Kuungudza kwaJeremia 3
1 Ndini munhu akaona kutambudzika neshamhu yehasha dzake.
Jeg er den mann som har sett elendighet under hans vredes ris.
2 Akandidzingira kure akaita kuti ndifambe murima panzvimbo yomuchiedza;
Mig har han ledet og ført i mørke og ikke i lys.
3 zvirokwazvo, akashandura ruoko rwake kuti rundirwise nguva nenguva, zuva rose.
Bare mot mig vender han atter og atter sin hånd den hele dag.
4 Akasakadza ganda rangu nenyama yangu uye akavhuna mapfupa angu.
Han lot mitt kjøtt og min hud fortæres; han knuste mine ben.
5 Akandikomba akandipoteredza neshungu nokurwadziswa.
Han bygget en mur mot mig og omringet mig med bitterhet og møie.
6 Akandigarisa murima savanhu vakafa kare kare.
På mørke steder lot han mig bo som de for lenge siden døde.
7 Akandipfigira kuti ndisapunyuka, akandiremedza nengetani.
Han murte igjen for mig, så jeg ikke kan komme ut; han gjorde mine lenker tunge.
8 Kunyange ndikadana kana kuridza mhere kuti ndibatsirwe, anopfigira munyengetero wangu kunze.
Om jeg enn ropte og skrek, lukket han sitt øre for min bønn.
9 Akadzivira nzira yangu namatombo; akaminamisa nzira dzangu.
Han tilmurte mine veier med hugne stener, mine stier gjorde han krokete.
10 Sebere rakavandira, seshumba yakavanda,
En lurende bjørn var han mot mig, en løve i skjul.
11 akandikwekweredza kubva munzira uye akandibvarura-bvarura akandisiya ndisina mubatsiri.
Mine veier gjorde han til avveier, han sønderrev mig og ødela mig.
12 Akawembura uta hwake akandiita chinhu chinonangwa nemiseve yake.
Han spente sin bue og stilte mig op til mål for sin pil.
13 Akabaya mwoyo wangu nemiseve yaibva mugoba rake.
Han lot sitt koggers sønner fare inn i mine nyrer.
14 Ndakava chiseko chavanhu vangu vose; vakandihomera nenziyo pazuva rose.
Jeg er blitt til latter for alt mitt folk, til en spottesang for dem hele dagen.
15 Akandigutsa nemiriwo inovava, uye akandinwisa nduru.
Han mettet mig med bitre urter, han gav mig rikelig malurt å drikke.
16 Akagura mazino angu nerukangarabwe; akanditsokodzera muguruva.
Han knuste mine tenner, han gav mig småsten å ete, han trykte mig ned i asken.
17 Ndakatorerwa rugare; ndakakanganwa kuti kubudirira chii.
Du forkastet mig og tok bort min fred; jeg glemte det som godt er,
18 Naizvozvo ndinoti, “Kubwinya kwangu kwaenda, uye nezvose zvandanga ndakatarisira kuna Jehovha.”
og jeg sa: Det er forbi med min kraft og mitt håp til Herren.
19 Ndinorangarira kutambudzika kwangu nokudzungaira kwangu, kurwadziwa uye nenduru.
Kom i hu min elendighet og min landflyktighet - malurt og galle!
20 Ndinozvirangarira kwazvo, uye mweya wangu wasuruvara mukati mangu.
Min sjel kommer det i hu og er nedbøiet i mig.
21 Asi izvi ndinozvirangarira mupfungwa uye naizvozvo ndine tariro:
Dette vil jeg ta mig til hjerte, derfor vil jeg håpe:
22 Nokuda kwerudo rukuru rwaJehovha, hatina kuparadzwa, nokuti tsitsi dzake hadzitongoperi.
Herrens miskunnhet er det at det ikke er forbi med oss; for hans barmhjertighet har ennu ikke ende.
23 Itsva mangwanani oga oga, kutendeka kwenyu kukuru.
Den er ny hver morgen, din trofasthet er stor.
24 Ndinoti kumwoyo wangu, “Jehovha ndiye mugove wangu; naizvozvo ndichamumirira.”
Herren er min del, sier min sjel; derfor håper jeg på ham.
25 Jehovha akanaka kuna avo vanovimba naye, kumunhu anomutsvaka;
Herren er god mot dem som bier efter ham, mot den sjel som søker ham.
26 chinhu chakanaka kumirira ruponeso rwaJehovha unyerere.
Det er godt at en bier i stillhet efter Herrens frelse.
27 Chinhu chakanaka kuti munhu atakure joko achiri mudiki.
Det er godt for en mann at han bærer åk i sin ungdom,
28 Ngaagare ari oga anyerere, nokuti Jehovha ndiye akariturika paari.
at han sitter ene og tier, når han legger byrder på ham,
29 Ngaavige chiso chake muguruva, zvimwe tariro ichiripo.
at han trykker sin munn i støvet og sier: Kanskje det ennu er håp -
30 Ngaape dama rake kumunhu anomurova, uye ngaazadzwe nenyadzi.
at han vender sitt kinn til den som slår ham, lar sig mette med hån.
31 Nokuti vanhu havangaraswi naIshe nokusingaperi.
For Herren forkaster ikke til evig tid,
32 Kunyange achiuyisa kusuwa, achanzwira hake tsitsi, rukuru sei rudo rwake rusingaperi.
men om han bedrøver, så forbarmer han sig igjen efter sin rike miskunnhet;
33 Nokuti haafariri kuuyisa kurwadziwa kana kusuwa kuvana vavanhu.
for det er ikke av hjertet han plager eller bedrøver menneskenes barn.
