; ndakaisa tariro yangu pashoko renyu.
Du er mi livd og min skjold, og på ditt ord ventar eg.
115 Ibvai kwandiri, imi vaiti vezvakaipa, kuti ndichengete mirayiro yaMwari wangu!
Vik frå meg, de som gjer vondt, at eg kann halda min Guds bodord!
116 Nditsigirei sezvamakavimbisa, ipapo ndichararama; musarega tariro yangu ichidzimwa.
Haldt meg uppe etter ditt ord, so eg kann liva, og lat meg ikkje verta til skammar med mi von!
117 Nditsigirei, ipapo ndicharwirwa; ndicharamba ndine hanya nemitemo yenyu.
Haldt meg uppe, so eg kann verta frelst! So vil eg alltid sjå med lyst på dine fyreskrifter.
118 Munoramba vose vanotsauka pamitemo yenyu, nokuti kunyengera kwavo hakuna maturo.
Du agtar for inkje alle deim som fer vilt frå dine fyreskrifter; for deira svik er fåfengd.
119 Vakaipa vose venyika munovaita sengura; naizvozvo ndinoda zvamakatema.
Som slagg kastar du burt alle ugudlege på jordi; difor elskar eg dine vitnemål.
120 Nyama yangu inodedera nokuda kwokukutyai; ndinomira ndichitya mirayiro yenyu.
Eg rys i holdet av rædsla for deg, og for dine domar ottast eg.
121 Ndakaita zvakarurama nokururamisira; musandisiya mumaoko avadzvinyiriri vangu.
Eg hev gjort rett og rettferd, du vil ikkje gjeva meg yver til deim som trykkjer meg.
122 Itai kuti muranda wenyu agare zvakanaka; musarega vanozvikudza vachimudzvinyirira.
Gakk i borg for tenaren din, so det må ganga honom vel! lat ikkje dei ovmodige trykkja meg!
123 Meso angu aneta nokutsvaka ruponeso rwenyu, ndichitsvaga vimbiso yenyu yakarurama.
Augo mine naudstundar etter di frelsa og etter ditt rettferdsord.
124 Itirai muranda wenyu zvinoringana norudo rwenyu, uye ndidzidzisei mitemo yenyu.
Gjer med din tenar etter di miskunn og lær meg dine fyreskrifter!
125 Ndiri muranda wenyu; ndipeiwo kunzvera kuti ndigonzwisisa zvamakatema.
Eg er din tenar; gjev meg vit, so eg kann kjenna dine vitnemål!
126 Haiwa Jehovha, inguva yenyu yokubata; murayiro wenyu uri kuputswa.
Det er tid for Herren til å gripa inn, dei hev brote di lov.
127 Nokuti ndinoda mirayiro yenyu kupfuura goridhe, kupfuura goridhe rakanatswa,
Difor elskar eg dine bodord meir enn gull, ja, meir enn fint gull.
128 uye nokuti ndinoti zvirevo zvenyu zvose zvakarurama, ndinovenga nzira dzose dzakaipa.
Difor held eg alle fyresegner um alle ting for rette; eg hatar kvar lygnestig.
129 Zvirevo zvenyu zvinoshamisa; naizvozvo ndinozviteerera.
Underfulle er dine vitnemål, difor tek mi sjæl vare på deim.
130 Kuzarurwa kweshoko renyu kunopa chiedza; kunopa kunzwisisa kuna vasina mano.
Når ordi dine opnar seg, gjev dei ljos, og dei gjer dei einfalde kloke.
131 Ndinoshamisa muromo wangu ndigodokwaira, ndichishuva mirayiro yenyu.
Eg let munnen upp og sukka av lengting; for etter dine bodord stunda eg.
132 Dzokerai kwandiri mugondinzwira ngoni, sezvamunogara muchiita kuna avo vanoda zita renyu.
Vend deg til meg og ver meg nådig, som rett er mot deim som elskar ditt namn!
133 Rayirai nhambwe dzetsoka dzangu zviri maererano neshoko renyu; chivi ngachirege kunditonga.
Gjer mine stig faste ved ditt ord, og lat ingen urett råda yver meg!
134 Ndidzikinurei pakudzvinyirira kwavanhu, kuti ndigoteerera zvirevo zvenyu.
Løys du meg ut or menneskjevald! So vil eg halda dine fyresegner.
