< Mapisarema 112 >
1 Rumbidzai Jehovha. Akaropafadzwa munhu anotya Jehovha, anofarira mirayiro yake zvikuru.
Halleluja! Sæl er den mann som ottast Herren, som hev si store lyst i hans bodord.
2 Vana vake vachava nesimba panyika; zvizvarwa zvavakarurama zvicharopafadzwa.
Hans avkjøme skal vera veldugt på jordi, ætti av dei ærlege skal verta velsigna.
3 Pfuma nezvakawanda zviri mumba make, uye kururama kwake kunogara nokusingaperi.
Det er velstand og rikdom i hans hus, og hans rettferd stend æveleg fast.
4 Kunyange murima akarurama anobudirwa nechiedza, iye munhu ane nyasha nengoni uye akarurama.
Det renn upp eit ljos i myrker for dei ærlege, nådig, miskunnsam og rettferdig er han.
5 Zvakanaka zvinouya kumunhu anopa zvizhinji uye anokweretesa pachena, anofambisa nzira dzake nokururamisira.
Vel gjeng det den mann som er miskunnsam og gjev lån, han held uppe si sak i retten.
6 Zvirokwazvo, haangatongozungunuswi; munhu akarurama acharangarirwa nokusingaperi.
For dei skal ikkje rikka honom i all æva, den rettferdige skal vera i ævelegt minne.
7 Haangatyi mashoko akaipa; mwoyo wake wakasimba, anovimba naJehovha.
For vond tidend skal han ikkje ræddast; hans hjarta er fast, det lit på Herren.
8 Mwoyo wake wakachengetedzeka, haangatyi chinhu; pakupedzisira achatarira nokukunda kuvavengi vake.
Hans hjarta er trygt; han ræddast ikkje, til dess han ser med lyst på sine fiendar.
9 Akaparadzira zvipo zvake kuvarombo, kururama kwake kunogara nokusingaperi; runyanga rwake ruchasimudzwa mudenga mukukudzwa.
Han strår ut, gjev til dei fatige, hans rettferd stend alltid, hans horn skal verta upplyft med æra.
10 Akaipa achazviona uye acharwadziwa, acharumanya meno ake uye achaonda; kushuva kwowakaipa kuchava pasina.
Den ugudlege skal sjå det og harmast, han skal skjera tenner og tærast upp, det dei ugudlege hev lyst til, vert upp i inkje.