< Mapisarema 109 >

1 Kumutungamiri wokuimba. Pisarema raDhavhidhi. Haiwa Mwari, imi wandinorumbidza, regai kunyarara,
Til songmeisteren; av David, ein salme. Min lovsongs Gud, teg ikkje!
2 nokuti vanhu vakaipa vanonyengera vakandishamira miromo yavo; vakataura nhema pamusoro pangu nendimi dzavo.
For dei hev late upp sin ugudlege og falske munn imot meg, dei hev tala imot meg med ljugartunga.
3 Vakandikomba namashoko okuvenga; vanorwa neni pasina mhosva.
Med hatfulle ord hev dei kringsett meg og ført strid imot meg utan årsak.
4 Pachinzvimbo choushamwari hwangu navo, vanondipa mhosva, asi ini ndiri munhu wokunyengetera.
Til løn for min kjærleik stod dei imot meg, endå eg berre bed,
5 Vanonditsivira zvakaipa pane zvakanaka, uye vanondivengera ushamwari hwangu.
dei hev lagt vondt yver meg til løn for godt og hat til løn for min kjærleik.
6 Tumai munhu akaipa kuti apikisane naye; mupomeri ngaamire kuruoko rwake rworudyi.
Set ein ugudleg yver honom, og lat ein klagar standa ved hans høgre hand!
7 Paanotongwa, ngaawanikwe ane mhosva, uye minyengetero yake ngaimupe mhaka.
Når han vert dømd, lat honom ganga skuldig ut, og lat hans bøn verta til synd!
8 Mazuva ake ngaave mashoma; mumwe ngaatore nzvimbo youkuru hwake.
Lat hans dagar verta få, lat ein annan få hans embætte!
9 Vana vake ngavave nherera, uye mukadzi wake ave chirikadzi.
Lat hans born verta farlause og kona hans enkja!
10 Vana vake ngavave vapemhi vanodzungaira; ngavadzingwe vabve mumatongo emisha yavo.
Lat hans born flakka ikring og beda seg, lat deim ganga som tiggarar frå sin øydelagde heim!
11 Waakakwereta ngaatore zvose zvaanazvo; vatorwa ngavapambe zvose zvaakashandira.
Lat okerkallen leggja snara um all hans eigedom, og framande plundra hans avling!
12 Ngakurege kuva neanomunzwira ngoni kana kunzwira tsitsi nherera dzake.
Lat ingen finnast som hyser miskunn imot honom, og ingen som ynkast yver hans farlause born!
13 Zvizvarwa zvake ngazvirove, mazita avo adzimwe parudzi runotevera.
Lat hans etterkomarar ganga til grunnar og deira namn verta utstroke i næste ættled!
14 Mhosva yamadzibaba ake ngairangarirwe pamberi paJehovha; chivi chamai vake ngachirege kumbodzimwa.
Hans fedra skuld vere i minne hjå Herren, og syndi åt mor hans verte ikkje utstroki!
15 Zvivi zvavo ngazvirambe zviri pamberi paJehovha, kuti aparadze chirangaridzo chavo panyika.
Dei vere alltid for Herrens åsyn, og han rydje deira minne ut av jordi,
16 Nokuti haana kumbofunga kuita zvakanaka, asi akavhima varombo kusvika parufu, vanoshayiwa navane mwoyo yakaputsika.
av di han ikkje kom i hug å gjera miskunn, men forfylgde ein arm og fatig mann, og ein hjarteskræmd og vilde drepa honom.
17 Aifarira kutaura chituko, ngachichiuya pamusoro pake; iye asina kufadzwa nokuropafadza, ngakuve kure naye.
Han elska forbanning, og denne kom yver honom, han lika ikkje velsigning, og denne kom langt burt frå honom.
18 Aifuka kutuka senguo yake; zvakapinda mumuviri wake semvura, nomumapfupa ake samafuta.
Han klædde seg i forbanning som sitt klædeplagg, og ho trengde som vatn inn i hans liv, og som olje i hans bein.
19 Ngazvive sejasi rakamonerwa paari, sebhanhire rakasungirirwa paari nokusingaperi.
Lat henne verta honom til ei kåpa som han sveiper seg i, og til eit belte som han alltid bind um seg!
20 Uyu ngauve muripo waJehovha kuvapomeri vangu, kuna avo vanotaura zvakaipa pamusoro pangu.
Dette vere løni frå Herren åt mine motstandarar, og åt deim som talar vondt imot mi sjæl!
21 Asi imi, Ishe Jehovha, ndiitirei zvakanaka nokuda kwezita renyu; ndirwirei, kubudikidza nokunaka kworudo rwenyu.
Og du, Herre, Herre, gjer vel imot meg for ditt namn skuld, etter som di miskunn er god, so berga meg!
22 Nokuti ndiri murombo uye ndinoshayiwa, uye mwoyo wangu wakuvara mukati mangu.
For arm og fatig er eg, og mitt hjarta er gjenomstunge i meg.
23 Ndinopera somumvuri wamadekwana; ndinozunzwa semhashu.
Som ein skugge når han lengjest, kverv eg burt, eg vert jaga burt som ein grashopp.
24 Mabvi angu apera simba nokutsanya; muviri wangu waonda uye ndaonda kwazvo.
Mine kne er ustøde av fasta, og holdet mitt misser feita.
25 Ndiri chinhu chinosekwa navapomeri vangu; pavanondiona, vanodzungudza misoro yavo.
Og eg hev vorte til spott for deim; når dei ser meg, rister dei på hovudet.
26 Ndibatsirei, imi Jehovha Mwari wangu; ndiponesei zvakafanira rudo rwenyu.
Hjelp meg, Herre min Gud, frels meg etter di miskunn!
27 Ngavazive kuti ndirwo ruoko rwenyu, kuti imi, iyemi Jehovha, makazviita.
so dei må kjenna, at dette er di hand, at du, Herre, hev gjort det.
28 Ivo vangatuka havo, asi imi mucharopafadza; vachanyadziswa pavanorwisa, asi muranda wenyu achafara.
Dei forbannar, men du velsignar, dei stend upp, men vert skjemde, og din tenar gled seg.
29 Vapomeri vangu vachafukidzwa nenyadzi, uye vachaputirwa nokunyara sokunge nejasi.
Mine motstandarar skal klæda seg i skjemsla og sveipa seg i si skam som i ei kåpa.
30 Ndicharumbidza Jehovha nomuromo wangu zvikuru; paungano huru, ndichamurumbidza.
Eg vil takka Herren storleg med min munn, og midt imillom mange vil eg lova honom.
31 Nokuti anomira kuruoko rworudyi rwouyo anoshayiwa, kuti amuponese pane avo vanomupomera mhosva.
For han stend på høgre sida åt den fatige til å frelsa honom frå deim som dømer hans sjæl.

< Mapisarema 109 >