< Kuungudza kwaJeremia 3 >

1 Ndini munhu akaona kutambudzika neshamhu yehasha dzake.
Teg er den Mand, som saa Elendighed ved hans Vredes Ris.
2 Akandidzingira kure akaita kuti ndifambe murima panzvimbo yomuchiedza;
Mig ledede og førte han ind i Mørke og ikke til Lys.
3 zvirokwazvo, akashandura ruoko rwake kuti rundirwise nguva nenguva, zuva rose.
Kun imod mig vendte han atter og atter sin Haand den ganske Dag.
4 Akasakadza ganda rangu nenyama yangu uye akavhuna mapfupa angu.
Han gjorde mit Kød og min Hud gammel; han sønderbrød mine Ben.
5 Akandikomba akandipoteredza neshungu nokurwadziswa.
Han byggede imod mig og omgav mig med Galde og Møje.
6 Akandigarisa murima savanhu vakafa kare kare.
Han lod mig bo i de mørke Steder som dem, der ere døde i al Evighed.
7 Akandipfigira kuti ndisapunyuka, akandiremedza nengetani.
Han tilmurede for mig, og jeg kan ikke komme ud, han gjorde min Lænke svar.
8 Kunyange ndikadana kana kuridza mhere kuti ndibatsirwe, anopfigira munyengetero wangu kunze.
Naar jeg end skriger og raaber, lukker han til for min Bøn.
9 Akadzivira nzira yangu namatombo; akaminamisa nzira dzangu.
Han har tilmuret mine Veje med hugne Stene, han har gjort mine Stier krogede.
10 Sebere rakavandira, seshumba yakavanda,
Han er bleven mig som en Bjørn, der ligger paa Lur, som en Løve i Skjul.
11 akandikwekweredza kubva munzira uye akandibvarura-bvarura akandisiya ndisina mubatsiri.
Han lod mine Veje bøje af, og saa sønderrev han mig; han lagde mig øde.
12 Akawembura uta hwake akandiita chinhu chinonangwa nemiseve yake.
Han spændte sin Bue og stillede mig som Maalet for Pilen.
13 Akabaya mwoyo wangu nemiseve yaibva mugoba rake.
Han lod Pile af sit Kogger trænge ind i mine Nyrer.
14 Ndakava chiseko chavanhu vangu vose; vakandihomera nenziyo pazuva rose.
Jeg er bleven alt mit Folk til Latter, deres Spottesang den ganske Dag.
15 Akandigutsa nemiriwo inovava, uye akandinwisa nduru.
Han mættede mig med beske Urter, „han gav mig rigelig Malurt at drikke
16 Akagura mazino angu nerukangarabwe; akanditsokodzera muguruva.
og lod mine Tænder bide i Grus, han nedtrykte mig i Aske.
17 Ndakatorerwa rugare; ndakakanganwa kuti kubudirira chii.
Og du bortstødte min Sjæl fra Fred, jeg har glemt det gode.
18 Naizvozvo ndinoti, “Kubwinya kwangu kwaenda, uye nezvose zvandanga ndakatarisira kuna Jehovha.”
Og jeg sagde: Borte er min Kraft, og hvad jeg forventede fra Herren.
19 Ndinorangarira kutambudzika kwangu nokudzungaira kwangu, kurwadziwa uye nenduru.
Kom min Elendighed og min Landflygtighed i Hu: Malurt og Galde!
20 Ndinozvirangarira kwazvo, uye mweya wangu wasuruvara mukati mangu.
Min Sjæl kommer det ret i Hu og er nedbøjet i mit Indre.
21 Asi izvi ndinozvirangarira mupfungwa uye naizvozvo ndine tariro:
Dette vil jeg tage mig til Hjerte, derfor vil jeg haabe:
22 Nokuda kwerudo rukuru rwaJehovha, hatina kuparadzwa, nokuti tsitsi dzake hadzitongoperi.
Det er Herrens Miskundhed, at vi ikke ere fortærede; thi hans Barmhjertighed har ingen Ende.