34 Kutsikira pasi petsoka vasungwa vose venyika,
Når nogen knuser alle jordens fanger under sine føtter,
35 kurambira munhu kodzero yake pamberi peWokumusoro-soro,
bøier mannens rett for den Høiestes åsyn
36 kutadzisa munhu kuwana kururamisirwa kwake ko, Ishe haangaoni zvinhu zvakadai here?
eller gjør en mann urett i hans sak - mon Herren ikke ser det?
37 Ndiani angataura akaita kuti zviitike kana Ishe asina kuzvirayira?
Hvem talte så det skjedde, uten at Herren bød det?
38 Ko, hazvibvi mumuromo weWokumusoro-soro here zvose zvakaipa nezvinhu zvakanaka zvinouya?
Er det ikke fra den Høiestes munn både de onde og de gode ting utgår?
39 Ko, munhu mupenyu anonyunyutirei kana arangwa nokuda kwezvivi zvake?
Hvorfor klager et menneske som lever? Enhver klage over sin egen synd!
40 Ngatinzverei nzira dzedu uye ngatidziedzei, uyewo ngatidzokerei kuna Jehovha.
La oss ransake våre veier og granske dem, og la oss vende om til Herren!
41 Ngatisimudzei mwoyo yedu namaoko edu kuna Mwari ari kudenga, tigoti:
La oss løfte vårt hjerte og våre hender til Gud i himmelen!
42 “Takatadza uye takakumukirai uye imi hamuna kukanganwira.
Vi har syndet og vært gjenstridige; du har ikke tilgitt.
43 “Makazvifukidza nokutsamwa mukatidzingirira; makauraya musinganzwiri ngoni.
Du innhyllet dig i vrede og forfulgte oss; du slo ihjel, du sparte ikke.
44 Makazvifukidza negore kuti kurege kuva nomunyengetero ungasvikako.
Du innhyllet dig i skyer, så ingen bønn trengte igjennem.
45 Makatiita marara netsvina pakati pendudzi.
Til skarn og utskudd gjorde du oss midt iblandt folkene.
46 “Vavengi vedu vose vakashama miromo yavo kwazvo kuti vatituke.
De spilte op sin munn mot oss alle våre fiender.
47 Takawirwa nokutya uye takateyiwa nehunza, kuparara nokuparadzwa kukuru.”
Gru og grav er blitt oss til del, ødeleggelse og undergang.
48 Hova dzemisodzi dzinoyerera kubva mumaziso angu, nokuti vanhu vangu vaparadzwa.
Bekker av tårer rinner fra mitt øie fordi mitt folks datter er gått under.
49 Meso angu acharamba achiyerera misodzi, pasina zvinoyamura,
Mitt øie rinner og har ikke ro, det får ingen hvile,
50 kusvikira Jehovha aringira pasi kubva kudenga akaona.
før Herrens øie ser ned fra himmelen.
51 Zvandinoona zvinochemedza mweya wangu, nokuda kwavakadzi vose veguta rangu.
Mitt øie volder min sjel smerte for alle min stads døtres skyld.
52 Avo vakanga vari vavengi vangu ini pasina chikonzero vakandivhima seshiri.
Hårdt jaget de mig som en fugl de som var mine fiender uten årsak.
53 Vakaedza kundiuraya mugomba uye vakapotsera matombo kwandiri;
De vilde gjøre ende på mitt liv, de vilde kaste mig i brønnen, og de kastet sten på mig.
54 mvura zhinji yakafukidza musoro wangu, uye ndakafunga kuti ndava pedyo nokufa.
Vannene strømmet over mitt hode; jeg sa: Jeg er fortapt.
55 Ndakadana zita renyu, imi Jehovha, ndiri mugomba rakadzika.
Jeg påkalte ditt navn, Herre, fra den dypeste brønn.
56 Makanzwa kukumbira kwangu: “Regai kudzivira nzeve dzenyu pandinochemera rubatsiro.”
Du hørte min røst; lukk ikke ditt øre for mitt rop, men la mig få lindring!
57 Makaswedera pedyo pandakakudanai, mukati, “Usatya.”
Du var nær den dag jeg kalte på dig; du sa: Frykt ikke!
58 Haiwa Ishe, makandireverera mhaka yangu; makadzikinura upenyu hwangu.
Herre, du har ført min sjels sak, du har frelst mitt liv.
59 Makaona imi Jehovha, zvakaipa zvandakaitirwa. Nditongerei mhaka yangu!
Herre, du har sett den urett jeg har lidt; døm i min sak!
60 Makaona udzamu hwokutsva kwavo, idzo rangano dzavo dzose pamusoro pangu.
Du har sett all deres hevn, alle deres onde råd mot mig.
61 Haiwa Jehovha, makanzwa kutuka kwavo, idzo rangano dzavo dzose pamusoro pangu,
Du har hørt deres hån, Herre, alle deres onde råd mot mig,
62 dzinozevezerwa nokungurumwa navavengi vangu pamusoro pangu zuva rose.
mine motstanderes tale og deres tanker mot mig den hele dag.
63 Tarirai kwavari! Vakagara kana kumira, vanondituka nenziyo dzavo.
Akt på dem når de sitter, og når de står op! De synger spottesanger om mig.
64 Varipidzirei zvakavafanira, imi Jehovha, zvakaitwa namaoko avo.
Du vil gjøre gjengjeld mot dem, Herre, efter deres henders gjerning.
65 Isai chidziro pamwoyo yavo, uye kutuka kwenyu ngakuve pamusoro pavo!
Du vil legge et dekke over deres hjerte, din forbannelse vil bli dem til del.
66 Vadzinganisei makatsamwa muvaparadze, vabve pasi pamatenga aJehovha.
Du vil forfølge dem i vrede og ødelegge dem, så de ikke mere finnes under Herrens himmel.