135 Chiso chenyu ngachipenye pamusoro pomuranda wenyu, uye ndidzidzisei mitemo yenyu.
Lat di åsyn lysa på din tenar, og lær meg dine fyreskrifter!
136 Hova dzemisodzi dzinoerera dzichibva mumeso angu, nokuti murayiro wenyu hausi kuteererwa.
Vatsbekkjer renn or augo mine, av di folk ikkje held di lov.
137 Haiwa Jehovha, imi makarurama, uye mirayiro yenyu yakarurama.
Rettferdig er du, Herre, og rette er dine domar.
138 Zvirevo zvenyu zvamakadzika zvakarurama; zvakavimbika kwazvo.
Du hev fyreskrive dine vitnemål i rettferd og i stor truskap.
139 Kushingaira kwangu kunondipedza, nokuti vavengi vangu havana hanya namashoko enyu.
Min brennhug hev tært meg upp, av di mine motstandarar hev gløymt dine ord.
140 Vimbiso dzenyu dzakaedzwa chose, uye muranda wenyu anodzida.
Ditt ord er vel reinsa, og din tenar elskar det.
141 Kunyange ndakaderedzwa uye ndichizvidzwa hangu, handikanganwi zvirevo zvenyu.
Liten er eg og vanvyrd; dine fyresegner hev eg ikkje gløymt.
142 Kururama kwenyu kunogara nokusingaperi, uye murayiro wenyu ndowezvokwadi.
Di rettferd er ei æveleg rettferd, og di lov er sanning.
143 Nhamo namatambudziko zviri pamusoro pangu, asi mirayiro yenyu ndiwo mufaro wangu.
Naud og trengsla fann meg; dine bodord er mi lyst.
144 Zvirevo zvenyu zvinogara zvakarurama; ndipeiwo kunzwisisa kuti ndirarame.
Rettferdige er dine vitnemål til æveleg tid; gjev meg skyn, so eg kann liva!
145 Ndinodana nomwoyo wangu wose; haiwa Jehovha ndipindureiwo, uye ndichateerera mitemo yenyu.
Eg ropar av alt mitt hjarta, svara meg, Herre! Dine fyreskrifter vil eg taka vare på.
146 Ndinodanidzira kwamuri, ndiponesei uye ndichachengeta zvamakatema.
Eg ropar til deg, frels meg! so vil eg halda dine vitnemål.
147 Ndinomuka mambakwedza asati asvika ndigochemera kubatsirwa; ndakaisa tariro yangu pashoko renyu.
Tidleg i dagningi var eg uppe og ropa um hjelp; eg venta på ditt ord.
148 Meso angu anogara akasvinura panguva dzose dzousiku, kuti ndifungisise pamusoro pevimbiso dzenyu.
Mine augo var uppe fyre nattevakterne, so eg kunde grunda på ditt ord.
149 Inzwai inzwi rangu sezvakafanira rudo rwenyu; haiwa Jehovha, chengetedzai upenyu hwangu zviri maererano nemirayiro yenyu.
Høyr mi røyst etter di miskunn, Herre, haldt meg i live etter dine domar!
150 Vanoita mano akaipa vari pedyo, asi vari kure nomurayiro wenyu.
Dei er nær som renner etter ugjerning; frå di lov er dei langt burte.
151 Asi imi muri pedyo, Jehovha, uye mirayiro yenyu yose ndeyezvokwadi.
Du er nær, Herre, og alle dine bodord er sanning.
152 Ndakadzidza pane zvamakatema kare, kuti makazvisimbisa kuti zvigare nokusingaperi.
Longe sidan veit eg av dine vitnemål, at du hev grunnfest deim i all æva.
153 Tarirai kutambudzika kwangu mugondirwira, nokuti handina kukanganwa murayiro wenyu.
Sjå til mi djupe naud og fria meg ut! For di lov hev eg ikkje gløymt.
154 Miririrai mhosva yangu uye mundidzikinure; chengetedzai upenyu hwangu maererano nevimbiso yenyu.
Før mi sak, og løys meg ut, haldt meg i live etter ditt ord!
155 Ruponeso rwuri kure navakaipa, nokuti havatsvaki mitemo yenyu.
Frelsa er langt frå dei ugudlege, for dine fyreskrifter spør dei ikkje etter.
