Kuungudza kwaJeremia 5
1 Rangarirai Jehovha, zvakatiwira; tarirai, mugoona kunyadziswa kwedu.
Gedenk toch, Jahweh, wat wij verduren, Zie toe, en aanschouw onze smaad:
2 Nhaka yedu yakapiwa kuvatorwa, misha yedu kumabvakure.
Ons erfdeel is aan anderen vervallen, Onze huizen aan vreemden.
3 Tava nherera, hatina vabereki, vanamai vedu sechirikadzi.
Wezen zijn wij, vaderloos, Als weduwen zijn onze moeders;
4 Tinofanira kutenga mvura yatinonwa; huni dzedu dzinongowanikwa chete nomutengo.
Ons water drinken wij voor geld, Wij moeten ons eigen hout betalen.
5 Avo vanotidzinganisa vari pedyo pedyo; taneta uye hatina zororo.
Voortgezweept, met het juk om de hals, Uitgeput, maar men gunt ons geen rust!
6 Takazviisa pasi peIjipiti neAsiria, kuti tiwane chingwa chakakwana.
Naar Egypte steken wij de handen uit, Naar Assjoer om brood!
7 Madzibaba edu akatadza uye vakafa, uye tava kurangwa nokuda kwavo.
Onze vaderen hebben gezondigd: zij zijn niet meer, Wij dragen hun schuld:
8 Varanda vanotitonga, uye hapana angatisunungura kubva pamaoko avo.
Slaven zijn onze heersers, En niemand, die ons uit hun handen verlost.
9 Tinowana chingwa chedu nokuisa upenyu hwedu munjodzi, nokuda kwomunondo murenje.
Met gevaar voor ons leven halen wij brood, Voor het dreigende zwaard der woestijn;
10 Ganda redu rava kupisa sechoto, nokuda kwokupisa kwenzara.
Onze huid is heet als een oven, Door de koorts van de honger.
11 Vakachinya vakadzi muZioni, mhandara, mumaguta eJudha.
De vrouwen worden in Sion onteerd, De maagden in de steden van Juda;
12 Machinda akasungirirwa namaoko avo; vakuru havakudzwi.
Vorsten door hen opgehangen, Geen oudsten gespaard.
13 Majaya anoshanda paguyo; vakomana vanotatarika vakatakura mitoro yehuni.
De jongens moeten de molensteen torsen, De knapen bezwijken onder het hout;
14 Vakuru vakabva pasuo reguta; majaya akarega kuimba kwavo.
Geen grijsaards meer in de poorten, Geen jonge mannen meer met hun lier.
15 Mufaro mumwoyo medu waguma; kutamba kwedu kwapinduka kukava kuchema.
Geen blijdschap meer voor ons hart, Onze reidans veranderd in rouw,
16 Korona yawa kubva pamusoro wedu. Tine nhamo isu, nokuti takatadza!
Gevallen de kroon van ons hoofd: Wee onzer, wij hebben gezondigd!
17 Nokuda kwaizvozvi mwoyo yedu yapera simba, nokuda kwezvinhu izvi meso edu otadza kuona,
Hierom is ons hart verslagen, Staan onze ogen zo dof:
18 nokuti Gomo reZioni rava dongo, makava ofambamo.
Om de Sionsberg, die ligt verlaten, Waar enkel jakhalzen lopen.
19 Imi Jehovha, munotonga nokusingaperi; chigaro chenyu choushe chiripo kuzvizvarwa zvose.
Maar Gij zetelt in eeuwigheid, Jahweh; Uw troon van geslacht tot geslacht!
20 Sei muchigara muchitikanganwa? Sei muchitikanganwa kwenguva yakareba kudai?
Waarom zoudt Gij ons dan altijd vergeten, Ten einde toe ons verlaten?
21 Tidzoserei kwamuri, Jehovha, kuti tigodzoka; vandudzai mazuva edu senguva yekare,
Ach Jahweh, breng ons tot U terug: wij willen bekeren; Maak onze dagen weer als voorheen!
22 kana musina kutiramba zvachose kana kutitsamwira zvikuru kwazvo.
Neen, Gij hebt ons niet voor immer verworpen, Gij blijft op ons niet zo hevig verbolgen!
