Zvirevo 8
1 Ko, uchenjeri hahudanidziri here? Kunzwisisa hakusimudziri inzwi rako here?
Hør, visdommen roper, og forstanden lar sin røst høre.
2 Panzvimbo dzakakwirira panzira, pamharadzano dzenzira, ndipo pahumire;
Oppe på hauger ved veien står hun, der hvor stiene møtes;
3 parutivi rwamasuo okupinda muguta, pamikova, hunodanidzirisa huchiti,
ved siden av portene, ved byens utgang, i inngangen til portene roper hun høit:
4 “Kwamuri, imi varume, ndinodanidzira; ndinosimudzira inzwi rangu kuvanhu vose.
Til eder, I menn, roper jeg, og min røst lyder til menneskenes barn.
5 Imi vasina mano, wanai uchenjeri; imi mapenzi, wanai kunzwisisa.
Lær klokskap, I enfoldige, og lær forstand, I uforstandige!
6 Teererai, nokuti ndine zvinhu zvinokosha zvokutaura; ndinozarura muromo wangu kuti nditaure zvakarurama.
Hør! Om store ting taler jeg, og jeg oplater mine leber med rettvishet;
7 Muromo wangu unotaura zvokwadi, nokuti miromo yangu inovenga zvakaipa.
min tunge taler sannhet, og ugudelighet er en vederstyggelighet for mine leber.
8 Mashoko ose omuromo wangu akarurama; hapana kana rimwe rakakombama kana rakaipa.
Alle min munns ord er rette, det er intet falskt eller vrangt i dem.
9 Kune ane njere ose zvawo akarurama, akarurama kuna avo vane zivo.
De er alle sammen likefremme for den forstandige og rette for dem som har funnet kunnskap.
10 Sarudza kurayira kwangu panzvimbo yesirivha, ruzivo panzvimbo yegoridhe rakaisvonaka,
Ta imot min tilrettevisning istedenfor sølv, og ta imot kunnskap fremfor utsøkt gull!
11 nokuti uchenjeri hunokosha kupfuura marubhi, uye hapana chaungada chingaenzaniswa nahwo.
For visdom er bedre enn perler, og ingen skatt kan lignes med den.
12 “Ini, uchenjeri ndinogara pamwe chete navakachenjera; ndine ruzivo nenjere.
Jeg, visdommen, har klokskap i eie, og jeg forstår å finne kloke råd.
13 Kutya Jehovha ndiko kuvenga zvakaipa; ndinovenga kuzvikudza namanyawi, maitiro akaipa nokutaura kunonyangadza.
Å frykte Herren er å hate ondt; stolthet og overmot, ond ferd og en falsk munn hater jeg.
14 Zano nokutonga kwakanaka ndezvangu; ndine kunzwisisa nesimba.
Mig tilhører råd og sann innsikt, jeg er forstand, mig hører styrke til.
15 Madzimambo anobata ushe neni uye vatongi vanodzika mirayiro yakarurama;
Ved mig regjerer kongene, og ved mig fastsetter fyrstene hvad rett er.
16 machinda anofambisa ushe neni, navakuru vose vanotonga panyika.
Ved mig styrer herskerne og høvdingene, alle dommere på jorden.
17 Ndinoda avo vanondida, uye vaya vanonditsvaka vanondiwana.
Jeg elsker dem som elsker mig, og de som søker mig, skal finne mig.
18 Pfuma nokukudzwa zvineni, upfumi hunogara nokururama.
Hos mig er rikdom og ære, gammelt arvegods og rettferdighet.
19 Chibereko changu chakanaka kupfuura goridhe rakaisvonaka; zvandinobereka zvinopfuura sirivha yakaisvonaka.
Min frukt er bedre enn gull, ja det fineste gull, og den vinning jeg gir, er bedre enn utsøkt sølv.
20 Ndinofamba munzira dzokururama, pamakwara okururamisira,
På rettferds vei vandrer jeg, midt på rettens stier;
21 ndichipa upfumi kuna avo vanondida, uye ndichiita kuti matura avo azare.
derfor gir jeg dem som elsker mig, sann rikdom til arv og fyller deres forrådskammere.
22 “Jehovha akandibudisa sebasa rake rokutanga pamabasa ake, kutangira mabasa ake akare;
Herren skapte mig som sitt første verk, før sine andre gjerninger, i fordums tid.
23 ndakagadzwa kubva pakusingaperi, kubva pakutanga, nyika isati yavapo.
Fra evighet er jeg blitt til, fra først av, før jorden var.
24 Makungwa asati avapo, ndakaberekwa, pasati pava nezvitubu zvine mvura zhinji;
Da avgrunnene ennu ikke var til, blev jeg født, da der ennu ikke fantes kilder fylt med vann.
25 makomo asati aiswa munzvimbo dzawo, zvikomo zvisati zvavapo, ndakaberekwa,
Før fjellene blev senket ned, før haugene blev til, blev jeg født,
26 asati aita nyika neminda kana guruva ripi zvaro renyika.
før han hadde skapt jord og mark og jorderikes første muldklump.
27 Ndakanga ndiripo paakaisa matenga munzvimbo dzawo, paakaita denderedzwa pamusoro pamakungwa,
Da han bygget himmelen, var jeg der, da han slo hvelving over avgrunnen.
28 paakaita makore kudenga uye paakasimbisa zvitubu zvamakungwa,
Da han festet skyene oventil, da han bandt avgrunnens kilder,
29 paakapa gungwa miganhu yaro kuti mvura dzirege kudarika zvaakarayira, uye paakateya nheyo dzenyika.
da han satte grense for havet, så vannene ikke går lenger enn han byder, da han la jordens grunnvoller -
30 Ipapo ndini ndaiva mhizha parutivi rwake. Ndaigara ndichifara zuva nezuva, ndichifara nguva dzose pamberi pake,
da var jeg verksmester hos ham, og jeg var hans lyst dag efter dag, jeg lekte alltid for hans åsyn;
31 ndichifadzwa nenyika yake yose uye ndichifadzwa navanhu vose.
jeg lekte på hele hans vide jord, og min lyst hadde jeg i menneskenes barn.
32 “Saka zvino, vanakomana vangu, teererai kwandiri; vakaropafadzwa avo vanochengeta nzira dzangu.
Og nu, barn, hør på mig! Salige er de som følger mine veier.
33 Teererai kurayira kwangu mugova vakachenjera; musakushayira hanya.
Hør på min tilrettevisning og bli vise og forakt den ikke!
34 Akaropafadzwa munhu anoteerera kwandiri, anorinda mazuva ose pamasuo angu. Anomira pamukova womusuo wangu.
Salig er det menneske som hører på mig, så han våker ved mine dører dag efter dag og vokter mine dørstolper.
35 Nokuti ani naani anondiwana anowana upenyu uye anogamuchira nyasha kubva kuna Jehovha.
For den som finner mig, finner livet og får nåde hos Herren.
36 Asi ani naani asingandiwani anozvikuvadza; vose vanondivenga vanoda rufu.”
Men den som ikke finner mig, skader sig selv; alle de som hater mig, elsker døden.