23 Itsva mangwanani oga oga, kutendeka kwenyu kukuru.
Den er ny hver Morgen, din Trofasthed er stor.
24 Ndinoti kumwoyo wangu, “Jehovha ndiye mugove wangu; naizvozvo ndichamumirira.”
Herren er min Del, siger min Sjæl, derfor vil jeg haabe til ham.
25 Jehovha akanaka kuna avo vanovimba naye, kumunhu anomutsvaka;
Herren er god imod dem, som bie efter ham, imod den Sjæl, som spørger efter ham.
26 chinhu chakanaka kumirira ruponeso rwaJehovha unyerere.
Det er godt, at man haaber og er stille til Herrens Frelse.
27 Chinhu chakanaka kuti munhu atakure joko achiri mudiki.
Det er en Mand godt, at han bærer Aag i sin Ungdom.
28 Ngaagare ari oga anyerere, nokuti Jehovha ndiye akariturika paari.
Han vil sidde ene og tie; thi han lægger det paa ham.
29 Ngaavige chiso chake muguruva, zvimwe tariro ichiripo.
Han vil trykke sin Mund imod Støvet, om der maaske kunde være Forhaabning.
30 Ngaape dama rake kumunhu anomurova, uye ngaazadzwe nenyadzi.
Han vil vende Kinden imod den, som slaar ham, han vil mættes med Forhaanelse.
31 Nokuti vanhu havangaraswi naIshe nokusingaperi.
Thi Herren skal ikke forkaste evindelig.
32 Kunyange achiuyisa kusuwa, achanzwira hake tsitsi, rukuru sei rudo rwake rusingaperi.
Thi dersom han bedrøver, da skal han dog forbarme sig efter sin store Miskundhed.
33 Nokuti haafariri kuuyisa kurwadziwa kana kusuwa kuvana vavanhu.
Thi det er ikke af sit Hjerte, at han plager og bedrøver Menneskens Børn.
34 Kutsikira pasi petsoka vasungwa vose venyika,
For at knuse alle de bundne paa Jorden under sine Fødder,
35 kurambira munhu kodzero yake pamberi peWokumusoro-soro,
for at bøje en Mands Ret for den Højestes Ansigt,
36 kutadzisa munhu kuwana kururamisirwa kwake ko, Ishe haangaoni zvinhu zvakadai here?
for at forvende et Menneskes Retssag — skuer Herren ikke ned.
37 Ndiani angataura akaita kuti zviitike kana Ishe asina kuzvirayira?
Hvo er den, som har sagt noget, saa at det skete, uden at Herren befaler det?
38 Ko, hazvibvi mumuromo weWokumusoro-soro here zvose zvakaipa nezvinhu zvakanaka zvinouya?
Mon Lykke og Ulykke ikke udgaa af den Højestes Mund?
39 Ko, munhu mupenyu anonyunyutirei kana arangwa nokuda kwezvivi zvake?
Hvorfor klager et Menneske som lever? — enhver for sine Synder!
40 Ngatinzverei nzira dzedu uye ngatidziedzei, uyewo ngatidzokerei kuna Jehovha.
Lader os ransage vore Veje og efterspore dem og vende om til Herren!
41 Ngatisimudzei mwoyo yedu namaoko edu kuna Mwari ari kudenga, tigoti:
Lader os opløfte vort Hjerte tillige med vore Hænder til Gud i Himmelen!
42 “Takatadza uye takakumukirai uye imi hamuna kukanganwira.
Vi, vi have syndet og været genstridige, du tilgav ikke.
43 “Makazvifukidza nokutsamwa mukatidzingirira; makauraya musinganzwiri ngoni.
Du tildækkede os med Vrede og forfulgte os, ihjelslog, sparede ikke,
44 Makazvifukidza negore kuti kurege kuva nomunyengetero ungasvikako.
Du skjulte dig med en Sky, at ingen Bøn kunde trænge igennem.