156 Haiwa Jehovha, tsitsi dzenyu ihuru; chengetedzai upenyu hwangu maererano nemirayiro yenyu.
Di miskunn er stor, Herre; haldt meg i live etter dine domar!
157 Vavengi vangu navanonditambudza vazhinji, asi handina kutsauka pane zvamakatema.
Mange er dei som forfylgjer meg og stend meg imot; frå dine vitnemål hev eg ikkje vike.
158 Ndinotarira kuna vasingatendi ndichisema, nokuti havateereri shoko renyu.
Eg såg dei utrue og fekk uhug, av di dei ikkje heldt ditt ord.
159 Tarirai madiro andinoita zvirevo zvenyu; haiwa Jehovha, chengetedzai upenyu hwangu, maererano norudo rwenyu.
Sjå at eg hev elska dine fyresegner! Herre, haldt meg i live etter di miskunn!
160 Mashoko enyu ose ndeechokwadi; mirayiro yenyu yose yakarurama ndeyokusingaperi.
Summen av ditt ord er sanning, og æveleg stend all di rettferds lov.
161 Vatongi vanonditambudza ndisina mhaka, asi mwoyo wangu unodedera pashoko renyu.
Hovdingar forfylgde meg utan orsak, men mitt hjarta ottast dine ord.
162 Ndinofarira vimbiso yenyu kufanana nouyo anowana zvakapambwa zvizhinji.
Eg gled meg yver ditt ord, som når ein finn mykje herfang.
163 Ndinovenga uye ndinosema nhema, asi ndinoda murayiro wenyu.
Lygn hev eg hata og havt stygg til; di lov hev eg elska.
164 Ndinokurumbidzai kanomwe pazuva, nokuda kwemirayiro yenyu yakarurama.
Sju gonger um dagen hev eg lova deg for dine rettferdige domar.
165 Vanoda murayiro wenyu vano rugare rukuru, uye hakuna chingavagumbusa.
Mykje fred hev dei som elskar di lov, og ingen støyt fær deim til fall.
166 Haiwa Jehovha, ndakamirira ruponeso rwenyu, uye ndinotevera mirayiro yenyu.
Eg hev venta på di frelsa, Herre, og dine bodord hev eg halde.
167 Ndinoteerera zvirevo zvenyu, nokuti ndinozvida zvikuru.
Mi sjæl hev halde dine vitnemål, og eg elska deim mykje.
168 Ndinoteerera zvirevo zvenyu nezvamakatema, nokuti nzira dzangu dzose dzinozivikanwa nemi.
Eg hev halde dine fyresegner og dine vitnemål, for alle mine vegar er for di åsyn.
169 Dai kuchema kwangu kwasvika pamberi penyu, imi Jehovha; ndipeiwo kunzwisisa maererano neshoko renyu.
Lat mitt klagerop koma fram for di åsyn, Herre! Gjev meg skyn etter ditt ord.
170 Kukumbira kwangu dai kwasvika pamberi penyu; ndirwirei maererano nevimbiso yenyu.
Lat mi bøn koma for di åsyn! Frels meg etter ditt ord!
171 Miromo yangu dai yafashukira nerumbidzo, nokuti munondidzidzisa mitemo yenyu.
Mine lippor skal fløda yver av lovsong, for du lærer meg dine fyreskrifter;
172 Rurimi rwangu dai rwaimba nezveshoko renyu, nokuti mirayiro yenyu yose yakarurama.
Mi tunga skal syngja um ditt ord; for alle dine bodord er rettferd.
173 Ruoko rwenyu dai rwagadzirira kundibatsira, nokuti ndakasarudza zvirevo zvenyu.
Lat di hand vera meg til hjelp! for dine fyresegner hev eg valt ut.
174 Haiwa Jehovha, ndinoshuva ruponeso rwenyu, uye murayiro wenyu ndiwo mufaro wangu.
Eg lengtar etter di frelsa, Herre, og di lov er mi lyst.
175 Regai ndirarame kuti ndigokurumbidzai, uye dai mirayiro yenyu yandibatsira.
Lat mi sjæl leva og lova deg, og lat dine domar hjelpa meg!
176 Ndakatsauka segwai rakarasika. Tsvakai muranda wenyu, nokuti handina kukanganwa mirayiro yenyu.
Eg hev fare vilt; leita upp din tenar som ein burtkomen sau! for dine bodord hev eg ikkje gløymt.

< Mapisarema 119 >