< Kuungudza kwaJeremia 5 >
1 Rangarirai Jehovha, zvakatiwira; tarirai, mugoona kunyadziswa kwedu.
HERRE, kom vor skæbne i Hu, sku ned og se vor skændsel!
2 Nhaka yedu yakapiwa kuvatorwa, misha yedu kumabvakure.
Vor Arvelod tilfaldt fremmede, Udlændinge fik vore Huse.
3 Tava nherera, hatina vabereki, vanamai vedu sechirikadzi.
Forældreløse, faderløse er vi, som Enker er vore Mødre.
4 Tinofanira kutenga mvura yatinonwa; huni dzedu dzinongowanikwa chete nomutengo.
Vort Drikkevand må vi købe, betale må vi vort Brænde.
5 Avo vanotidzinganisa vari pedyo pedyo; taneta uye hatina zororo.
Åget trykker vor Nakke, vi trættes og finder ej Hvile.
6 Takazviisa pasi peIjipiti neAsiria, kuti tiwane chingwa chakakwana.
Ægypten rakte vi Hånd, Assur, for at mættes med Brød.
7 Madzibaba edu akatadza uye vakafa, uye tava kurangwa nokuda kwavo.
Vore Fædre, som synded, er borte, og vi må bære deres Skyld.
8 Varanda vanotitonga, uye hapana angatisunungura kubva pamaoko avo.
Over os råder Trælle, ingen frier os fra dem.
9 Tinowana chingwa chedu nokuisa upenyu hwedu munjodzi, nokuda kwomunondo murenje.
Med Livsfare henter vi vort Brød, udsatte for Ørkenens Sværd.
10 Ganda redu rava kupisa sechoto, nokuda kwokupisa kwenzara.
Vor Hud er sværtet som en Ovn af Hungerens svidende Lue.
11 Vakachinya vakadzi muZioni, mhandara, mumaguta eJudha.
De skændede kvinder i Zion, Jomfruer i Judas Byer.
12 Machinda akasungirirwa namaoko avo; vakuru havakudzwi.
Fyrster greb de og hængte, tog intet Hensyn til gamle.
13 Majaya anoshanda paguyo; vakomana vanotatarika vakatakura mitoro yehuni.
Ynglinge sattes til Kværnen, under Brændeknippet segnede Drenge.
14 Vakuru vakabva pasuo reguta; majaya akarega kuimba kwavo.
De gamle forsvandt fra Porten, de unge fra Strengenes Leg.
15 Mufaro mumwoyo medu waguma; kutamba kwedu kwapinduka kukava kuchema.
Vort Hjertes Glæde er borte, vor Dans er vendt til Sorg.
16 Korona yawa kubva pamusoro wedu. Tine nhamo isu, nokuti takatadza!
Kronen faldt af vort Hoved, ve os, at vi har syndet!
17 Nokuda kwaizvozvi mwoyo yedu yapera simba, nokuda kwezvinhu izvi meso edu otadza kuona,
Vort Hjerte blev derfor sygt, derfor vort Øje mørkt:
18 nokuti Gomo reZioni rava dongo, makava ofambamo.
For Zions Bjerg, som er øde, Ræve tumler sig der.
19 Imi Jehovha, munotonga nokusingaperi; chigaro chenyu choushe chiripo kuzvizvarwa zvose.
Du, HERRE, troner for evigt, fra Slægt til Slægt står din trone.
20 Sei muchigara muchitikanganwa? Sei muchitikanganwa kwenguva yakareba kudai?
Hvi glemmer du os bestandig og svigter os alle dage?
21 Tidzoserei kwamuri, Jehovha, kuti tigodzoka; vandudzai mazuva edu senguva yekare,
Omvend os, HERRE, til dig, så vender vi om, giv os nye Dage, som fordum!
22 kana musina kutiramba zvachose kana kutitsamwira zvikuru kwazvo.
Eller har du helt stødt os bort, er din Vrede mod os uden Ende?