Kuungudza kwaJeremia 5
1 Rangarirai Jehovha, zvakatiwira; tarirai, mugoona kunyadziswa kwedu.
Kom i hug, Herre, kor det er med oss! Skoda etter og sjå, kor me er svivyrde!
2 Nhaka yedu yakapiwa kuvatorwa, misha yedu kumabvakure.
Vår arv er komen åt framande, våre hus åt utlendske menner.
3 Tava nherera, hatina vabereki, vanamai vedu sechirikadzi.
Farlause er me vortne, hev ikkje far. Møderne våre er som enkjor.
4 Tinofanira kutenga mvura yatinonwa; huni dzedu dzinongowanikwa chete nomutengo.
Me lyt kjøpa det vatnet me drikk, vår ved lyt me betala.
5 Avo vanotidzinganisa vari pedyo pedyo; taneta uye hatina zororo.
Våre forfylgjarar hev me på halsen; me er trøytte, fær ikkje kvild.
6 Takazviisa pasi peIjipiti neAsiria, kuti tiwane chingwa chakakwana.
Til Egyptarland rette me hand, til Assyria, vilde mettast med brød.
7 Madzibaba edu akatadza uye vakafa, uye tava kurangwa nokuda kwavo.
Våre feder synda, dei er burte, me lyt bera deira misgjerningar.
8 Varanda vanotitonga, uye hapana angatisunungura kubva pamaoko avo.
Trælar er våre herrar, og ingen riv oss ut or deira hand.
9 Tinowana chingwa chedu nokuisa upenyu hwedu munjodzi, nokuda kwomunondo murenje.
Me søkjer vårt brød med livsens fåre for sverdet i øydemark.
10 Ganda redu rava kupisa sechoto, nokuda kwokupisa kwenzara.
Vår hud er glodheit som omnen, for svolten som gneg og brenn.
11 Vakachinya vakadzi muZioni, mhandara, mumaguta eJudha.
Kvende hev i Sion dei skjemt, møyar i byarne i Juda.
12 Machinda akasungirirwa namaoko avo; vakuru havakudzwi.
Hovdingar hengde dei med si hand, gamle viste dei ikkje vyrdnad.
13 Majaya anoshanda paguyo; vakomana vanotatarika vakatakura mitoro yehuni.
Ungmenne laut bera kverni, og gutar seig ned med vedbyrdi på.
14 Vakuru vakabva pasuo reguta; majaya akarega kuimba kwavo.
Dei gamle sit ikkje lenger i porten, dei unge ikkje meir med sitt strengespel.
15 Mufaro mumwoyo medu waguma; kutamba kwedu kwapinduka kukava kuchema.
Det er slutt med vår hjartans gleda, vår dans er umsnudd til sorg.
16 Korona yawa kubva pamusoro wedu. Tine nhamo isu, nokuti takatadza!
Kransen er fallen av vårt hovud; usæle me, at me hev synda!
17 Nokuda kwaizvozvi mwoyo yedu yapera simba, nokuda kwezvinhu izvi meso edu otadza kuona,
Difor er hjarta vårt sjukt, di so er augo våre dimme -
18 nokuti Gomo reZioni rava dongo, makava ofambamo.
for Sions fjell som ligg audt, der renner no revar ikring.
19 Imi Jehovha, munotonga nokusingaperi; chigaro chenyu choushe chiripo kuzvizvarwa zvose.
Du, Herre, sit æveleg konge, frå ætt til ætt stend din kongsstol.
20 Sei muchigara muchitikanganwa? Sei muchitikanganwa kwenguva yakareba kudai?
Kvi vil du oss æveleg gløyma, ganga frå oss dagarne lange?
21 Tidzoserei kwamuri, Jehovha, kuti tigodzoka; vandudzai mazuva edu senguva yekare,
Vend oss, Herre, til deg, so kjem me; nya upp att våre dagar frå gamalt!
22 kana musina kutiramba zvachose kana kutitsamwira zvikuru kwazvo.
For du kann vel ikkje reint ha støytt oss burt, vera so ovleg harm på oss.
