Zvirevo 8
1 Ko, uchenjeri hahudanidziri here? Kunzwisisa hakusimudziri inzwi rako here?
Høyr kor visdomsmøyi ropar, og vitet høgmælt talar!
2 Panzvimbo dzakakwirira panzira, pamharadzano dzenzira, ndipo pahumire;
Uppe på haugar ved vegen, der stigarne møtest, stend ho,
3 parutivi rwamasuo okupinda muguta, pamikova, hunodanidzirisa huchiti,
attmed portarne ut or byen, ved døra-inngangen ropar ho høgt:
4 “Kwamuri, imi varume, ndinodanidzira; ndinosimudzira inzwi rangu kuvanhu vose.
«Godtfolk, eg ropar på dykk, og til mannsborni ljomar mi røyst.
5 Imi vasina mano, wanai uchenjeri; imi mapenzi, wanai kunzwisisa.
Fåkunnige, lær dykk klokskap, og de dårar, vinn dykk vit!
6 Teererai, nokuti ndine zvinhu zvinokosha zvokutaura; ndinozarura muromo wangu kuti nditaure zvakarurama.
Høyr, eg talar gjæve ord, og ærlegt er det som lipporne segjer;
7 Muromo wangu unotaura zvokwadi, nokuti miromo yangu inovenga zvakaipa.
ja, sanning talar min gom, og lipporne styggjest ved gudløysa.
8 Mashoko ose omuromo wangu akarurama; hapana kana rimwe rakakombama kana rakaipa.
Alle ord i min munn er rette, det finst ikkje fult eller falskt i deim.
9 Kune ane njere ose zvawo akarurama, akarurama kuna avo vane zivo.
Dei er alle sanne for den kloke og rette for deim som fann kunnskap.
10 Sarudza kurayira kwangu panzvimbo yesirivha, ruzivo panzvimbo yegoridhe rakaisvonaka,
Tak då min age heller enn sylv og kunnskap framfyre utvalt gull!
11 nokuti uchenjeri hunokosha kupfuura marubhi, uye hapana chaungada chingaenzaniswa nahwo.
For visdom er betre enn perlor, og av alle skattar er ingen som denne.
12 “Ini, uchenjeri ndinogara pamwe chete navakachenjera; ndine ruzivo nenjere.
Eg, visdomen, skyner meg på klokskap, og vit på rådleggjing hev eg.
13 Kutya Jehovha ndiko kuvenga zvakaipa; ndinovenga kuzvikudza namanyawi, maitiro akaipa nokutaura kunonyangadza.
Otte for Herren er hat til det vonde; stormod og storlæte, åtferd stygg, og ein munn full av fals eg hatar.
14 Zano nokutonga kwakanaka ndezvangu; ndine kunzwisisa nesimba.
Hjå meg er råd og dug, eg er vit, hjå meg er magt.
15 Madzimambo anobata ushe neni uye vatongi vanodzika mirayiro yakarurama;
Eg gjer at kongar råder, og at hovdingar dømer rett.
16 machinda anofambisa ushe neni, navakuru vose vanotonga panyika.
Eg gjer at styrarar styrer og fyrstar - alle domarar på jordi.
17 Ndinoda avo vanondida, uye vaya vanonditsvaka vanondiwana.
Eg elskar deim som meg elskar, og dei som leitar meg upp, skal meg finna.
18 Pfuma nokukudzwa zvineni, upfumi hunogara nokururama.
Rikdom og æra er hjå meg, gamalt gods og rettferd.
19 Chibereko changu chakanaka kupfuura goridhe rakaisvonaka; zvandinobereka zvinopfuura sirivha yakaisvonaka.
Mi frukt er betre enn gull, ja skiraste gullet, og den vinning eg gjev, er betre enn utvalt sylv.
20 Ndinofamba munzira dzokururama, pamakwara okururamisira,
Eg gjeng på rettferds veg, midt på rettvise-stigar,
21 ndichipa upfumi kuna avo vanondida, uye ndichiita kuti matura avo azare.
For eg vil gjeva gods åt deim som elskar meg og fylla deira forråd.
22 “Jehovha akandibudisa sebasa rake rokutanga pamabasa ake, kutangira mabasa ake akare;
Herren skapte meg til fyrste verket sitt, fordom fyrr han gjorde noko anna.
23 ndakagadzwa kubva pakusingaperi, kubva pakutanga, nyika isati yavapo.
Alt frå æva er eg innsett, frå upphavet, fyrr jordi vart til.
24 Makungwa asati avapo, ndakaberekwa, pasati pava nezvitubu zvine mvura zhinji;
Fyrr djupi var til, vart eg fødd, då det ei fanst kjeldor fulle med vatn,
25 makomo asati aiswa munzvimbo dzawo, zvikomo zvisati zvavapo, ndakaberekwa,
fyrr fjelli var søkkte ned, fyre haugar vart eg fødd,
26 asati aita nyika neminda kana guruva ripi zvaro renyika.
fyrr han skapte jord og mark og den fyrste moldklump i verdi.
27 Ndakanga ndiripo paakaisa matenga munzvimbo dzawo, paakaita denderedzwa pamusoro pamakungwa,
Då han laga himmelen, var eg der, då han slo kvelv yver djupet.
28 paakaita makore kudenga uye paakasimbisa zvitubu zvamakungwa,
Då han feste skyerne i det høge, då kjeldorne fossa fram or djupet,
29 paakapa gungwa miganhu yaro kuti mvura dzirege kudarika zvaakarayira, uye paakateya nheyo dzenyika.
då han sette grensa for havet, so vatnet ei gjekk lenger enn han baud, då han la grunnvollar for jordi,
30 Ipapo ndini ndaiva mhizha parutivi rwake. Ndaigara ndichifara zuva nezuva, ndichifara nguva dzose pamberi pake,
då var eg verksmeister hjå han og var til hugnad for han dag etter dag, eg leika meg stødt for hans åsyn.
31 ndichifadzwa nenyika yake yose uye ndichifadzwa navanhu vose.
Eg leika på heile jordkringen hans og hadde min hugnad i manneborni.
32 “Saka zvino, vanakomana vangu, teererai kwandiri; vakaropafadzwa avo vanochengeta nzira dzangu.
Og no, born, høyr på meg! Sæle er dei som held mine vegar.
33 Teererai kurayira kwangu mugova vakachenjera; musakushayira hanya.
Høyr på tukt og vert vise, og slepp ho ikkje ifrå dykk!
34 Akaropafadzwa munhu anoteerera kwandiri, anorinda mazuva ose pamasuo angu. Anomira pamukova womusuo wangu.
Sæl den mann som høyrer på meg, so han dagstødt vaker ved dørerne mine og vaktar dørstokkarne mine.
35 Nokuti ani naani anondiwana anowana upenyu uye anogamuchira nyasha kubva kuna Jehovha.
For den som finn meg, finn livet og fær velsigning frå Herren.
36 Asi ani naani asingandiwani anozvikuvadza; vose vanondivenga vanoda rufu.”
Men den som missar meg, skader seg sjølv, og alle som hatar meg, elskar dauden.»