45 Makatiita marara netsvina pakati pendudzi.
Du gjorde os til Skarn og Udskud midt iblandt Folkene.
46 “Vavengi vedu vose vakashama miromo yavo kwazvo kuti vatituke.
Alle vore Fjender opspilede deres Mund imod os.
47 Takawirwa nokutya uye takateyiwa nehunza, kuparara nokuparadzwa kukuru.”
Der var Forfærdelse og Gru for os, Ødelæggelse og Undergang.
48 Hova dzemisodzi dzinoyerera kubva mumaziso angu, nokuti vanhu vangu vaparadzwa.
Mit Øje rinder med Vandbække over mit Folks Datters Undergang.
49 Meso angu acharamba achiyerera misodzi, pasina zvinoyamura,
Mit Øje strømmer og bliver ikke stille, der er ingen Afladelse,
50 kusvikira Jehovha aringira pasi kubva kudenga akaona.
indtil Herren skuer ned og ser til fra Himmelen.
51 Zvandinoona zvinochemedza mweya wangu, nokuda kwavakadzi vose veguta rangu.
Mit Øje voldte min Sjæl Smerte over alle min Stads Døtre.
52 Avo vakanga vari vavengi vangu ini pasina chikonzero vakandivhima seshiri.
Hart jagede mig som en Fugl de, der vare mine Fjender uden Grund.
53 Vakaedza kundiuraya mugomba uye vakapotsera matombo kwandiri;
De bragte mit Liv til at vorde stille i Graven og kastede en Sten over mig.
54 mvura zhinji yakafukidza musoro wangu, uye ndakafunga kuti ndava pedyo nokufa.
Der strømmede Vand ned over mit Hoved, jeg sagde: Det er forbi med mig.
55 Ndakadana zita renyu, imi Jehovha, ndiri mugomba rakadzika.
Jeg kaldte paa dit Navn, Herre! fra Graven, i det dybe.
56 Makanzwa kukumbira kwangu: “Regai kudzivira nzeve dzenyu pandinochemera rubatsiro.”
Du har hørt min Røst; tilluk ej dit Øre for mit Suk, for mit Raab!
57 Makaswedera pedyo pandakakudanai, mukati, “Usatya.”
Du holdt dig nær den Dag, jeg kaldte paa dig, du sagde: Frygt ikke!
58 Haiwa Ishe, makandireverera mhaka yangu; makadzikinura upenyu hwangu.
Herre! du har udført min Sjæls Sag, du har udløst mit Liv.
59 Makaona imi Jehovha, zvakaipa zvandakaitirwa. Nditongerei mhaka yangu!
Herre! du har set den Uret, som sker mig, døm i min Sag!
60 Makaona udzamu hwokutsva kwavo, idzo rangano dzavo dzose pamusoro pangu.
Du har set al deres Hævn, alle deres Tanker imod mig.
61 Haiwa Jehovha, makanzwa kutuka kwavo, idzo rangano dzavo dzose pamusoro pangu,
Herre! du har hørt deres haanende Tale, alle deres Tanker imod mig,
62 dzinozevezerwa nokungurumwa navavengi vangu pamusoro pangu zuva rose.
mine Modstanderes Ord og deres Anslag imod mig den ganske Dag.
63 Tarirai kwavari! Vakagara kana kumira, vanondituka nenziyo dzavo.
Sku, hvorledes de sidde, og hvorledes de staa op; jeg er deres Spottesang.
64 Varipidzirei zvakavafanira, imi Jehovha, zvakaitwa namaoko avo.
Du skal gengælde dem, Herre! efter deres Hænders Gerning.
65 Isai chidziro pamwoyo yavo, uye kutuka kwenyu ngakuve pamusoro pavo!
Du skal give dem et Dække over Hjertet, din Forbandelse hører dem til.
66 Vadzinganisei makatsamwa muvaparadze, vabve pasi pamatenga aJehovha.
Du skal forfølge dem i Vrede, og ødelægge dem, at de ikke ere under Herrens Himmel.

< Kuungudza kwaJeremia 3 >